Phoenix ! ~ Harry Potter Rpg
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
AnasayfaEski ParşömenLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Yalnızlık

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Percival Light

Percival Light


Mesaj Sayısı : 46
Doğum tarihi : 30/05/93
Yaş : 30
Mücadele Tarafı : Aydınlık
Sihirsel Soy : Muglle soylu.
Evcil Hayvanı : Perci
Kayıt tarihi : 29/01/10

Yalnızlık Empty
MesajKonu: Yalnızlık   Yalnızlık Icon_minitimePerş. Şub. 04, 2010 6:29 pm

Percival yine yalnızdı. Hayatında kalanlar ise boş hayaller boş arkadaşlıklar, birde hayatına renk katan bazı kişiler. Çok sıkılıyordu yine aynı manzara yine aynı koku. Duvarları sarı ve kurşunu renge boyanmış bir oda yine aynı yatak. Biran önce kurtulmak istiyordu burdan kaçmak belki evine kadar koşmak. Bunları düşünürken yatağında doğruldu ve ayağını yavaşca yere bastı. Yüzünü ellerinin arasına alarak sarı saçlarıyla oynamaya başladı. Aklına gelen tek şey ise Caindale'di. Sesizce yatağından kalkarak cama ilerledi. Uzun zamandan beri göremiyordu Caindale'i nerdeydi hiçbir bilgisi yoktu. Belki Quidditch antıramanı yapıyordu belki başka yerlerdeydi. Bunları düşünürken yatağına doğru yaklaşıp yatağının üstünde duran kıyafetleri üstüne geçirerek odadan çıktı. Hogwarts'ın eski duvarları arasından ilerleyerek aşa katlara doğru inmeye başladı. Vucudu aklından bağımsız birşekilde işliyordu. Percival'da ona hakim olmak istemiyordu doğrucu.Her geçen dakika etraf birazdaha kararıyordu. Duvarlarda asılı olan resimdeki kişiler bide yavaş yavaş solgunlaşıyordu. En sonunda ise zindanlara varmışdı. Ayaklarını sürte sürte en kahve rengi kapıların arasında ilerlemeye başladı. Bir süre daha ilerledikten sonra bir kapının aralık olduğunu gördü ve o yöne doğru ilerlemeye başladı. Burda bulacabileceği ise sadece slytherin'li birkaç öğrenciydi. Ama olarda Percival'la pek ilgilenmiyeceklerini bildiği için sorun olmıyacaktı.K apıya vardığında kapıyı eliyle itirdi. İçeride hiçkimse yoktu. Sadece bir sıra ve sandalye. Odayı aydınlatmaya çalışan çağresiz muma baktı ve gülümsedi. Ne olursa olsun orda kendisini sonuna kadar göstermeye çalışıyordu. Karanlığa karşı koymaya çalışıyordu. Taki sönene kadarda böyle olcaktı. Ayaklarını sürterek odadaki en karanlık köşeye doğru ilerledi.Belki biraz yalnız kalmak iyi gelebilir diye düşünüyordu. Nemli yere oturdu birsüre sonra ise başını bacaklarının arasına alarak düşünmeye başladı. Neden burdaydı? Neden herkesden nefret ediyordu? Bunları düşünürken çaresizce asasını cebinden çıkararak elinde gezdirmeye başladı. Belki biraz kafasının dağılmasının daha iyi olabileceğini düşünerek asasıyla ilgilenmeye başladı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Percival Light

Percival Light


Mesaj Sayısı : 46
Doğum tarihi : 30/05/93
Yaş : 30
Mücadele Tarafı : Aydınlık
Sihirsel Soy : Muglle soylu.
Evcil Hayvanı : Perci
Kayıt tarihi : 29/01/10

Yalnızlık Empty
MesajKonu: Geri: Yalnızlık   Yalnızlık Icon_minitimeSalı Şub. 09, 2010 3:55 pm

Percival asasını elinde gezdirirken kapıdan gelen gıcırdılar sonucunda bakışlarını yukarıya kaldırdı.Kapının önünde öpüşen iki slytherin'li çifti gördü.Çift Percival'ı gördükten sonra kapıdan uzaklaştılar.Percival ise onlar giderken başını yine bacaklarının arasına alarak asasını izlemeye başladı.Bİr süre sonra ise ayağa kalkarak asasını duvara çevirdi ve öğrendiği bütün büyüleri haykırmaya başladı.Büyülerin bazıları duvara çarpmadan havada yok oluyordu bazıları asadan dahi çıkmıyordu.Bazıları ise çarptığı duvardan tozların dökülmesini sağlıyordu.Kendisini öyle kaptırmıştıki deminki çiftin gelip kendisini meraklı gözlerle izlediğini fark etmemişti.Duvrdan bakışlarını kaydırıp kapıya döndüğünde ise yüzü kıpkırmızı olmuştu.Asasını cebine koyarak başını eğdi ve hızlı adımlarla ordan uzaklaşmak için harekete geçti.Tam kapıdan geçerken omzu hızlı bir şekilde slytherin'li çocuğun omzuna çarptı çocuk memnuniyetsizliğini belli etmek için azından bir hırıltı çıkardı buna karşılık olarak ise Percival asasını cebinden çıkartarak çocuğun boğazına yaklaştırdı ve fısıldadı.

-Burdan kurtulmak,sizin gibilerden kurtulmak için azkabana bile gitmeye razıyım.Senin yerinde olsam o çenemi kapar ve yarım kalan işimi tamamlamaya bakarım.

Dedi bu gözlerini söylerken gözlerini kıza çevirmişti.Çocuğun bakışlarını aldırış etmeden asasını indirip cebine mkoydu ve hızlı bir şekilde merdivenlere ilerlemeye başladı.Yine ışığa geri dönmüştü teninin ısındığını hisetmeye başlamıştı.İster istemez yüzünde oluşan bir tebbesümle ortak salona doğru ilerlemeye başladı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Yalnızlık
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Yalnızlık.
» Yorgunluk ve Yalnızlık
» Yine yalnızlık.
» Kabalıkta yalnızlık.
» Yalnızlık ve Karşılaşma

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Phoenix ! ~ Harry Potter Rpg ::  ||| Başlangıç :: RPG İçi-
Buraya geçin: