2. Sınıflar ~~ 1. Ders

Konu: 2. Sınıflar ~~ 1. Ders Cuma Haz. 12, 2009 4:12 pm

Zaman , mekan ve kurgu: Salı 5. ve 6. dersi kapsayan zaman. Okulun ilk haftaları olduğu için hala güneşin etkisi etrafa hakim. Havanın en güzel ışığı yansıttığı zamanlar. Sıralar düzenli bir şekilde yan yana , ikili sıra halinde dizili! Ama sadece oturacak yerlerden oluşuyor. Her sıranın önünde içinde su dolu bir kova var ve kovanın içinde yüzen tek bir balık! Balığın seyrine daldığınız sırada içeride profesörün ayak sesleri yankılanıyor. İlk dersin hatırına güler yüzlü, öğrencilere yeni dönem için başarılar diliyor. Ardından derse başlayarak öğrencilerin yapacağı büyüyü anlatıyor. Anlatımı basit , deneme yapmasına gerek olmadığını belirterek öğrencilerin yapmasını istiyor. Denemeleriniz ardından ders son buluyor.
BÜYÜ:Gemino: Çoğaltma büyüsü. Balığa yoğunlaşarak en fazla üç balık çoğaltabiliyorsunuz.

Konu: Geri: 2. Sınıflar ~~ 1. Ders Cuma Tem. 17, 2009 8:44 pm

Dersliğin kapısı diğer derslikler gibi kahverengi, kalın ve ağırdı. Sanki itmekte zorlanacak gibi hissediyordum. Tüm gücümle ittim. İşte derslikteydim. Herkes sırasına geçiyordu. Sıralarımız düzenliydi. Oldukçada temizdi. Artık yerime oturabilirdim. Oturduğumda profesör anlatıma başladı. Sabahın ilk ışıkları gözüne vuruyordu. Sandalyesinden kalktı ve bize doğru ilerledi. Sıramın üstünde bir kova vardı. İçinde bir tane sevimli bir balık vardı. Sanırım onu çoğaltacaktık. Profesörde açıklamasında onu demişti. Sanırım kolay bir büyüydü. Bu büyüyü öğrenmek çok eğlenceli olabilirdi. Yerimden doğruldum. Üstümü düzelttim ve yerime tekrar oturdum. Derse yoğunlaşmalıydım. Zaten başımda ağrıyordu. Bu beni zorlayacaktı. Hemen dersin bitmesini diliyordum. Çünkü yorulmuştum. Kovayı sıranın ortasına koydum. Büyüyü yapmaya başlamalıydım. Çantamdan asamı çıkardım. Balığa yoğunlaşmam gerekliydi. Gözümü ondan ayırmadım. Asamı kaldırdım. Büyülü sözcüğü söylemeye başladım.

“Gemino !”

Balıktan üç tane olmuştu. Şaşırmıştım. Bu aslında sadece bir denemeydi. Öğretmen tebrik etmişti. Diğer öğrencilerde çoğaltma işlemini bitirmişti. Kitaplarımı çantamdan aldım. Profesörü dinliyordum. Aynı zamanda kitabımızda bu büyüyü arıyordum. Bulmuştum. Büyünün zor olmadığı yazıyordu. Yani bu bir başarı sayılmazdı. Kitaplarımı tekrar çantama koydum. Masanın sağ kenarında duran asamı alıp cebime koymuştum. Diğer ders için lazım olacaktı. Yerimden doğruldum. Üstümü düzelttim. Arkadaşımla birlikte kapıya doğru yöneldik. Kapıyı zorla açtık. Tüm gücüm tükenmişti sanki. Bu kapı beni çok uğraştıracaktı. Dışarıya çıktığımda yorgundum. Yapacak bir şey yoktu. Koridorda yürümeye devam ediyorduk.

" Ah , başım ağrıyor. "

Başımın ağrısı dinmicek gibiydi. Acaba ablamın yanına gitseydim. Profesör derslikten çıkmıştı. Sanırım benim için endişelenmişti. Başımı okşadı. Sanki beni teselli ediyordu. En azından ben öyle zannediyordum. Dersin kolay olmasına sevinmiştim. Yoksa nasıl baş edebilirdim bu ağrıyla? Canım sıkılıyordu. Arkadaşımla yürümeye devam ettik. Bana bir bardak meyve suyu uzattı. Teşekkür edip içmeye başlamıştım. Sanırım sulu bir şeylere ihtiyacım olduğu için başım ağrıyordu. Bu garip bir histi. Ama şimdi geçmişti. Geçtiği için oldukça mutluydum.

Konu: Geri: 2. Sınıflar ~~ 1. Ders C.tesi Tem. 25, 2009 3:53 am

Güneşin tüm cömertliğiyle yeryüzünü ısıttığı, yazın geri dönmüş olduğunu düşündürten bir öğleden sonrada Summer, sadece kendini bunaltan kıyafetlerinden kurtulmayı düşünüyordu. Sabahın serinliğinde giydiği ve çıkarmaya fırsat bulamadığı kalın kazağı şimdi nefes almasını güçleştiriyor ve gölgede bile havanın tadını çıkaramamasına yol açıyordu. Şikayet etmektense sorunu halletmeye karar verip on dakikadır boş boş oturduğu ağaç altından kalktı. Yarım saat sonra senenin ilk tılsım dersinin oluşunu da hesaba katarak hızlı adımlarla yatakhaneye gitti. İnce ve üzerine yapışmayan açık mavi gömleğini giyerek bunu beyaz taşlarla yapılmış hediye kolyesiyle tamamladığında kendini daha rahat ve ferah hissediyordu. Artık yapması gereken tek şey eşyalarını toparlayıp sınıfa gitmekti.
Dolabından ders kitabını çıkarıp sırt çantasına koyarken, belki de en önemli eşyası olan asayı neredeyse unutuyor olduğunu fark etti. Asasını çok tuhaf bir bağlılıkla seviyordu. Cadı olduğunu en çok elinde asa taşıdığı anlarda hissediyor; sıradan görünümlü bu tahta parçasının yapabileceklerini düşündükçe ona içten bir saygı duyuyordu. Yine de bir kitapta okuduğu sözler hep aklındaydı; bir asa ancak kendini kullanan cadı veya büyücü kadar güçlü olabilirdi. Summer bu konuda sonu gelmeyecek bir azme ve kararlılığa sahipti; ona sihrin kapılarını açan bu değnek bir gün hak ettiği değere yine onun ellerinde ulaşacaktı.
Dolabın en üst rafında, ona özel yapılmış olan tahtadan oyma bir kutuyu dikkatlice aldı. Asası, tıpkı onu ilk aldığı günkü gibi güzel, sade ve zarifti.
Summer, yaşamının sonuna dek unutamayacağı o günü hatırladı. Diagon Yolu’nda bir yığın alışverişle geçen yorucu günün sonunda geriye sadece asa almak kalmıştı. Dükkana adım atar atmaz, tavana doğru yükselen rafları ve gün içinde bile loş havasıyla bu yer, Summer’ı çok etkilemişti. Başarısızlıkla sonuçlanan ilk asa seçimi sonucu satıcının at kuyruğu saçlarını adeta bir kuş yuvasına çevirişi ve bunun üzerine yaşadığı dehşet, bir asayla olan ilk tecrübesi olarak hep aklında kalacaktı. Neyse ki ikinci denemede asa, Summer’ı seçmişti. Bunu adamın onaylar bakışlarından çok içinden gelen bir hisle anlamıştı.
Yirmi dokuz santim boyunda, söğüt dalından ve anka kuşundan alınan tek bir teleği içeren asası; yine adamın söylediğine göre son derece esnek ve büyü yapımı için idealdi.
Summer’a o anda pek anlam ifade etmeyen bu sözler ve asası, Hogwarts’ta geçen bir yılın ardından yavaş yavaş anlamına kavuşuyordu. Gülümseten anılara dalmanın verdiği yavaşlıkla asasını çantasına özenle yerleştirerek yatakhaneden ayrıldı. Dışarıdaki havanın mükemmelliğini daha yeni fark edebiliyordu ve bunun tadını iyice çıkarabilmek için yavaş adımlarla bahçede ilerleyerek dersliğe ulaştı.

Dersliğe girdiğinde çoğu zamankinin aksine bir sessizliğin hakim olduğunu fark etti. Oldukça düzenli olarak, ikili halde dizilmiş sıraların çoğu dolmuştu. Hufflepuff’lı bir kızın yanına oturarak eşyalarını hazırlarken; önünde duran kovada bir şeyin hareket ettiğini fark etti. Öğrencilerin birbirleriyle ilgilenmiyor oluşlarının nedeni de bu şey olmalıydı. Summer, kovasına baktığı birkaç saniyenin ardından, kovadakinin tembel ve umursamaz bir halde gezinmekte olan bir balık olduğunu gördü. Balıklar, Summer’ın dünyasında çok büyük bir yer kaplayan denizin ev sahipleriydi. Summer onları çok seviyor olmasına karşın, küçük bir akvaryuma hapsolmalarına razı olamamış ve bir tane bile balık edinememişti.
Meraklı gözlerle dersin küçük misafirini incelemeye başladı. Kırmızı tombul yüzü, turuncu-beyaz pullarla kaplı gövdesi ve sarı, ışıltılı kuyruğuyla pek nazlı bir hanımefendiydi. Summer, otuz santimden daha uzun olmayan bu süs balığının adını veya cinsiyetini bilmiyordu ama yine de onun bir dişi olduğundan emindi. Onunla ne yapacaklarını düşünmeye başladı, kötü bir şey olmayacağını umdu.
Aklına derste yok etme büyüsü deneyeceklerine dair kötü fikirler gelirken Profesör de sınıfa gelmişti. Hogwarts’ın ilk günlerine özgü iyi dileklerini ve başarı temennilerini sunan Profesör, gülümseyen yüzüyle herkesi tek tek süzdükten sonra, ikinci senenin ilk tılsım dersinde yapacaklarını açıklamaya başladı.
İlk ders için, seviyelerine uygun bir çoğaltma büyüsünü seçmişti. Büyüyü başarıyla gerçekleştirmek için sadece iki temel işlevi yerine getirmek gerekiyordu. Çoğaltılacak nesneye –ki bu derste nesne balık olacaktı- iyi odaklanmak ve büyülü sözcükleri doğru telaffuz etmek. Büyünün adı Gemini idi ve Profesör, kendisi yapmayarak görevi direk öğrencilere bıraktı.
Sınıf bir anda büyülü sözcükler ve hemen ardından gelen sevinç veya hayal kırıklığı ünlemleriyle dolmuştu. Biraz önce büyük bir hevesle asasını eline alan Summer, bir türlü kafasını toplayamıyordu. İşin aslı ise balığa zarar verecek bir şeyler yapmak korkusuydu. Bunun ne kadar saçma olduğunu bilse de balığın anlayan ve bir şeyler söylemeye çalışan gözlerle ona baktığı hissine kapılıyordu.
Sıraları onaylayan bakışlar atarak dolaşan Profesörün birkaç dakika içerisinde yanı başında olacağını fark ettiğinde, başka bir alternatifi olmadığını düşünerek asasını sıkıca kavradı. Balığa bakıp “Üzgünüm küçük dostum” demesi yanındaki kıza çok komik gelse de Summer, çok yakın bir dostuna büyü yapıyormuş gibi hissediyordu.
Şimdi aklı tamamen balıkta ve büyüyü doğru şekilde yapıp; bu şekilde balığa birkaç arkadaş kazandırmaktaydı. Asasını nazikçe sallayıp, kovada gezinmeye devam eden balığa doğrulttu. Fazla yüksek olmayan ama kararlı bir sesle büyü sözcükleri söyledi :

“Jeh-min-ee-ohh !”

Bunu yaparken istemsizce gözlerini kapamıştı; asasından çıkacak tuhaf bir ışık huzmesi endişesi hala içerisindeydi. Gözlerini açıp dar kovada birbirine çarparak ilerlemeye çalışan üç balığı gördüğünde iç sıkıntısı yerini yeni bir büyü öğrenmenin verdiği keyfe bırakmıştı.
Profesör, tüm denetim işlerini bitirip birkaç şey daha söyledikten sonra ders nihayet sona ermişti. Summer, eşyalarını toplarken neden büyüyü yaparken kötü hissettiğini anlamaya çalışıyordu. Sonuçta o, cesur ve yetenekli bir cadıydı; ufak bir asa sallama hareketinden bu kadar çekinmek onu rahatsız etse de aslında tek korkusunun sevdiği bir canlıya zarar gelmesi olduğunu fark etti. Bu onun belki de en büyük ve en üstesinden gelmesini gerektiren zaafıydı. Bu düşünceler keyfini kaçırmıştı, zaten balıklara ne olduğunu da bilmiyordu.
Çantasını alıp çıkarken dersten önce oturduğu ağaç altının hala boş olmasını umdu; tek yapmak istediği düşüncelerinden uzaklaşıp, güzel birkaç şarkı söylemekti…

» 3. Sınıflar / 1. Ders
» 3.Sınıflar / 1.Ders
» 4. Sınıflar / 1. Ders
» 2.Sınıflar / 1.Ders
» 5. Sınıflar / 1. Ders