Night Poelson Slytherin V. Sınıf
Mesaj Sayısı : 237 Kayıt tarihi : 02/09/09
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (90/100) Düello Gücü: (0/0)
| Konu: Yeni Bir Muziplik. Çarş. Haz. 15, 2011 10:02 am | |
| Oyuncular ;
-Lucinda Tiffany Rose. -Dorothy Pysean. -Adrien Clement Klein.
Günlük sıradan ve sıkıcı işlerini bitirmişti sonunda Dorothy. Artık yatakhanenin o kasvetli havası onu boğuyordu. Kendisini fare kapanına kıstırılmış, küçük, işe yaramaz ve sevimsiz fareler gibi hissetmeye başlamıştı. Yavaş hareketlerle sıcak ve gıcırdayan yatağında doğruldu ve zıplayarak ayağa kalktı. Arkadaşlarının uyanıp uyanmaması umrunda değildi. Her şeye çarparak, dengesiz bir şekilde ilerlemeye başladı. Dolabına vardığında arkasına baktı ve hemen her şeyin yerde olduğunu gördü. Küçücük bedeniyle nasıl yapabilmişti bunları? Şaşkınlıkla sırıttı ve dolabındaki giysileri tek tek incelemeye başladı. Temiz hava alması gerekiyordu, kıyafetlerini de buna uygun seçti. Dolabından aldığı kot şortunu ve tişörtünü aceleyle üzerine giydi. Ayakkabılarını bağlamaya bile tenezzül etmeden renkli sarı saçlarını bileğindeki lastikle topladı ve eline Shakespeare'in klasiklerinden birisini alıp bahçeye doğru yürümeye başladı. Ayakkabılarını yere sürterek gıcık sesler çıkartıp yanından geçenlerin ona bakmasını sağlıyordu. Merdivenleri ikişer üçer çıkarak kendisini bahçeye attı. Yüzüne şirin bir gülümseme takındı ve ilk gördüğü gölgeye yerleşti ve kafasını kitabına gömdü. Kemikli siyah gözlüklerini tam oturttuktan sonra derin bir nefes alarak okumasına devam etti. Burnuna nefis çiçek kokuları gelmişti. İşte bu yüzden bahçeye çıkmayı seviyordu. Bir elini çimlere doğru götürdü ve çimleri yolmaya başladı. O sırada kendisine doğru gelen gürültücü birinci sınıflara nefret dolu bir bakış fırlattı ve kitabını hırsla kapatıp ayağa kalktı. Birinci sınıfların ne kadar şapşal olduğunu geçirdi bir an için aklından. Kot şortunun arkasında kalan çimenleri hızlıca temizledi ve kitabını elinde tutarak yürümeye başladı. Yürürken de bir yandan sevgililere bakıyordu. Evet, onunda bir sevgilisi olmuştu geçen yıl ama bir keresinde kavga etmişlerdi ve çocuğun kolunu kırmıştı, her neyse. Geçen yıl olan olaylar aklına geldi ve sırıttı. O olaydan sonra çocuk onunla konuşmamıştı, hatta yüzüne bile bakmıyordu. Ama bu onun umrunda bile değildi ki. Önüne bakarak yürümesine devam etti bu sefer. Öylesine yürürken birinci sınıflardan birisi Dorothy'ye çarpıp geçti ve elindeki kitabın düşmesine sebep oldu. Genç kız çocuğun arkasından sinirle söylendi. “Seni küçük, işe yaramaz, pis sıçan!” Hem kendi kendine söyleniyor, hem de kitabının saçılan sayfalarını topluyordu. Önüne düşen bir tutam sarı saçı cebinden çıkardığı bir tel tokayla tutturdu ve sayfaları toplamaya yeniden girişti.
- Spoiler:
*valla eylül hanım gızım, sabah sabah çok düşündüm ama bu kadar çıktı, şimcik çok kısa oldu, ama ötekilerde daha uzun olacaktır. saygılar. | |
|
Dianne Lewis Slytherin V. Sınıf
Mesaj Sayısı : 480 Doğum tarihi : 07/03/94 Yaş : 30 Mücadele Tarafı : Babamın cüzdanı. Sihirsel Soy : Safkan. Kayıt tarihi : 29/05/10
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (30/60)
| Konu: Geri: Yeni Bir Muziplik. Çarş. Haz. 15, 2011 12:22 pm | |
| Artık yorulmuştum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Nereye gideceğimi, neler yapacağımı. Herkesin bana böyle bakmasından sıkılmıştım. Acıyan bir ifadeyle. Oysa eskiden nefretle bana baktıklarında ne kadar üzülürdüm şimdi ise o nefret dolu bakışları özlemiştim. Slytherin cüppemi geçirdim ve son zamanlarda yanımdan asla ayırmadığım asamı elime aldım. Bu tehdit saçan bir hava veriyordu. Ve çoğu kişi benden korkar olmuştu. Bu hoşuma gidiyordu. Eskiden de benden korkarlardı. Ama bir sürtük olarak onlar hakkında korkunç bir dedikodu yayacağım için. Şimdi ise gerçek anlamda korkuyorlardı. Psikopat gibi davranıyordum. Karanlık, bilinmezlik ve şehvet. Aklım almıyordu. Neden böyleydim? Belki de böyle tatmin oluyordum. Slytherin cüppemin üzerine siyah bir pelerin geçirdim. Son günlerde bu siyah pelerinden başka üzerimde bir şey gören yoktu. Hayalet gibi dolaşıyordum ve açıkcası üst kattaki slytherin hayaleti ile iyi bir sohbetim geçmişti. Karanlık büyüler hakkında.
Sinsice süzülüp zindanlardan yukarı çıktım. Bana korkuyla bakan gözler kendi derin gözlerime en fazla bir iki saniye kenetleniyorlardı. Soğuk bakışlarım ve karanlık duruşum ile kendi binadaşlarımı bile korkutuyordum. Beni anlayan tek insan Dorothy idi. Bir de şu aptal Adrien. Keşti, kafası bozuktu ama beni anlayabiliyordu. Çünkü onun da ailesi yoktu. Yavaş adımlarla bahçeye çıktım. Güneş gözümü kamaştırmıştı. Son zamanlarda o kadar karanlığa alışmıştım ki burası parlak bir rüyanın içindeymişim hissi veriyordu. Gözlerim alışana kadar birkaç kez kırpıştırdım. Daha sonra alışık olduğum sarı silueti aradım. İşte oradaydı. Aptal bir çocuğun arkasından lanet okuyordu. Elimde olmadan gülümsedim. Ardından yine yavaş adımlarla onun yanına geldim ve elimi onun omzuna koydum. "Biraz daha nazik olmalısın Dorothy."
Arkasını dönüp bana gülümsedi. Oysa benim gülümsemem anlık bir gülümseme idi. Bir daha ne zaman gülümseyeceğimi bilmiyordum. Yüzüm yine gölgelenmişti. Donuk ve karanlık ifademe geri bürünmüştüm. Kendi kendime kızdım. Bu acıyı niye kendime yaşatıyordum? Hiçbir fikrim yoktu. Ama eğer böyle mutlu olabiliyorsam böyle olacaktım. Derin bir iç çektim ve gözlerimi uzaklara diktim. Ona bakmadan boş gözlerle kısık ve zarif sesimle konuşmaya başladım. "Birazdan Adrien gelecek. Sakın itiraz etme. Ondan hoşlanmadığını biliyorum ama kafamın dağılmasına ihtiyacım var. Onun Joseph diye bir arkadaşı varmış. Ot satıyormuş. Adrien bana onlardan verecek." Gözlerimi çevirip onun kızgın bakışlarını görmeye cüret edemiyordum. Ama nasıl olsa dediğimi yapacaktım. Ben yaralı bir arkadaştım. Ve Dorothy son zamanlarda bana fazla nazik davranıyordu. Sırf kendimi iyi hissetmem için. Kolundan yavaşça tutup seranın önündeki kuytu köşeyi gösterdim. " Onu burada bekleyeceğiz. " | |
|
Archill Thomas Caliente ░Emekli Hogwarts Müdürü ░
Mesaj Sayısı : 2864 Doğum tarihi : 24/12/90 Yaş : 33 Mücadele Tarafı : Aydınlık~ Sihirsel Soy : Safkan~ Kayıt tarihi : 23/04/09
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (50/60)
| |
Adrien Clement Klein Hufflepuff V. Sınıf
Mesaj Sayısı : 218 Doğum tarihi : 07/03/94 Yaş : 30 Sihirsel Soy : Safkan. Kayıt tarihi : 05/04/10
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (0/0)
| Konu: Geri: Yeni Bir Muziplik. Ptsi Haz. 20, 2011 8:43 am | |
| Sabah uyandığımda her şey farklıydı. Başım ağrımaya devam ediyordu. On üç gündür ağzıma tek zehirli şey sürmemiştim. Sanırım buna alışmalıydım. Profesör beni yakaladıktan sonra bir şey yapmaya cesaretim el vermiyordu. Duşa girip rahat bir nefes aldım. Soğuk su bedenimi parçalara ayırıyordu. O kadar kuvvetli ve basınçlıydı ki bir ara nefes alamayacağım zannediyordum. Hafifçe doğruldum ve titreyerek duştan çıktım. Üvey annem olsa yine üşüteceğim konusunda bir şeyler saçmalardı. Hufflepuff cüppemi giydim ve saçımı yıllar sonra taradım. Gerçekten tuhaf b,r histi. İnsanda ucube hissi uyanıyordu. Eh, tabi bu süt halim uzun sürmedi. Öğle yemeğinde yanıma bir çocuk geldi ve arka tarafta bedava bira partisi olduğunu söyledi. Önce tereddüt ettim. Böyle bir şey olanaksızdı. Yani profesörlerin bizi görmemesi. Ama bir şekilde bunu atlattık ve ben hafifçe dağıldım. Beynim sulanmıştı. Her şeyi unutmuştum. Uzun bir yürüyüşten sonra aklıma bir şey takıldı. Dönüp arkama baktım ve saçımı kaşıdım. Unuttuğum bir şey vardı. Yavaşça tekrardan önüme döndüm ve işte o anda kafama dank etti. " Lanet olsun! Lucinda! " Hızlıca hufflepuff ortak salonuna koştum. Ve ardından çantamı çıkardım. İçinde seni kendinden alıp götüren birkaç şey vardı. Sırıttım. İlk içenleri görmek gerçekten eğlenceliydi. Önce başları dönüyordu. Daha sonra da dağıtıyorlardı. Yüzümü buruşturdum. Lucinda iyi bir kızdı. Ona bu acıyı yaşatmak istemiyordum. Ama bu kendi isteği idi. Hem geri çeviremezdim.
Koşar adımlarla bahçeye vardım. Gözlerimle Lucinda'yı aradım. Ve işte oradaydı. Yanında da can dostu Dorothy vardı. O kızdan tırsıyordum. Neden buraya o da gelmişti ki? Bir an beni ele vereceği düşüncesiyle irkildim. Ama sonra kendi kendime güldüm. Lucinda benden ot alıyordu. Ve o da onun en iyi arkadaşıydı. Böyle bir şey olanaksız görünüyordu. Hafifçe kafamı eğdim ve Lucinda'ya el salladım o da her zamanki donuk bakışlarıyla cevap verdi. Yavaş adımlarla onların bulunduğu köşeye doğru yürüdüm. Ardından eğilip alaycı bir selam verdim. Ve sonra otuz iki dişimi birden göstererek Dorothy'e gülümsedim. " Sen de mi alacaksın yoksa? " ve o daha bir şey söylemeden devam ettim. " Lucinda bunu yapmak zorunda değilsin. " Şimdi yüzüm acı içinde kıvranıyordu. | |
|
Archill Thomas Caliente ░Emekli Hogwarts Müdürü ░
Mesaj Sayısı : 2864 Doğum tarihi : 24/12/90 Yaş : 33 Mücadele Tarafı : Aydınlık~ Sihirsel Soy : Safkan~ Kayıt tarihi : 23/04/09
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (50/60)
| |