Büyük Sır

Mavi gökyüzü yerini gri bulutlara bırakıyordu.Uzun yağışın ardından etrafta yoğunlaşmış toprak kokusu şimdi biraz daha hissiyetini kaybediyordu.Kurumuş ağaç yaprakları her yere düşüşünde kış mevsiminin geldiğinin habercisi gibiydi.Bãsilius, yoğun okul döneminin ardından kendini dinlenmek üzere çatlak kazandaki odasına atmış uyukluyordu.Koruma günleri her seferinde sıklaştırılıyor ve bir o kadar yorucu oluyordu.Şimdi biraz dinlenme zamanıydı.Yatağının kenarından ayaklarını sarkıtmış , kolalrını iki yana açmıştı.Soğuk rüzgarlı hava tahta penceresini sürekli oynatıyordu.Ay ışığının o mükemmel gri tonu gözüne çarpıyordu.Birden bu müthiş güzelliğin bir anlık siyah sis bulutuyla kaybolduğunu farketti.Hemen yatağından doğrulup eski tahta penceresinden başını uzattı. " Bir bulut olsa bu kadar hızlı geçemez , sis olsa halen etkisini sürdürürdü o halde bu- tabi ya Réena ! " diye aklından geçirdi.Sabah bir anlık görüntüsünde telaşlı olduğu gözlerinden okunuyordu. Lérs ne olduğunu anlamadan ortadan kaybolmuştu.Réena olabileceği ihtimalini yüksek tutup derin botlarını ayağına geçirip hızlıca Bağıran Baraka'ya cisimlendi.

Örümcek ağlarının esiri olan baraka iyice eskimişti.Şiddetli bir patlama barakayı yerinden oynatabilir hatta uçurabilirdi.Dayanıksız taktaların arasında gözüken kurtçuklar mide bulandırıcı hareketlerle bir oraya bir bu yana kıvranıyorlardı.Adımlarını dikkatlice atan Lérs, cam kırıklarının saldırısına uğradı.Karşısında duran büyük pencere aniden paramparça olmuştu.Asasını alacak vakti olmadan pencereye doğru ilerledi.Parlak yeşil renginde ışıldayan bir taş ve onun üzerine bağlanmış olan parşomen gördü.Tereddüt edercesine yaklaşmayı yeğledi.Burada olma amacını hatırlayarak parşömeni açtı ve okumaya koyuldu.

" Bu kağıdı elinde aldığında bil ki tehlikede değiliz.Arkamda çok sayıda beni arayan bekçiler var.Onlardan sıyrılmaya uğraşıyorum.Attığım her adım onların takibi altında.Esas sorunun ne olduğunu sana gelince anlatacağım.Kısaca özetlemek gerekirse Lord ö- "

Tahta basamaklardan gelen sert sesleri duyduğunda aniden kendini aynalı dolabın arkasına attı.İri topuklu ve kırmızı elbiseli biri kata doğru yaklaşıyordu.Birazdan sevimsiz suratı gözüken Réena , Lérsin beklentilerini karşılamıştı.Şimdi biraz daha tehlikede olan Lérs soluk alırken bile dikatlice davranıyordu.Az sonra duyacakları ise onun çok işini yarayacaktı.

"Burası güvenli değil mi? Bir süredir James'ten haber alamıyorum Jen."

James'in kardeşi , ondan haber almaya Réena'ya gelmişti.Karanlık ormandaki o kaçış anısı Lérs'in beynini zorluyor ve kendini tutamamasına sebep oluyordu.Fakat şimdi o düşüncelerden sıyrılma vaktiydi.Yeşil parlak taşa sarılı parşömende yazan notun devamındaki kelimeler, birazdan Réena'nın ağazından teker teker süzüleceklerdi.James'in kardeşinin kurnaz bakışlarının eskisi gibi olduğu açıkça söylenebilirdi.Mavi gözleri bir o kadar sert görünüşüne zerafet katsada, davranışlarındaki açıklarını kapatamıyordu.Şimdi yan yana gelmişler, aralarında bir metre kadar mesafe kalmıştı.Lérs'in tek bir tıkırtı çıkarması onun sonunu getirebilirdi.Bir an avcunda sıkı sıkı tuttuğu nesnenin taşa sarılı parşömen olduğunu farketti.Réena'nın, James'in kardeşine gönderdiği notu alıp almadığını sormadan önce parşömeni yavaşça yere bıraktı.Şimdi yapması gereken tek şey vardı.Nazik hareketle büyü yapmak.Asasını sıkıca kavradıktan sonra yavaşça o büyülü sözleri fısıldadı.

" Depulso ! "

Taşa sarılı parşömen yavaşca tahta pencerenin önünde yerini edinmişti.Karşılıklı konuşmaların nerdeyse çoğunu kaçırmıştı.Esas önemli kısmın ne olduğunu anlamaya uğraşırken, uzun bacaklarını olduğu yere sığdırmakta güçlük çekiyordu.Vücuduna doğru bacaklarını çekerken dolaba hafif bir dokunuş yaptı.Yukarıdan duvara çarpa çarpa inen vazo, yere vardığında paramparça olmuştu.

" Hay aksi bu olmamalıydı.Sakin olmalıyım bunu başarabilirim. "

İkisininde dikkati Lérsin olduğu yöne doğru kaymıştı.Réena emin adımlarla Lérs'e doğru ilerlerken, Lérs soğuk terler dökmeyi ihmal etmiyordu.

" Seni hain buraya ölümüne geldin. "

' Belki de bu soruyu sana sormalıyım! Sende kimsin , ve burada ne arıyorsun? '

Korktuğu başına gelmişti.Ne zaman imrenerek dikaktli bir iş yapsa başına sürekli aksilikler geliyordu.Şimdi geriye çekilme zamanıydı, belkide küçük çaplı bir savaşın başlangıcı ikiye bir...Sırt üstü kendini bir çırpıda ileriye attı.Sert hareketlerle doğrulup asasını tek yöne doğru çevirdi.Bir hamlede ikisinide sersemletmesi imkansız gibi gözüküyordu.Paltosunun omzundaki toz tanelerini temizlerken, saoğukkanlılıkla üst üste gelen soruları cevaplamaya koyuldu.

" Demek hain.Lady Réena, bir dakika düzeltiyorum 'Réena' nede olsa aramızda mevki farklılığı bulunmuyor.Sen karanlık tarafın başısın ben ise aydınlık.Hain mevzusuna gelince.Kimin hain olduğunu sen daha iyi bilirsin ! "

Lérs bu sözleri sarf ederken bir yandanda etrafında turluyor asasını diline sürtüyordu.Şimdi biraz kendini toparlamış eskiden, emri altında çalışan kişiyle şimdi rahatça emir verircesine konuşur olmuştu.Uzun burunlu parlak siyah ayakkabılarıyla bir adım daha attı ve ani hareketle yüzünü James'in kardeşine döndü.

" Bak bak bak.Sen.. Ah anılar.Onlarda olmasa kim bilirdi ki? senin küçükken sümüklü bir kız olduğunu.Tıpkı abin gibi, aslını inkar eden.Ben mi kimim? abinin eski müriti, aydınlık tarafın başı.Demek burada ne arıyorum.İstersen bunu zamanı gelince konuşuruz. "

Biraz da olsa düşmanlarının morallerini bozmayı başarmıştı.Gövdesini geriye doğru iterek asasını ileriye doğru salladı. "Petrificus Totalus !" . Zayıfça çıkan mor ışıklar ielrledikçe güçleniyordu.Daphné'nin vücuduna çarptığı anda , etraf aydınlanmış, ağzı açık Lérs'in karşısında donakalmıştı.Asasını hızlıca sola çevirerek Réena'ya doğrulttu.

" En küçüğümüz.Belkide bizden en tecrübesiz.Biz bu işin eğitimini senelerce aldık.Ama küçümsememek lazım değil mi? bazen gençler kazanır, yetişkinler kazınır...Şimdi sadece biz varız.İstersen kahvelerimizi yudumlayıp James hakkında bildiklerini tatlı tatlı konuşalım.Ama aksini iddia edersen işte tam karşındayım ! "