~ Büyük Kavga...

Konu: ~ Büyük Kavga... C.tesi Haz. 18, 2011 10:45 am

James için hiç de güzel bir gün değildi. Çok sevdiği güneş, kocaman yağmur bulutları tarafından kapatılmış, onu bitmek bilmeyen enerjisinden mahrum bırakmıştı. Ayrıca güneşin insanlara bahşettiğini düşündüğü mutlulukta yoktu bugün. O yüzden sihir tarihi dersinden çıkıp, Hogwarts’ın geniş koridorlarında yürürken, son derece keyifsizdi. Sol tarafında uzanan geniş pencerelere umutla baktı. Artık yağmur bırakmaya başlamış kara bulutlar, güneşi engellemeye devam ediyordu. Ne kadar hüzünlü bir gün, diye geçirdi içinden. Yağmurun yağdığını gördüğünde, hep ağlayan biri gelirdi aklına. Ona göre bu da havanın, dünyanın ağlamasıydı. Ve birinin ağladığını görmekten nefret ederdi. Sanki kader ona kötü bir oyun oynuyormuş gibi, James tam bunları düşünürken, koridorda bulunan devasa bir heykelin dibinde oturmuş, gözünden yaşlar süzülen biri çarptı gözüne. Henüz birinci sınıf olduğu hemen anlaşılabilen bir kızdı bu. James zaman kaybetmeden yanına yaklaştığında, gözlerini silip ayağa kalkmaya çalıştı güzel kız. Ağladığından masmavi gözleri daha belirgin hale gelmişti ve bir şeye fena halde üzüldüğü yüzünden okunabiliyordu. James içinin acıdığını hissetti. Küçük kıza biraz daha yaklaşıp güven vermek istercesine omzuna dokundu. “ Seni üzen şeyi söylersen belki bir çözüm bulabilirim. ” Kız bir şey demedi, geriye doğru çekilip korkuyla baktı James’e. “ Önemli değil… ben… şey… sadece oturuyordum ve gözüme toz kaçtı. ” James hafifçe gülümseyip kızın yanına oturdu. Artık klasikleşen bu yalan, inandırıcılığını kaybetmişti onun için. “ O zaman belki bana ıhm… gözüne kaçan şu tozdan bahsetmek istersin, ha? ” Kız bir süre bir şey demedi. James de ısrarcı olmayıp sabırla bekledi. Bir süre sonra, tam da umduğu gibi kelimeler süzülmeye başladı küçük kızın ağzından. “ Büyük sınıftan çocuklar gelip benimle dalga geçtiler. Bana… bulanık dediler. Bu okulda okumaya hakkım yokmuş ve er ya da geç beni buradan yollayacaklarmış. ” James gerisini duymadı bile. İçinde her saniye yükselen öfke artık doruk noktasına ulaşmış, dokunsalar patlayacak hale gelmişti. Ve birden farklı sesler ulaştı kulağında. Kızınkinden çok farklı, alaycı sesler… Öfkeyle kaldırdı kafasını, kendi ayaklarıyla gelmişlerdi ha? “ Bakın hele, bu okulun neşeli çocuğu James değil mi? Hem de bizim kızımızın yanında. ” dedi dik saçlı olanı. Yanındaki iki arkadaşı sanki çocuk mükemmel bir espri yapmış gibi güldüler. James, ayağı kalkıp alayla kıvrılan ağızlarını yamultmak, çenelerini ellerine vermek istedi. Ama sonra, küçük kızı korkutmak istemediğinden sadece ayağa kalkmakla yetindi. Şimdi zorda olsa James’de yüzüne o muzip ifadesini yerleştirmişti. “ Bakın hele, bunlar okulun pislikler grubu değil mi? ” Söyledikleri dik saçlı çocuğun mükemmel bir taklidiydi. Bunun sonucunda etraflarında toplanan bir grup öğrenci kahkahalara boğuldu. Tam da tahmin ettiği gibi Slytherinli çocukların yüzleri öfkeyle kasıldı. “ O kızın yanında ne işin var James? Senin safkan olduğunu sanıyordum, ne zamandır bulanıklarla takılıyordun? ” İşte bu sabrını taşıran son damlaydı. Arkasında korkuyla duran kız ağlamaya başlarken, James koşup üçlünün üzerine atladı. Artık olacaklardan sorumlu değildi…

Out: Bütün Gryffindorlar katılabilir.

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... C.tesi Haz. 18, 2011 12:22 pm

Uykunun esaretinden kurtulup gözlerini açtığında gün ışığı odaya süzülmeye başlamıştı bile. Jack, hafif bir esintiyle yataktan kalktıktan sonra ortak salona gitme fikri yerleşmişti aklına. Hazırlandı ve yanına bir kitap alıp ortak salona doğru yürümeye başladı. Gryffindor salonundan ayrıldıktan sonra, dışarısının ne kadar güzel olduğunun farkına varmıştı. Ortak salonda dolaşan tanıdık yüzlere aldırmadan yürümeye başladı. Fakat, koşuşturmaların olduğu alana geldiğinde burda bazı şeylerin düzgün gitmediğinin farkına vardı. Slytherin binasından bazı öğrenciler, yüzlerinde öfkeyle karmaşanın ortasına doğru koşmaya başlamışlardı. Alan, yemyeşil cüppeleriyle doluşmuş Slytherinlilerle doluydu. Jack, bir anda sınıf arkadaşı James'in sesini işitti ve neler olduğuna bakmak için alana koşmaya başladı. Gördüğü manzara karşısında elindeki kitabı başka bir tarafa fırlattıktan sonra James'in yanında soluğu aldı. 'Senin kavgacı yönünü görmek, bana keyif verdi Caliente.' James'i daha önce kavga ederken görmemişti. Gerçi, Jack de pek kavgacı sayılmazdı ama ne olduysa o da kendisini kavganın ortasında bulmuştu. Asasını cebinden çıkartıp James'in üzerine atlayan Slytherinli bir çocuğa doğrulttu. 'Sersemlet!' ağzından çıkan sözle eş zamanlı bir ışık fırlayıp çocuğun göğsüne isabet ettiğinde, çocuk aynı hızla geri doğru sürüklenip bayılmıştı...

Arkasındaki küçük kız hıçkırıklara boğulmuş bir şekilde ağlıyordu. Jack kızın elinden tutup kavganın ortasından kenara doğru uzaklaştırdı. 'Sen burda kal ve korkma.' sesi bir abi şevkatinde çıkmıştı. Jack, buna şaşırmış fakat şaşkınlığını gizleyip tekrar kavganın ortasına atmıştı kendisini. Gryffindor'dan birkaç beşinci sınıf öğrenci daha savaş meydanına geldiğinde, onca Slytherinli bir adım geri çıkmışlardı. Gryffindorlular ise, bu kavganın bu kadar kısa sürmemesi için ellerinden gelenleri yapıyorlardı. Jack, kafasını kaldırdı ve ortak salona şöyle bir göz attı. Olay yerinde kırmızı ve yeşil cüppelerden başka gördüğü bir şey yoktu şu anda. Slytherinlilerden, nefret duygusu beslediği sarı saçlı bir çocukla karşılıklı düello pozisyonu almışlardı. Çocuğun gözünde alaycı bir ifade vardı ve saldırıya başlamak için hatalı bir hamle kovalıyordu fakat, bu hamleyi Jack'den bulamayacağını anladığında kendisi saldırıya geçerek 'Sersemlet!' diye bağırdı. Jack, gelen büyüyü kolayca savuşturduktan sonra asasını çocuğun arkasına doğrulttu ve 'Carpe Portus!' dedi sessizce... Çocuğun arkasına ışınlandıktan sonra, ustaca bir hamleyle çocuğun boynuna sarıldı. Muggle dövüş sanatlarına karşı bir sempatisi bulunduğu için kendisini eğitmeyi başarmıştı. Çocuğun elini kıvırdı ve asasının düşmesini sağladı. 'Bu da, sevmediğiniz muggleların Expelliarmus'u.' diyerek gülümsedikten sonra, çocuğa bir tekme atarak kavganın ortasından uzaklaştırarak etkisiz hale getirmeyi başarmıştı. Diğer Gryffindorluların durumuna bir göz attı ve kimsenin başının dertte olmadığını gördüğünde, ikiye bir dövüşen bir Gryffindorluya yardım etmek için asasını kaldırıp 'Expelliarmus!' dedi. İsabete maruz kalan genç Slytherinlinin asası, Jack'in elleriyle buluştuğunda çocuğun yüzü çoktan yenilgiyi kabullenmişti. 'Sersemlet!'

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... C.tesi Haz. 18, 2011 1:40 pm

Şehvet herkesi bir anlığına da olsa koynuna alır ve bunun hakkını verene kadar da sizi orada tutar. Genellikte bu sonucu pek iyi olmayan davranışlardan oluşur. Alkol, sigara, seks benim şuana kadar öğrendiğim ve bana fazlasıyla zevk veren kavramlardı. Sigarayı babamın dudaklarımın arasına yerleştirdiği günden beri soluyorum. Alkol ise, gizlice çıktığımız avlarda yürüttüğüm birkaç bardaktan ibaretti; geçen yıla kadar. Şmdi ise durum farklıydı. Geldiğimiz seneler kendimi büyük görmem ve ciddi anlamda büyümemi sağlamıştı. Korkan ve utangaç sarışın bulanıktan çıkıp tam bir oro-pu çocuğu haline gelmiştim. Okulun birkaç ucubesiyle takılıyor, hatta onlara içki borçlanıyordum. Buna karşılık derslerimde bir değişme yoktu. Uygulamalı derslerde ise oldukça iyi olduğumu söylemeliyim. Çevremdeki insanlar her ne kadar böyle bir yol yürürsem sonunun uçuruma çıkacağını söyleseler de, aldırmıyordum. Sonuçta yaşadığım hayat, benimdi. İstersem onu kumarda bile harcayabilirdim. Tüm bunlar aklımın bir köşesine kazınırken karşıdan gelen kızın bana göz kırptığını yanımdan geçerken algılamıştı zihnim. Kafamı zihnimdeki düşünceleri atmak için salladım. Kız, neredeyse benim boylarımdaydı; okulun en ucun erkeklerinden biri olduğumu düşünürsek bayağı bir uzundu. Bunu bacaklarına borçlu olduğunu nereden baksanız anlardınız. Bacakları vücudunun dörtte üçü kadardı. Esmer kızı incelerken en son hatırladığım dudakları boynumdan yavaşça yukarı çıkarken gözlerimi kapattığımdı. Ellerim kızın belinde ve saçlarının arasında geziniyordu. Beli incecikti ve tek bir hamlede kavrayabileceğim kadar da narin gözüküyorlardı. Kızın adını bilmiyordum, onunkinin de benimkini bildiğinden emin değildim. Tek bildiğim kızın saçlarını daha sık yıkaması gerektiğiydi. Ellerim adeta tereyağından yapılmış saçları avcunun içinde öğütüyordu. Buna karşılık kızın, dudaklarıma değen dudakları bir anlık da olsa dünyadan uzaklaşmama yardım ediyor gibiydiler. Bir elim kızın kalçasını kavrarken diğeriyle kızı kendime daha çok bastırıyordum. Süpürge dolabında duyulan tek ses nefes alış verişiydi. Ortalık oldukça karanlıktı ve en azından toz dolu odanın içinde olduğumuzu unutuyorduk. Aradan geçen on dakika bana yanlış bir yolda olduğumu hatırlattı. Kızı nazikçe ittim ve birlikte süpürge dolabından çıkarken ağzıma bulaşmış ruj lekesini elimin tersiyle sildim. Bizi süpürge dolabından çıkarken gören profesörden gözlerimi kaçırmayı denesem de, o beni bu halde yakalamıştı.
“—Bugünkü hareketinizi beğenmedim Bay Asjuud. ”
“—Asjuëd efendim. ”
Soyadımın böylesine iğrenç ağızlarda maskara olmasından nefret ediyordum. Gayet de kolay bir telaffuzu vardı. İnsanların bunu anlayamaması ve dillerini istedikleri gibi ağızlarının içinde çevirmesi beni deliye döndürüyordu. Onlar gözümün içine baka baka benle alay ederken aklıma onlara karşılık verecek hiçbir söz gelmemekle beraber, daha sonra içimde yaşayacağım kaos beni deliye çevirecek ve daha ileriye giderse sinir krizi geçirmeme neden olacaktı. Geçirmiştim, okulun ilk döneminde beni kendini yükseklerde gören Slytherinli yaşıtım tarafından herkes içinde kanımla ilgili küçük düşürülmüştüm. Başlarda bulanığın veya kirli kanın ne anlama geldiğini bilmediğim için bana zararı dokunmamıştı, fakat bulanığın muggle soyundan gelen anlamına geldiğini öğrendiğimde ve büyücüler ırkında bunun hoş karşılanmadığını duyduğumda benim için her şey değişmişti. Gryffindor Ortak Salonu'nda kendime hakim olamamış ve önüme gelen her şeyi yıkmıştım. İnsanlara böyle yaklaşılması benim için hep bir felaketti. Az önce bana küçümseyici bir bakış fırlatan Bay Kevin için de durum böyleydi. Bilmem kaç yüzyıldır bu okulda eğitim verdiğini söylüyordu, fakat öğrencilere verdiği ders hakkında bildiği en ufak bir detay bile yoktu. Ayrıca üzerine giydiği ketenimsi kıyafetler onun ne kadar ucube olduğunu da gösteriyordu. Ucube, doğru kelime buydu. Okula geldiğinden beri ucube gibi hissetmediğim tek yer kendi kırmızı bayrak altıydı. Hızlı adımlarla merdivenlerden iniyordum. Aç karnım kulaklarıma bateri çalarken aynı anda bir ses işitmiştim. “—Bakın hele, bunlar okulun pislikler grubu değil mi?” Bu onunla aynı binada olduğum Jack'in sesiydi. Ah hayır diye inledim içimden. Hayır, tam da birinci olarak giderken bir kavganın oluşması bunu riske atacaktı. Merdivenlerden ikişer ikişer inerken koridorda oluşmuş kalabalığı delerek geçmeye çalışıyordum. Dersleri eskisi kadar önemsemiyor olsam da bu benim için önemliydi. Ne kadar tembel bir öğrenci olursanız olun büyük salonda içinde elmaslar besleyen puan tablosu sizin için önemliydi. Şuan kırmızı ve yeşil elmaslar başa baş gidiyordu. İnsanların son isteyeceği şey de puan kaybetmekti. Kalabalığın merkezine daha da yaklaştığımda yeşil ve sarı ışık demetlerinin havada uçuştuğunu gördüm. Hayır, bu altından kalkılacak bir şey değildi. Asam cebimdeydi, fakat onu kavrayacak cesareti kendimde bulamıyordum. Sonuçta burada benden küçük öğrenciler de vardı ve cezaya kalmak söz konusuydu. Yine de kendimi korumak için kavradığım asam, ilk dakikada bana yardımcı olacaktı. “—Demek sen de burdasın bulanık-homo. ” Derin bir nefes çekmiştim içime, son günlerde bana taktıkları bir diğer lakap da buydu. Gerek saçlarım, gerekse de yüz hatlarım nedeniyle herkes bana eşcinsel gözüyle bakıyordu. Bunu bulanık demeleri kadar önemsemiyordum. Çocuk bana doğru koşuyordu, tombul ve gömleğindeki düğmelerin içinde sıkışmış gibiydi. Koştuğu zemini kayganlaştıracak büyü dudaklarımın arasından çıkmıştı. “—Glisseo.”

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... C.tesi Haz. 18, 2011 3:25 pm

Gecenin yansımasına benzer bür güne uyanmak daha şimdiden yorgun hissettiriyordu insana. Akşamdan kalma teriminin beden bulmuş hali gibi hissediyordu kendini Joseph. Gecenin karanlığının etkileri halen görülüyordu nacizane vücudunda. Gözlerini ağrılı bir güne açarken bunları düşünmüyordu tabi genç büyücü. Daha çok nerede olduğunu merak ediyordu. Altındaki sert mermer; gece yatakhaneye gitmediğinin göstergesiydi. Yavaşça bilinci yerine gelirken hissettiği ürperti ile kendine geldi. Balkon gibi bir yerdeydi. Yavaşça ayaklanarak dengesini sağlamaya çalıştı. Adımlarına dikkat ederek içeriye girdiğinde günün birçok öğrenci için çoktan başladığını anladı. Farkedilmeden aralarına karışıp dün geceye lanet etti. Her zamanki gibi kendi megalomanisini tatmin edercesine birkaç kız ile alem yaptığı için pek temiz düşüncelere sahip değildi o sırada. Soğukluğun sebebinin de güneşi ardına saklayan yağmur bulutlarından olduğunu anlayınca Joseph biraz sevinç hissetti. Her zaman sevmiştir o böyle havaları. Duygusal biri olduğundan değil, pek çok kişinin yağmurlu havalarda içeride olmasıyla oluşan mutlak yalnızlık duygusunu sever o. Yavaş yavaş merdivenlerden aşağıya inerken halen Hogwarts'ın neresinde olduğunu anlayacak kadar bilinci açılmamıştı. Ona çarpan insanları umursamıyor, üzerlerine kusmadığı için şükretmeleri gerektiğini düşünüyordu. Adımları yavaş yavaş hızlanmaya başlayınca artık denge sorununun olmadığını farketti. Koridorda bulunan öğrenci sayısının artması ile dışarı çıkma vaktinin geldiğini anladı genç büyücü. Tıpkı büyükbabası gibi eski kokan, adım sesleri ile uğuldayan Hıgwarts'ın uzun koridorlarından birinde ilerlerken hayatının ne kadar sıkıcı oldığını düşünüyordu. Ancak ileride bir kargaşa gördüğünde duraksadı. Uzaktan ne olduğunu pek seçemesede birbirine giren öğrencilerin Hogwarts duvarları içerisinde pek sevgi gösterisinde bulunmak için o halde olmayacaklarını bildiği için kavga olduğunu anladı. Kendine göre oldukça hızlı bir şekilde oraya ulaştığında birbirine giren öğrencilerin binalarını farkettiğinde gülmemek için kendini zor tuttu. Klişeler dünyası. Başını sallayıp yoluna devam etmek için arkasını döndü. Tabi bu Joseph'e özgü bir hareketti. Binadaş olsalar da herkes için kavga etmezdi Joseph. Aslında, kimse için kavga etmezdi. Sadece sorunlu müşterileriyle uyuşturucu konusunda anlaşmazlıklar olduğunda başlatırdı kavga olayını. Ancak o sırada; ileride küçük bir kızın hüzünlü bakışları ile karşılaştı. Bir ürperti hissetti. Geçmişten gelen bir ses. Ne olmuştu da genç büyücü duraksamıştı? Gördüğü şey neydi? Belki de geçmişinden bir kesit gelmişti gözleri önüne. Büyükbabasının bütün o genç büyücüyü aşağılayan sözleri ve şiddet arzusuyla hareketlenen kocaman elleri. Korkuyla büyümüş o kocaman göz bebekleri ve yere çömelen minik bir beden. Farkında olmadan dönüp kalabalığın olduğu yere ilerledi. Jack ve James'in yanına giderken Doañzel'i farketti. Zamanında ona homo ismini takanlardan biri olmasına karşın, Slytherin öğrencilerinden birinin ona bunu demesi nedense Joseph'i sinirlendirmişti. Belki de anılarının yeniden canlanmasıydı onu sinirlendiren. Sebebi her ne olursa olsun kavgaya hazır bir şekilde yumruklarını sıktı. Doañzel'in yere indirdiği çocuğa; "Düşüncelerini dillendirmeden önce birkaç kez düşünmeye ne dersin koca göbekli? Ah, bu arada daha özgün ve orjinal olmaya ne dersin? Yoksa başkalarının özentisi olup bir düşünceye bile sahip olamayan o kaybedenlerden biri misin sen de? Tahmin etmiştim." dedi ve hırsla cebinden çıkarttığı asasını çocuğa doğru savurup; Duro dedi. "Bu sayede biraz olsun orjinal bir eser gibi görünüyorsun, neyse." dedi ve taşa çevrilen çocuğun yanında geçip diğerlerine saldırmaya başladı.

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... Paz Haz. 19, 2011 10:38 am

James, ne yapacağını düşünmeden karşısında duran üçlünün üzerine atladı. İlk hedefi dik saçlı çocuktu, yumruklarından nasibini alan ilk kişi de o oldu. James diğer iki çocuk onu tutmaya çalışırken, aralarından sıyrılıp çocuğun elmacık kemiğinin üzerine sıkı bir darbe indirdi. Çocuk acıyla geriye doğru sendelerken diğer iki çocuk James’i kollarından tutup duvara yapıştırdı. Bu sırada James, dik saçlı çocuğun yerde acı içinde kıvranmasını zevkle izledi, anlaşılan o ki o sinirle tahmin ettiğinden de sert bir darbe indirmişti. Bu düşüncenin verdiği keyifle ufaktan bir kahkaha attı. Ancak tam o sırada burnuna gelen bir darbeyle dünyası karardı. Burnunda sıcak bir şeyin aktığını hem hissedebiliyor hem de görebiliyordu. Aynı zamanda dayanılmaz bir acı da vardı. Dizleri çözülüp yere kapaklanırken burnunun kırıldığını düşündü. İçindeki öfke on kat daha arttı, damarlarında dolaşan adrenalin ona acısını bir an için unutturdu. O halde kalkıp burnunu cüppesinin koluna sildi ve diğer iki çocuğu aramaya başladı. Çevresine bakınca kavganın kendisiyle sınırlı kalmadığını fark etti. Gryffindorlar ve Slytherinler asalarını çekmiş, görebildiği her yerde birbirlerine saldırıyorlardı. İş iyicene çığırından çıkmış gibiydi, yıllardır iki bina öğrencileri arasında süregelen öfke, sonunda bir yerde patlamıştı işte. Ancak şimdi bunları düşünmenin ne yeri ne zamanıydı. Üzerine gelen bir büyüden son anda, tekrar yere kapaklanarak kurtuldu. Sonra, muggle usulü kavgaya bir son verip asasını çekti ve gördüğü ilk Slytherinliye bir sersemletme büyüsü yolladı. Sonrasında yaptığı şeyse asasını burnuna yöneltip hala akmakta olan kandan kurtulmak oldu. Cesaret edebileceği tek büyü buydu. Aslında kırıkları iyileştirecek bir büyü de biliyordu ama doğru yapamamaktan korktu. Curcuna tüm şiddetiyle devam ederken gözleri bu sefer küçük kızı aradı…

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... Paz Haz. 19, 2011 10:43 am

Archill odasında oturmuş az önce Bakanlıktan gelen bir mektubu inceliyordu dikkatle. Satırlar ilerledikçe kaygısı artıyor, mektupta bahsedilen şeyin verdiği endişe yüzüne yansıyordu. Sonunda mektubu bitirdiğinde koltuğunda iyice gerinip derin düşüncelere daldı. Bu nasıl olabilirdi? Olayların bu denli ilerleyeceğini hiç tahmin etmemişti. Nadir de olsa tek seferlik olacağını düşünmüştü. Oysa şimdi mektupta verilen haber… Yüzü çok solmuş olacak ki odadaki portreler mırıldanmaya başladı. Archill hiçbirine dikkat etmedi, onu kendine getiren yine Dumbledore’nin portresi oldu. “ Sanki bir vampir tüm kanını çekmiş gibi beyazladı yüzün. Diğer müdürleri endişelendirdin. ” Dumbledore’un bunu bilerek mi yoksa sadece örnek olsun diye mi söylediğini bilmiyordu -ama tam da üzerine basmıştı. Yoğun düşüncelerinden sıyrılıp arkasında kalan Dumbledore’un portresine doğru döndü. Dumbledore tam gözlerine, gözlerinin derinliklerine odaklanmıştı. Archill’de aynısını yapıp Dumbledore’ın masmavi gözlerinin derinliklerine baktı. “ Biliyorsun değil mi? Ya da tahmin mi ettin? ” Aslında bunlar gereksiz sorulardı ama sormuştu işte. Henüz kafasını tam anlamıyla toparlayamamıştı. “ Aslında her ikisi de, ” diye cevapladı Dumbledore. “ İlk ölüm haberi geldiğinde devamının geleceğini tahmin etmiştim. Sanırım sonunda keşfettiler. ” Archill anlamayan gözlerlerle Dumbledore’a baktı. “ Neyi keşfettiler Dumbledore? Neyi? ” Dumbledore bir süre sessiz kaldı, Archill onun düşüncelerini toplamaya çalıştığını fark edip sabırla bekledi. “ Aslında bu bir söylenti. Ben de bir süre bu konu üzerinde araştırma yapmıştım. Ve net olmasa da bazı sonuçlara ulaştım. Vampirler bir büyücünün kanını akıttığında, kısa bir süreliğine büyü gücüne sahip olabiliyor, Archill. Bu yüzden, bir taneyle kalmadı. Bu yüzden, şu anda bile büyücüler vampirler tarafından katlediliyor. ”

Archill hızlı adımlarla birinci kata doğru ilerliyordu. Dubledorela konuşmasını bir Hogwarts hayaleti bölmüş, Hogwarts’ın içinde bazı öğrencilerin birbirlerine girdiği haberini vermişti ona… Birinci kat koridoruna sapınca haberin doğruluğunu kendi gözleriyle gördü. Kavga edenleri ayırt etmek zordu ama olayın merkezinde Gryffindor ve Slytherin öğrencilerinin olduğu net bir şekilde görülebiliyordu. Kolay yolu seçip asasını salladı ve birbirlerine acımasızca saldıran bütün öğrencilerin asaları ellerinden fırlayıp Archill’in eline doğru süzüldü. Bir anlık şaşkınlığın ardından bütün gözler ona döndü. Öğrenciler korku içinde birkaç adım geriledi. Archill elindeki sekiz asayı havaya kaldırarak sinirle konuşmaya başladı. “ Asalarını almak isteyenler beni takip etsin. Diğerleri! Hemen derslerinize! ” Sakinleşmeye çalışarak arkasını döndü ve tekrar odasının yolunu tuttu. Bu olayın neden çıktığını dinlemek için sabırsızlanıyordu!

Out: RP'nin devamı müdürün odasında olacak. TIK!

Konu: Geri: ~ Büyük Kavga... C.tesi Haz. 25, 2011 12:39 pm

Out: Gryffindor'a 25 Puan! ~ Büyük Kavga... 146178