Larry, gecenin zifiri karanlığı delen ışığa doğru gidiyordu. Hiçbir şey görmüyor olmasına rağmen yoldan sürekli geçtiği için yolu her türlü gidebilirdi. Larry, ışığa gittikçe ışık ondan adeta daha da uzağa gidiyordu. Sanki ışık ondan kaçıyordu gibi. Aslında o bu duruma çok şaşırmamıştı. Çünkü her zaman başına gelen bir şeydi. Herkes tarafından dışlanmış, hayattan soyutlanmış hissediyordu kendini. Onu bu duruma getiren nedeni kendisi de bilmiyordu.
Yine bir gün güneşten gelen ışık huzmelerinin gözüne girmesiyle uyanmıştı. Her zaman yaptığı kendisi gibi soğuk bir duş almıştı. Uzun süre soğuk suyun altında kalınca kendine tam anlamıyla gelmişti artık. En sevdiği yeşil “t-shirt” ünü giyip hemen dışarı çıktı. Bugün daha farklı olduğunu çevresindekilerin şaşkın bakışlarıyla anlamıştı. Bugün onun içinde çok önemliydi. Bugün “HOGWARTS” günüydü. Ama Larry hiç heyecanlı değildi. Ona göre her şey normaldi. Neyse ki şaşkınlık dolu bakışlar bitmiş ve orada hızla uzaklaşmıştı. Yine her zaman gittiği cafeye gidip her zamanki yerine oturmuştu. Bugün diğer günlerden farklı olarak sıcak bir şey içecekti. Sıcak Expresso’sunu yudumlarken yanına şimdiye kadar gördüğü en güzel kız geldi.
“Her yer dolu. Burası boş mu acaba?” Larry hiç böyle bir soru beklemiyordu. Birden afalladı. “Tabii buyurun. Burası boş.” Kız Larry’nin şaşkın ve hayranlık dolu bakışlarıyla masaya oturdu. Kız göz kamaştırıcı güzellikteydi. Hey… Hey… Dur biraz… Larry’nin zaten bir sevgilisi vardı. Bunu yapmasının yanında düşünmesi bile çok yanlıştı. Ama egolarına karşı çıkamıyor ve onu arzuluyordu. Bu ona ilk defa oluyordu. Bu gerçek aşk mıydı? Yoksa başka bir şey mi? Eğer bu gerçek aşk ise Nelly’e karşı hissettikleri sadece acıma duygusundan mı ibaretti? Onu yalnız olduğu için mi sahiplenmişti? Bunu neden yapsın ki Larry zaten kötü biriydi böyle bir şey yapması olanaksızdı. Ama bunların başka bir açıklaması yoktu. Hey… Larry çoktan kıza âşık olmuştu bile. Egoları ağır basmış ve konuşmaya başlamıştı:
“Merhaba. Sizi daha önce buralarda hiç görmemiştim.” Kız birden ürpermişti. Onu korkutmuş muydu acaba? Eyvah! Onun canını yakmaz istemezdi elbette.
“Özür dilerim sizi korkutmak istememiştim.”
“Hayır! Önemli değil. Benim hatam. Dalgınlığıma geldi.” “Bu arada buralarda yeniyim o yüzden görmemiş olabilirsiniz.” Larry kızın ses tonuna ve konuşmasına hayran kalmıştı. Bu, onu daha da arzulamasına neden oluyordu. Bastırılmış tutkular daha fazla dayanamadı ve:
“Daha önce sizin kadar güzel bir kız görmemiştim.” Bunları söylerken bile nutku tutulmuştu. Kalp atışı giderek artıyor, karşıdan gelecek olan cevabı bekliyordu. Kızın konuşmaya başlayacağını hissetmişti ve kalbi neredeyse yerinden çıkacaktı. Kızın suratında hafif bir kızarıklık belirdi.
“Teşekkür ederim!” Kızın ağzından çıkan tek kelime bu olmuştu. Larry biraz hayal kırıklığına uğramıştı ama onunla konuşabildiği için mutluydu. Aklına hemen bir fikir gelmişti. Eline gitarını aldı ve…
I've been wondering just how many more days
'Til I see your face
I don't quite know just how to fill this space
Where you used to lie
And I'm aching and I'm breaking inside
And it's all because of you
And it's all because of you
I fall because of you
And I'm all because of you
I don't know just how long I can wait
To see you smile again
I've been wondering just how long I can stay awake
Before my eyes start to bleed
Now I'm aching and I'm breaking inside
And it's all because of you
And it's all because of you
I fall because of you
And I'm all because of you.!
Larry karşı taraftan yanıt bekliyordu. Belki bu onun gönlünü kazanmaya yetmişti. Ve beklediği cevap geldi:
“Gerçekten çok yeteneklisin. Ayrıca sesin çok güzelmiş. Bende bir zamanlar şarkı söylüyordum.” İşte bu fırsat kaçmazdı. “Gerçekten çok güzel. Bak daha şimdiden birçok ortak noktamız çıktı. Eğer sende kabul edersen seninle tanışmak isterim.” Kız hafif bir gülümseme içerisinde: “Tabii! Neden olmasın.” Bu sayede yeni bir kız arkadaş edinmiş oldu. Fakat Nelly’i başından nasıl savacaktı? Bunu düşündükçe morali bozuluyordu. Gidip bunu açıkça söyleyemezdi. Çünkü o çok iyi ve temiz kalpliydi. Ona bunu söylediğinde çok üzülürdü. Bu duruma Larry’de kayıtsız kalamazdı. O yüzden en iyisi onun haberi olmadan çekip gitmekti. Daha ismini bile öğrenemediği kızın kolundan tutu ve oradan çokta uzak olmayan 15 km. ötedeki küçük kasabaya yerleşti. Orada mutlu bir şekilde yaşayacağını düşünüyordu. Ve ilk dakikalar da öyleydi. Saatine baktığında bugün yaşadıkları geçti gözünün önünden. Eyvah! Tüm bu karmaşanın içinde trenin kalkacağını unutmuştu. Olamaz! Larry bunu nasıl unuturdu? Trenin kalkmasına tam 15 dakika vardı. Kızı oracıkta bırakıp treni yakalamak için hızla oradan uzaklaştı. Henüz eşyalarını bile almamıştı. Dakikalar geçtikçe geçiyor ama yol bir türlü bitmek bilmiyordu. Larry artık ümidini kesmişti. Nereden takılmıştı ki o kızın peşine. Bunları düşünürken de koşmaya devam ediyordu. Trenin kalkmasına 2 dakika var. İçten içe kendine kızarken ayak kasları daha çok çalışıyor ve yorulmaya başlıyordu. Artık takati kalmamıştı Larry’nin. Kendini oraya bırakıverdi. Zaten trende kaçmıştı. Tüm çabaları boşa gitmişti.
Konu: Aşk ve Hogwarts 
Perş. Haz. 04, 2009 6:30 pm