Birinci Kısım : Başlangıç

Ölümün kokusu tüm bedenini sarmıştı, çürümüş bedenlerin rahatça uyuduğu yerde. Beyazlar kaplamıştı, kabirlerin etrafını, sarmalaşmıştı tüm benliği ile ruhları. Yavaş bir şekilde adımlarını atmaya başlamıştı ihtiyar beden, yavaş ve kendinden emin bir şekilde. Yılların eskitemediği bedeni, şu son zamanlarda yontulmuş bir taş gibi girintili çıkıntılı olmuştu halsiz bedeni. Fakat yine de güçlüydü bu bedenine rağmen. Damarlarında akan asil kan güç veriyordu bu ihtiyar adama. Ailesinden gelen bir özellikti bu, asırlardır safkan olan Bonheur ailesi, büyücüler arasında en itibarlı, en güçlü bireylere sahipti. Birkaç seneye evvel, büyücüşûra hakimi olan Viserys, şimdilerde emekliye ayrılmış bir büyücüden başka bir şey değildi. Gereksiz, yıpranmış bir oyuncak gibi, kenara atılmıştı. Bu gece anne ve babasını ziyarete gelmişti asil büyücü, son bir kez daha huzurlarına çıkıp, saygısını sunmalıydı. İkinci bölüme geldiğinde sağa dönen yaşlı beden, üç sıra sonra aile kabrine varmıştı. Anne ve babası huzur içinde yatarken, gözpınarları dolan asil büyücü, kendisini sıkarak duygu selinin önüne bir set çekti. Bugün duygusallığa yer yoktu, yıllardır yaptığı gibi dimdik, her zaman keskin bakışlarıyla kendinden emin olmalıydı. Kabrin önünde durduğu anda ayaklarını saran sis perdesi, yavaş bir şekilde şekillenmeye başlamıştı. Sanki anne ve babası onun yanındaydı. Elbet onarlın yanına gitme vakti yaklaşıyordu ancak bunun için önünde uzun bir süreç vardı. Gecenin karanlığına kamufle olmuş beden, beyaz sisin içinde koyu bir nokta edasıyla tüm zifiriliğini gösteriyordu. Fakat burnuna hiç hoş kokular gelmiyordu, bu durumları daha önce yaşamıştı ve hem hazin sonla bitmişti; karısının ölümü gibi. Belki de ölümün kokusunu hissediyordu asil büyücü, bir şeylerin ters gittiği beyninde şimşekler çakarak çınlıyordu adeta. Çevresine bakındı bir iki kez ancak hiçbir şey göremedi. Buruşmuş yüzünü daha da sarkıttığı anda istemsiz bir şekilde eli kadim asasına gitmişti. Bedeni her ne kadar güçsüzleşmiş olsa da damarlarındaki asil kan gücüne güç katıyordu. Zihninde seslendirdiği lumos kelimesi ile asası birden aydınlanıverdi bu karanlığın içinde. Kim vardı oarada?