Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar

Konu: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Mayıs 31, 2009 10:52 am

******************RP İN****************************

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar C.tesi Tem. 11, 2009 11:33 pm

Anlaşmalı Rol oyunu: Jasmine Lola Menarix, Kevin Dean Ryder

_____________________________________________________

Saat 11'e geliyordu ve ben daha yataktan yeni kalkıyorum. Aslında bugün hiç işim yok fakat kendimi nedense dışarıya atıp gezmek istiyorum. Çünkü evde oturmaktan çok sıkılmıştım. Artık kendimi dışarıya atıp biraz hava almanın iyi olacağını düşünüyorum. Yataktan uykumu almış bir şekilde kalktım ve kendimi çok mutlu hissediyordum. Neden böyle olduğunu anlamamıştım. Ama hangi nedenden dolayı bilmiyorum ama kendimi çok iyi hissediyordum. Hemen yataktan kalktım ve daha fazla evde durmamak için hemen kendimi yataktan atarak dolaba doğru koştum. Üzerime en güzel giysilerimi giymek istiyordum. Dolabımı açtığım da siyah bir elbise elime gelmişti. En sevdiğim elbiseydi. Kendimi bir an için o elbisenin içinde hayat ettim ve elbiseyi elime alarak hemen üzerime giydim çok güzel durmuştu. Kısa, askılı bir elbiseydi. Üzerime de tam oturmuştu. Hemen aynanın karşısına oturdum ve kendime makyaj yapmak için elime ilk olarak kapatıcı alarak gözlerimde ki şişlikleri gidermek için gözlerimin altına sürdüm. Biraz da olsa gitmişti. Ardından elime kalemi alarak gözümün altına ve gözümün üzerine sürdükten sonra çok güzel olmuştum. Kendimi bir an için karanlık Lady gibi hissetmiştim ama o hissimin gitmesi fazla uzun sürmedi. Saçlarımı da güzelce tarayıp saldıktan sonra hazır olmuştum. Az da olsa karnımı doyurduktan sonra saat on ikiye geliyordu. Bir saatte her şeyimi hazırlamıştım. Tam da dışarıya çıkma saatiydi. Anahtarımı ve çantamı alarak çıktım ve kendimi üç süpürgede bulmuştum. Tam da gitmek isteyeceğim yerdi. Üstümü başımı biraz düzenledikten sonra kapıyı açtım ve kendimi içeriye attım. En köşe de tam da benim istediğim gibi karanlık yer de yuvarlak deri koltukları olan yere gitmişti. Sanki orada onu çeken bir şey olmuştu. Kendimi bir koltuğa attım ve dinlenmeye başladım. Biraz da yorulmuştum. Çanta mı diğer koltuğa koyarak garsona çağırdım ve siparişimi vererek beklemeye başladım.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar C.tesi Tem. 11, 2009 11:45 pm

Gözlerimi açtığımda saat 12 idi. Bugün evde durmayı pek istemiyorum. Ev dört duvar olduğundan canımı sıkıyor, biraz gezmek eğlenmek istiyorum. Londra'ya adım attığımdan beri Hogsmeade'ye pek uğramadım. Hele de Üç Süpürge'ye...Güzel kızlar beni bekliyorlardı. Hızla yatağımdan kalktım ve dolabımın önüne geçip siyah kolsuz ve kaslarımı gösteren tişörtümü giydim. Ardından beyaz, kısa kollu ve kollarının bitiminin siyah olduğu gömleğimi giydim. Sıra pantolana gelmişti. Imm..! Şu siyah, parıldayan pantolon iyiydi. Giyimim süper olmuştu gene. Aynanın karşısına geçtim jole ile saçlarımı diktikten sonra kendimi dışarı attım. Asamı kendime doğru tuttum ve Üç Süpürge'nin önüne cisimlendim. İçeri girdiğimde karanlık köşeye yöneldim ve öyle kaldım. Sarışınım da buradaydı. Hızla yanına gittim ve konuştum. "Sarışınım, Karanlık Lady gibisin bugün."

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 1:32 pm

Bir kaç dakika bekledikten sonra garson siparişimi getirmişti. Ona teşekkür ettikten sonra ateş viskimden bir yudum aldım ve düşüncelere dalmıştım. Acaba Kevin nerelerdeydi? Onu ne zamandan beri görmüyordum çok özlemiştim. Keşke şuan yanım da olsa diye aklımdan geçirirsen o tatlı ses tonu ile söze başladı. '' Sarışınım, Karanlık Lady gibisin bugün. " Arkamı döndüğüm de o karşımdaydı. Onu karşım da görünce bir an için içim kıpır kıpır etmişti. Allahtan başka bir şey dileseydi olacaktı. Hemen ayağa kalktı ve boynuna sarılarak çantamı koltuğun üzerinden aldım ve yanıma oturmasını söyledikten sonra söze başladım. '' Ah canım seni burada gördüğüme o kadar sevindim ki tam da seni düşünüyordum. Ayrıca Karanlık Lady gibi olmuşsun sözünü de bir iltifat olarak kabul ediyorum. Çok teşekkür ederim hayatım sen de her zaman ki gibiçok yakışıklısın. '' Gülümsedim ve elini tutarak gözlerinin içine baktım. Onu orada görünce öyle çok sevinmiştim ki. Onu gerçekten çok özlemiştim. Tekrardan boynuna sarıldım ve doya doya onun gözlerinin içine baktım. Onunla doya doya konuşmak istiyordum. Nerede olduğunu merak ediyordum ve hiç beklemeden gözlerinin içine bakmayı sürdüm ve sözlerime başladım. '' Aşkım nerelerdeydin? Seni öyle çok özledim ki! ''

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 6:21 pm

Beni görünce direk ayağa kalktı ve boynuma sarıldı. Ah, onun kokusu müthişti. Sonra da çantasını diğer koltuktan çekerek bana oturmamı söyledi ve söze başladı. '' Ah canım seni burada gördüğüme o kadar sevindim ki tam da seni düşünüyordum. Ayrıca Karanlık Lady gibi olmuşsun sözünü de bir iltifat olarak kabul ediyorum. Çok teşekkür ederim hayatım sen de her zaman ki gibiçok yakışıklısın. '' Eh, yani ben! Ve tabii ki iltifat olarak değerlendirecekti. Jasmine'yi o kadar çok seviyordum ki ona bakan herkese gününü gösteriyordum; ister büyük, ister küçük. Fark yaratmıyordu benim için. Diğer kızlara bakma sebebim sırf maceraydı. Diğerlerinin vücuduna dokunuyordum, öpüyordum ve iltifat ediyordum ama hiçbir şeyle Jasmine'yi değişemezdim. Diğerlerine sarktığımı biliyordu ama şunu da biliyordu ki benim tek gülüm kendisiydi. Ya da bilmiyordu? Bundan pek emin değilim! Çünkü birine sarktığımı görünce veya duyunca canımı okuyordu ama beni öylesine seviyordu ki her seferinde bana geri dönüyordu. Bir gün onu kaybedersem bittiğim gündü. '' Aşkım nerelerdeydin? Seni öyle çok özledim ki! '' diye sordu.
Jasmine'nin gözlerinin içine baktım ve konuştum. "Ah tatlım, aile sorunları boşver kurcalama! Bu arada seni çok özledim, eminim ki bedenini bana sakladın; söyle bakalım kaç kişi teklif etti veya sarktı. Yokluğumu aratmamaya çalışmışlarsa ölümlerden ölüm beğensinler. Ha! Bu arada söylemezsen, saklarsan seninde canını okurum. Ya paşa paşa söyle yada ben kuşlarımın yanına da gidebilirim" Onu böyle tehdit ediyordum evet ama ne yapayım kavga çıkmasın diye söylemiyordu, bende sonunda bu çareye başvurdum. Tam bana bakıyordu ki her zaman kinden ateşli bir şekilde dudaklarına bir öpücük kondurdum.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 6:41 pm

Onun gözlerine bakarken öyle tatlı görünüyordu ki. Bir an için bu bir rüya mı diye düşünmeden edememiştim. O mavi gözleri sanki kalbimi delip geçiyordu. O kadar masum ve aşk ile bakıyorduk ki birbirimize bizi kimse ayıramaz diye düşündüm. Kimse ama hiç kimse! Son sözümden sonra gözlerimin içine bakmaya devam etti ve sözlerine başladı. " Ah tatlım, aile sorunları boşver kurcalama! Bu arada seni çok özledim, eminim ki bedenini bana sakladın; söyle bakalım kaç kişi teklif etti veya sarktı. Yokluğumu aratmamaya çalışmışlarsa ölümlerden ölüm beğensinler. Ha! Bu arada söylemezsen, saklarsan seninde canını okurum. Ya paşa paşa söyle yada ben kuşlarımın yanına da gidebilirim. " Ses tonunda biraz endişe biraz da tehdit içeren sözler hissediyordum fakat biliyordum ki aşkım bana hiç bir şey yapamazdı kıyamazdı. Ben de onu gerçekten çok özlemiştim ve zaten dile getirmiştim. Teklif etme konusunda da nedense Kevin'in korkusundan mı nedir? Kimse teklif etmemişti. Bu benim için çok iyi ve rahatlatıcı bir durum olduğu için Kevin ile çıkmaktan asla vazgeçmem. Onu asla bırakmam. Çünkü onu çok ama çok seviyorum. Benim bilmediğimi sanabilir fakat biliyorum. Az da olsa çapkınlıkları olsa da onun gözleri benden başka kimseyi görmeyeceğini adım gibi biliyorum. Çünkü benim de kendisini sevdiğimi bildiği için hiç bir yer de benim gibi bir kadını bulamazdı. Tabi ben de onun gibi bir erkeği. Tam sorduğu soruyu cevaplayacakken ona bakıyordum ki bana yaklaştı ve o sıcacık dudaklarını dudaklarıma bir ateş misali öpüncük kondurdu ve o anda dudaklarını hiç bırakmamak istedim. O kadar güzeldi ki. Bir an da afallamıştım ne diyeceğimi de unutmuştum. Dudağımın bir kenarını ısırarak gülümsedim ve kendimi toparlamaya çalıştım. Öyle güzeldi ki. Aklımda ki cevabı bir an için toparladım ve gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım. '' Ah tatlım benim gözlerim senden başkasını görür mü sence? Kimse bakmadı emin ol aşkım. Ben kendimi sadece sana sakladım. Senin yanında bana hiç bir şey olmaz aşkım. ''

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 6:56 pm

'' Ah tatlım benim gözlerim senden başkasını görür mü sence? Kimse bakmadı emin ol aşkım. Ben kendimi sadece sana sakladım. Senin yanında bana hiç bir şey olmaz aşkım. ''
Doğru söylediğine emindim, yoksa bana asla yalan söyliyemezdi şu sıra. Öpüşümüğü beğenmiş gibi bakıyordu, eh kim beğenmemişti ki benim öpücüklerimi. Hafifçe ellerimi beline doladım ve onu kendime çektim. "Biliyorum Sarışınım, ama birine bakarsan emin ol ki gözlerini oyarım! Biliyorsun sana kıyamam ama pekte emin olma, bilirsin nasıl bir deli olduğumu. Ha! Bedenini bana saklamışsın, hani bakayım! Nasıl saklamışsın?" Onu iyice kendime yaklaştırdım ve hafifçe üstünü sıyırdım. Ne? Bu yara izleri de nereden çıkmıştı? Hıııh! Şimdi çıranı yakmıştım Jasmine. Ayağa kalktım ve Jasmine'yi kendime çektim ve sinirlendim "Jasmine! Bunlar da nedir? Açıklama yapacak mısın? Kızım ne tür manyaksın sen, kendine zarar mı veriyorsun! Ama dur bu kendiliğinden oluşan veya senin yaptığın bir yara değil! Ne oldu yokluğumda Jasmine?"

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 7:31 pm

Bana inanmış görünüyordu inanmalıydı da zaten. Kendimi ona bıraktığımı duyunca bir an yüzünde hafif bir gülümseme yayıldı ve elini belime doğru doladı. Sıcaklığını hissedebiliyordum. O an benim için çok güzeldi. Bir an için gözlerimi kapadım ve sözlerini dinlemeye başladım. O kadar güzel konuşuyordu ki. Bir an için beni kendine çekti ve gözlerimi açtığım da elinin üzerimde olduğunu ve tişörtümü sıyırdığını hissetim. Gözlerimi tekrar kapatmıştım ve kendimi ona vermiştim. Fakat o da ne Kevin hemen ayağa kalktı ve beni kendine çekerek bağırmaya başladı. Neydi bu bağırma? Her şey yolunda giderken ne olmuştu da bu kadar çok sinirlenmişti. Meraklı bakışları fazla uzun sürmedi. " Jasmine! Bunlar da nedir? Açıklama yapacak mısın? Kızım ne tür manyaksın sen, kendine zarar mı veriyorsun! Ama dur bu kendiliğinden oluşan veya senin yaptığın bir yara değil! Ne oldu yokluğumda Jasmine? " Ah evet sözlerinden de anlaşıldığı gibi göğsümde ki yara izlerini fark etmişti ve şimdi benim yaptığımı sanıyordu. Hal bu ki ben onu unutalı bayağı zaman geçmişti. Bir an için tereddüt içinde kalmıştım. Çünkü onlar bana bir düello sırasında olmuştu. Hem de kiminle? Kevin'nin en yakın arkadaşı tarafından yapmıştım. Bunu Kevin'e söylemeyi düşünmüyordum aslında fakat sırası gelmişti bir kavga çıkarsa çıksın söylemeliydim. Arkadaşının ne yaptığını bilmesi gerekti. Kendimi zorlukla onun kollarından attım ve sözlerime başladım. '' Hımm demek gördün. Canım bu yara izlerini ben kendim yapmadım merak etme. Zaten kendimi yaralamaya da niyetim yok fakat sana kimin yaptığını söylersem bir kavga çıkabilir. Sana kimin yaptığını söylersem bu bağırmalardan sonra kendinisuçlu hissedebilirsin fakat yine de söylemeliyim. Senden bir şey saklamak istemem. Elinde sonunda görecektin zaten. '' Bir an duraksadım ve onu sakinleştirmeye çalıştım. Elinden tutarak koltuklara oturttum. Onu biraz sakinleştirmem gerekeceğini düşünerek onun yanağından bir kere öptüm ve elini tutarak olanları anlatmaya başladım. '' Canım bu bir düello sırasından oldu. Peki, kim ile düello yapıyordum merak ediyor musun? Hem de neden? '' Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Hem sinirli hem de endişe içindeydi. Onu daha fazla meraklandırmamak için sözlerime devam ettim. '' Senin dostum dediğin yere göğe sığdıramadın arkadaşınla. Neden peki? Çünkü bana asıldı. Bana öyle asıldı ki kendimi ancak onunla düello yapınca kurtulabileceğimi sandım fakat olmadı ve bu yaraların hepsini de o yaptı! ''

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 7:52 pm

'' Hımm demek gördün. Canım bu yara izlerini ben kendim yapmadım merak etme. Zaten kendimi yaralamaya da niyetim yok fakat sana kimin yaptığını söylersem bir kavga çıkabilir. Sana kimin yaptığını söylersem bu bağırmalardan sonra kendinisuçlu hissedebilirsin fakat yine de söylemeliyim. Senden bir şey saklamak istemem. Elinde sonunda görecektin zaten. '' Beni sakinleştirmek için ellerimden tuttu koltuğa oturttu ve öptü sonra başladı anlatmaya. . '' Canım bu bir düello sırasından oldu. Peki, kim ile düello yapıyordum merak ediyor musun? Hem de neden? '' Meraklı gözlerle ona bakıyordum.Meraklı, sinirli ve endişeli gözlerle. Bunu ona kim yapmış olabilirdi ki? '' Senin dostum dediğin yere göğe sığdıramadın arkadaşınla. Neden peki? Çünkü bana asıldı. Bana öyle asıldı ki kendimi ancak onunla düello yapınca kurtulabileceğimi sandım fakat olmadı ve bu yaraların hepsini de o yaptı! '' Ne? Kankam mı? Eugen yapmış olamazdı. Çünkü onun ateşli bir Valen'i vardı. Eee? Benim Eugen ve Nick'ten başka da yere göğe sığdıramadığım; sevdiğim biri yoktu en azından kankam yoktu. Nick..! Ah evet ya! Bunu yapanın Nick olduğuna bahse girebilirdim. Baştan beri Jasmine'nin vücudunun çok güzel olduğunu söylüyordu. Ama aptal ben sırf bana şanslı olduğumu belirtiyor sanıyordum. Nick'in canını okuyacaktım ama bugün değil, bu saatte değildi. Hafif yayıldım ve "Nick değil mi? Hıh! Tamam Jasmine tamam! Ve bu konu hakkında tek kelime etme sakın!" dedim. Evet bu konuyu konuşmak istemiyordum ama şimdilik. Jasmine şimdi yıkılmış gibi duruyordu. Hala sinirliydim. Ağlıyacak gibiydi. O yüzden Jasmine'yi kendime çektim ve öptüm sonrada konuştum."Neyse, eee? Sakladığın vücudunu istiyorum Jasmine, seni istiyorum. Hadi kalk daha rahat bir yere gidelim."

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Paz Tem. 12, 2009 8:14 pm

" Nick değil mi? Hıh! Tamam Jasmine tamam! Ve bu konu hakkında tek kelime etme sakın! " Evet benim için konuşmamak daha iyi olurdu gerçekten artık o anı hatırlamak istemiyorum sadece Kevin ile birlikte olmayı düşünüyorum. Tek istediğim ve arzuladığım şey buydu. Kevin da bunu düşünüyor olsa gerek beni belimden tekrardan kavradı ve kendine doğru çekti. O da sadece beni istiyor olmalıydı. Bir an için ağlamakta olan olan göz yaşlarımı daha aklamadan hızlıca sildim ve kendimi ona bıraktım. Onu çok ama çok seviyordum ve o ne yaparsa razı olmaya hazırdım. Kevin bir an söze başladı. " Neyse, eee? Sakladığın vücudunu istiyorum Jasmine, seni istiyorum. Hadi kalk daha rahat bir yere gidelim. " Evet Kevin da benim düşnüdüğüm aynı şeyleri düşünüyordu. Bende zaten onun olmak istiyordum. Kalkmak konusunda da onun yanında gayet rahattı ve hiç bir yere gitmekte istemiyordu. Orada çok rahattı. Kevin'nin yanında nerede olsa çok iyi hissediyordu kendi. Kolumu onun omzuna attım ve gözlerinin içine bakarak söze başladım. O adeta bir tüy kalığı kadar uzaktım. '' Hmm tamam tatlım ben sadece seninim. Beni asla bırakma olur mu? Bu arada bence burası gayet rahat ve kendimi burada sana daha bağlı hissediyorum aşkım. Burada kalalım ve vücudumu sana teslim ediyorum. '' Bir an da dudaklarına yapıştım ve onu asla bırakmamak istiyordum. O kadar sıcaktı ki.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Ptsi Tem. 13, 2009 1:08 am

'' Hmm tamam tatlım ben sadece seninim. Beni asla bırakma olur mu? Bu arada bence burası gayet rahat ve kendimi burada sana daha bağlı hissediyorum aşkım. Burada kalalım ve vücudumu sana teslim ediyorum. '' demişti. Sonra da dudaklarıma yapışmıştı. Onu bırakmayı asla istemiyordum, o da beni. Buraya diğerleri için gelmiştim ama şimdi asıl keyfim başlıyordu. Tişörtünü hafifçe araladım. Jasmine'yi o kadar çok arzuluyordum ki; şimdi onu buracıkta halledebilirdim. Ama yok Jasmine'nin o vücudu herkesi ateşlendirebilirdi tıpkı Nick denen lanet çocukta olduğu gibi. Jasmine'yi hafifçe üzerime aldım ve "Aşkım, burada seni soymamı istemezsin herhalde? Hem unutma Üç Süpürge'deyiz. Hadi kalk yoksa ben seni burada çılgına çevirebilirim. Anlasana be Sarışınım dayanılmazsın!" dedim ve göz kırpıp ayağa kalktım onuda kendime çektim ve garson geçerken buraya gelmesini emrettim. Sonra da hesabı sorup, ödedim. Şimdi ise Jasmine'yi ellerimin arasına almış Üç Süpürge'den çıkıyordum. Nereye gidecektik? Ah evet, Hog's Head! Konaklamak lazımdı. Birlikte oraya doğru yürümeye başlamıştık ki Jasmine pekte istekli durmuyordu. Ama yinede olsun bir oda bizim için müthiş olurdu.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Ptsi Tem. 13, 2009 1:10 am

Rpg bitmiştir, devamı İrlanda da olacaktır.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Cuma Tem. 09, 2010 3:28 pm

Ahh lanet olasıca başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Dün gece fazla mesayi ile uğraşmak yanında viski ve sigara içimini de tetiklemişti. O kadar duellodan sağ salim çıkan birisi olarak sonunda işlerim yüzünden öleceğime inanmaya başlamıştım. Ellerimle şakaklarımı ovalarken başımı masamdaki açılmış büyük klasörün arasından kaldırdım. O anda bir kez daha lanet etmemi sağlayan saat bir randevuma geç kalmak üzere olduğumu gösteriyordu. Yerimden aceleyle kalkarak -bunu yaparken gerçekten de başım acayip zonklamıştı- sağdaki büyük dolaba doğru yürüdüm. Ahşap kapıları araladığımda karşımda duran en sevdiğim takım elbisemi asamın yardımıyla üstüme geçirdim. Ardından aceleyle daha önce masamızı ayırttığım Üç Süpürge'ye cisimlendim. Daphnè daha gelmemişti bu nedenle şanslıydım. Ayırttığım karanlık bölüme geçerek oturdum ve kendi düşüncelerime dalarak beklemeye başladım.

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar C.tesi Tem. 10, 2010 3:08 pm

Yavaş adımlarla Hogsmeade sokaklarında ilerliyordu. Sonbaharın gelmesiyle , yağmur damlacıkları kendilerini iyice göstermeye başlamışlardı. Daphné ise bu havada cisimlenmek yerine , yağmurun tadına varmak istercesine küçük adımlarla ilerliyordu. Bu havayı seviyordu . Kesinlikle ! Soğuk her zaman onun için daha iyiydi. Islanan saçları , kıyafetleri hiçbir şey umurunda değildi. Zihni onu meşgul eden düşüncelerle boğuşuyordu. Pek keyifli bir gün sayılmazdı onun için fakat , dakikalar sonra yapacağı görüşmenin sonucu onu keyiflendirebilirdi. Bu düşüncenin verdiği hazla , ilerlemeye devam ederken Üç Süpürge'ye varmış olduğunu farketti. Büyük kapıyı geriye doğru iterek , aralamış ve içeriye girmişti. Mekana hakim olan karanlığa doğru çekilmişti sanki Daphné. Bir kaç metre ötede beklemekte olan Bakan gözüne ilişir ilişmez adımlarını oraya doğru yöneltmişti. İçgüdüsel bir şekilde görünümünü düzeltmek için ince parmaklarıyla saçlarını düzeltme çabasındayken masadaki yerini almıştı. Her zamanki gülümsemesini yüzüne yerleştirirken ince bir ses tonuyla konuşmaya koyulumuştu. "Merhaba."

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar C.tesi Tem. 10, 2010 3:35 pm

''Ah merhaba Daphné , umarım cincüce şarabına yatırılmış bifteği seviyorsundur'' Güzel bayan için sandalyesini çekerken söylediğim sözlerdi bunlar. Her zaman için bir numaralı favorim olmuştu biftek ve genelde herkes severdi. Bir de yanında kaliteli bir kırmızı şarabınız varsa o gece gerçekten de bulutların üstüne çıkabilirdiniz. Daphné yaptığım centilmenlik için gülümserken ben de yavaşça kendi yerime döndüm. Bu arada garson yemeklerimizi ve demin seçtiğim kırmızı şarabımızı getirmişti. Gülümseyerek tekrar söze girdim. Daphné'yle eski dost olduğumuzdan resmiyete gerek duymuyordum doğrusu. ''Bak canım , benim bir şarap sevdalısı olduğumu biliyorsun. Çeşitli ülkelerde , çok sayıda şarapla haşır neşir olunca insan nasıl içmesi gerektiğini biliyor. Öncelikle lütfen şarabını hafifçe kokla.'' Ben bunu diyince Daphné suratında ufak bir tebessümle dediğimi yaptı. Şarap bardağını hafifçe burnuna yakınlaştırarak kokusunu algıladı. ''Böylece burnundaki sinirler çalışır ve beyin fonksiyonların o yöne kayar. Şimdi bifteğinden bir parçayı yanındaki mantar sosuna batırarak hafifçe çiğne. Bunu yaparken bifteğin ağzının içinde dolaşmasına izin vermelisin. Demin burnundaki sinirler yönlendirme yaptığından tad alma duyun arka plandaydı. Şimdi ise birinci plana geçtiği için tadın tamamını algılayabilirsin. Üstüne içeceğin bir yudum şarap ise hem bedenini hem sinirlerini memnun edecektir.'' Ben konuşurken dediklerimi yapan ve sonunda şarabından bir yudum alan Daphné yüzündeki tebessümü devam ettirerek dediklerimi onayladı. Ardından ben de bu leziz yemeğin tadına baktım. gerçekten de hoş olmuştu. Ağzımı hafifçe peçeteyle sildikten sonra biraz ciddileştim. ''Bana biraz bilgi vereceğini zannediyorum. Ayrıca James ile sürtüşmekten vazgeçmilisin Daphné senin makamını korumak zorundayım ve bunu yapmamı güçleştirme lütfen.''

Konu: Geri: Karanlık Köşedeki Deri Koltuklar Salı Tem. 13, 2010 3:54 pm

Geçmişlerinin vermiş olduğu samimiyetle geçen bir kaç saniyeden sonra James ciddileşmişti. Daphné ise pür dikkat onu dinlemekteydi. James'in sözleri , tavsiyeleri onun için kesinlikle çok kıymetliydi. "Bana biraz bilgi vereceğini zannediyorum. Ayrıca James ile sürtüşmekten vazgeçmilisin Daphné seninmakamını korumak zorundayım ve bunu yapmamı güçleştirme lütfen." Caliente ile son görüşmesinden , James'inhaberdar olduğunu az önce bahsi geçen sürtüşme kelimesinden anlayabilmişti. Daphné. Boğazını temizleyerek , sandalyesinde doğrulmuşdelici bakışlarını James'in gözlerine doğrultmuştu "Haddini aşıyor , James. O Caliente haddini aşıyor. Herşeyi tek başına değiştirebiliceği gibi saçma bir fikre kapılmış. Elimizi tabi ki gizli tutuyoruz fakat O bunu anlayabilecek kadar zeki. Bir şekilde durdurulması kanaatindeyim. Fakat şu an bunu nasılyapabiliriz , inan bilmiyorum. " Kısa biryutkunmanın ardından , şarabından bir yudum daha aldı. Parmaklarıyla kavradığı şık kadehi , masanın üstüne yavaşca bırakırken ela gözlerini mekanın diğer ucuna devirdi.

» Siyah deri koltuklar
» Deri Tasma
» 1. kısım ~ Koltuklar
» Şöminenin Çevresindeki Koltuklar
» Şöminenin Önündeki Koltuklar