Dert etmek; dertleşmek.

Konu: Dert etmek; dertleşmek. Cuma Haz. 19, 2009 7:15 pm

Özledim seni bu gün sebep yokken, uzansam hayallere dokunurum sandım bak
yıllar geçmiş üstümüzden hala ilk günkü gibi aklımdasın
özledim seni özledim seni özledim seni özledim seni
sen duyduğum en güzel cümlenin en güzel öznesi
tanrının unuttuğu bu kentte cennetten düşen bi manzara gibi
özledim seni özledim seni özledim seni özledim seni
söylenecek çok sözüm vardı hepsi yarım kaldı
neler ummuştum hayattan elimde ne kaldı
kırılan kalbim miydi yoksa karnımdaki bu sancıyla
küflenmiş ruhum unutmadı unutmadı seni hala
özledim seni özledim seni özledim seni özledim seni...

Nadja kapıdan girerken dinlediği bu sözlerin etkisine gerçekten de daha fazla dayanamadı; herkesin gözü önünde elinde bulunan küçük gri ipod'u tek hamlede yere; ayağının dibine attı. Üzerine basıp geçerken gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Gerçekten iyi olmadığını biliyordu ve şuanda herşeyden çok ona sahip olucak birilerine ihtiyacı vardı. Oturucak yer bile bulamamıştı, öğşe saatinde buranın dolu olması da pek şaşırtıcı değildi açıkçası. Ama bir yer bulma umuduyla masaların arasında yürüdü, ona tip tip bakan insanlara bir süre sonra dayanamadı ve sesinin çıkmasına engel olamadı. ''Aah! Neye bakıyorsunuz? Kendi işinize bakın esas! '' Sesi gittikçe kısılıyordu; son sözleri oldukça kısık çıkmıştı. Masa bulamayacağını anladığında öylece kalıverdi, durduğu yerde kıpırdamadan kaldı öylece. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu, ama içinden de onu bu duruma düşürdüğü için bir kişiye lanet ediyordu, öyle üzülmüş; öyle kırılmıştı ki bir daha asla tamir edilemeyeceğini düşünüyordu adeta. Okuldan neden çıktığını da bilmiyordu ki, tek bildiği bir süre için orayı görmek bile istemediğiydi. Okuldan kaçmak onun için hiç de zor olmamıştı zaten, soluğu burada almıştı yine. Ayakta beklerlen bir an önce bir yerin boşalmasını ve oturup birşeyler içmeyi istediğini düşünüyordu.

Konu: Geri: Dert etmek; dertleşmek. Cuma Haz. 19, 2009 7:30 pm

Kahrolası annenden mektup gelmiş Olympia!

Sesim Ravenclaw ortak salonunda yankılanıyor. Etrafıma bakınıyorum. Olympia ve benden başka kimse yok. Olympia sinirle gelip elimden mektubu alıyor. Çok beklemeden de mektubu açıyor. Arkasından yaklaşıyorum ve mektubu sesli bir şekilde okuyorum.

Biricik kızım Olympia, Okul nasıl gidiyor? Geçen yazdığında sıkıldığını söylemiştin. Sıkılma orada bitanem. Kardeşinle takıl.

Aptal şey! Diye geçiriyorum içimden. O kadından nefret ettiğimi Olympia'da biliyor. Benimde okuduğumu anlayınca zarfı üzerime fırlatıp yatağına gidiyor. Babamdan nefret ediyorum. Böyle salak bir kadınla nasıl evlenebildi şaşıyorum. Yere düşen mektup zarfını alıyorum ve çöpe atıyorum. İçerisi ve Hogwarts yeterince sıkıcı olmaya başlıyor. Olympia'ya dönüyorum.

Oly ben domuz kafasına gidicem gelmek ister misin?

Diyorum. Olympia okuduğu mektubu indirip suratıma bakıyor. Şaşırmış gözüküyor.

Hayır. Havamda değilim. Sen git.

Umursamaz bir tavırla arkamı dönüyorum. Bir kerede oyun bozanlık yapmasa şoka girerim zaten. Domuz kafasına gitmek benim için çocuk oyuncağı. Çünkü Hogwrats'tan kaçmak kadar kolay bir şey yok. Ortak salondan çıktığım gibi merdivenlere yöneliyorum. Bahçeye çıktığımda etrafıma bakınıyorum. Kaçarken beni kimse görmemeli. Zaman kaybetmeden Domuz kafasına gidiyorum. İçerisi her zamanki gibi tıklım tıklım. Arkalarda boş bir masa bulup oturuyorum. Biraz kafa dinlemeye ihtiyacım var. Etraftaki kimse benim Hogwrats'ta okuduğumu fark edemiyor. Çünkü yaşıtlarıma göre oldukça uzunum. Bunları düşünürken ileriden bir ses duyuyorum. Başımı o yöne çevirdiğimde sesin sahibini hemen tanıyorum. Slytherin dördüncü sınıf öğrencisi Nadja. Ne arıyor burada? Diye geçiriyorum. Fakat suratına daha dikkatli bakınca ağladığını fark ediyorum. Bir Slytherin öğrencisi ve ağlamak. Şaşırıyorum ama iyi bir malzeme çıktığının farkındayım. Oturduğum sandalyeye dayanarak Nadja'ya sesleniyorum.

Konu: Geri: Dert etmek; dertleşmek. Cuma Haz. 19, 2009 7:45 pm

Ona birinin seslendiğini duyduğunda, hemen kafasını kaldırdı ve o yöne doğru baktı. İçinden geçirdikleri kelimesi kelimesine şunlardı. ^Aah, tanrı aşkına. Seni tanıyorum. Rawenclaw V. Sınıf öğrencisi Beatrix. Tanımasına tanıyorum, üstelik severim de ama bir Rawenclav'ın kanını kaynatacak tek şeyin dedikodu olduğunu da iyi bilirim. Birşey öğrenmene izin verir miyim? Bilmiyorum. Gözlerine bakınca dostça mı yaklaştığını yoksa dedikodu peşinde mi olduğunu anlarım nasıl olsa. ^ Ona baktı ve hapşırır gibi yaptı, daha sonra da elinin tersiyle gözlerini sildi. Yavaşça onun yanına gitti, yüzüne takıştırdığı gülümsemenin kusursuzluğundan kolay kolay şüphe edemezdiniz. Bu gülümsemeyi her kullanışında başarılı olmuştu, insanların sırlarını öğrenmesine kolay kolay izin vermezdi Nadja, başka bir deyişle iyi bir oyuncuydu. Ailesindeki diğer herkes gibi mimiklerini ve duygularını kontrol etmekte ustaydı, arkadaşına dönüp konuşurken az önceki halinden eser kalmamıştı. '' Ah, Beatrix. Seni görmek ne büyük bir zevk, aslında iyi ki burdasın; saatlerdir burda oturacak bir yer arıyordum. ''

Konu: Geri: Dert etmek; dertleşmek. Cuma Haz. 19, 2009 8:07 pm

'' Ah, Beatrix. Seni görmek ne büyük bir zevk, aslında iyi ki burdasın; saatlerdir burda oturacak bir yer arıyordum. ''

Suratına baktım. Biraz önce ağlayan kız gitmiş yerine mutlu bir kız gelmişti. Bir şeyler sakladığına emindim. Onu tepeden tırnağa süzdüm. Bana göre ufak tefek bir tipti. Normalde kendimden küçük biriyle asla takılmazdım ama hem Slytherin olup hemde ağlayan bir kız görünce dayanamadım. Yanımda duran boş sandalyeyi ona doğru ittim. Konuya hemen mi dalsam yoksa sonra mı dalsam karar verememiştim. Neden ağladığını öğrenmek için çatlıyordum. Bu benim için iyi bir dedikodu olacaktı. Bir Slytherin'in ağlaması okulun içinde kısa sürede yayılırdı. Bunu Olympia'ya söylemeliydim. O herkese yayardı.

Bir şey sorucam ama yanlış anlama. Sadece iyi niyetimden soruyorum. Az önce neden ağlıyordun?

Söylediklerimin tamamı yalandı. Kesinlikle ağlamıyordum diyecekti. Ama ben onu konuşturmasını bilirdim. Umursamaz bir tavırla suratına bakıyordum. Küçük yılancığın neden ağladığı ilgimi çekmişti. Hem belkide onunla dalga bile geçebilirdim. Eğlence daha yeni başlıyordu.

Konu: Geri: Dert etmek; dertleşmek. Cuma Haz. 19, 2009 8:19 pm

Bir şey sorucam ama yanlış anlama. Sadece iyi niyetimden soruyorum. Az önce neden ağlıyordun? Nadja ona bir kere baktıktan sonra fikrini değiştirdi. ^Ah, hayır. Tabiki de istediklerini öğrenemeyeceksin. Aslında Slytherinde olabilecek kadar pisliksin, ama Rawenclav'da olmanın nedenini de biliyoruz sanırım. Sen zeki olduğunu sanan herkes gibi ağzımdan laf almaya çalışıyorsun, ama dedikodu öğrenmek hiç de kolay olmayacak; gerçekten üzgünüm.^ Ona ne söylemesi gerektiğini iyice düşündü, çünkü bu tarz kızlar kolayca yalana kanmazlardı. Öyleyse işin bir kısmını doğru, bir kısmını da oldukça yalan anlatmaya karar verdi. Bu onun için kolaydı zaten, Beatrix'e bakıp gülümseyerek oturdu. Normalde bir Rawenclaw'lının yanına oturmayı katiyetle reddederdi ama sırf onun dedikodu merakını tatmin etmek istediği için oturabileceğini düşündü. Yani, nasıl olsa duymak istediği şeyi duyamadığında sinirlenecek ve çekip gidecekti. Tipik Rawenclav. ^Kendinizi herkesten daha zeki zannedersiniz.^ '' Ah, ağlamak mı? Yapma lütfen. Az önce bir baykuş geldi, en sevdiğim arkadaşım hayatını kaybetti. Her halde üzgün ve sinirli oluşumu bu şekilde yorumlamışsındır. ''

» Dertleşmek gerekir.
» Quidditch ve Nefret Etmek
» Aramak, bulmayı ümit etmek filan
» Taş ünlüleri, kötü avatar imza ile b*k etmek.
» Vedalaşılan kişiyle aynı yöne gittiğini fark etmek.