Narcissa.

Konu: Narcissa. Perş. Tem. 28, 2011 9:32 am

Narcissa "Lola" Văduva
Kofti
12.07.1990
Romanya/Bükreş
Eskortluğu bıraktıktan sonra garsonluk yapmaya başladı.

“Işiklar söndügünde tüm kadinlar güzeldir.“

“Gerçek adım Narcissa Văduva. Yalnızca arka sokaklar beni Lola diye bilir. Bükreş’te doğdum. Babam hep benim ağlayarak değil, gülerek doğduğumu söylerdi. Annem beni doğururken öldü, benim en mutlu olduğum sabah. Babam da annemin acısına dayanamamış bakanlıktaki işi bırakıp bir çiftlik satın aldı. Ben o güzel ahşap evde büyüdüm. Evimiz şehire 25 km uzakta bir mısır tarlasının ortasındaydı. Küçük ama güzel bir evdi. Tek kusuru dürüstlüğüydü. Başka evler gibi sır saklama huyu yoktu. Sesini, tahtaları arasındaki boşluklarla; adımlarını, gıcırtısıyla duyururdu.
Her Pazar kiliseye gitmek için şehire inerdik. Babam ve üvey annem Ortodoks mezhebine bağlıydılar. Eğer kilisede uslu durursak üvey abim, beni ve üvey kız kardeşimi sinemaya götürürdü. Annem ve babam biz sinemadayken alışverişi hallederlerdi. Her pazar eve dönmeden önce yemek yerdik. Hep aynı yerde: Ralph’in Yeri. Eve döndüğümüzde hava kararmış olurdu. Şehirin ışıklarına alışmış gözlerimiz karanlıkta kör olurdu.
O ahşap evde geceleri siyah beyazdı. Ben odamda parkeler gıcırdamasın diye yere battaniye sererdim. Üzerinde hayran olduğum kadın oyuncuların taklitlerini çıkarırdım. Abartılı mimiklerimin ve hareketlerimin çok başarılı olduğuna inanırdım.
Sonra bir Pazar günü bize ojeler aldı üvey annem. Kız kardeşim kırmızı ojeye aşık oldu. Bense hangisini süreceğime karar veremedim. Birini sürmek, diğerlerini dışlamak olurdu. Bu yüzden her tırnağıma ayrı renk sürdüm. O gece babam öldü, benim en mutlu olduğum gece. Taşınacağımız gece uyumadım. Penceremden ayı seyrettim. Elimi ayın tam üzerine koydum. Tırnağımdaki renkleri saydım: mavi, kırmızı, pembe, mor, yeşil. Hayır, gri. Bütün tırnaklarım gri renkteydi. Ben de o turuncu çilleri olan, kızıl saçlı kız değildim. Evimiz gibi, ay gibi, mısır tarlası gibi, gece gibi siyah beyazdım. Ertesi gün şehir içinde ışıklı bir eve taşındık. Fakat ben her gece battaniyemle penceremi kapatırım. Çocukluğumdaki gibi mısır tarlalarının ortasındaki ahşap evde yaşayan gri Narcissa olurum. Bu yüzden Dorian yalnızca gündüzleri bana Lola de.“

Çocuğu ile kendisi arasında seçim yapması istendiğinde Monica ne pahasına olursa olsun karnındaki bebeğin sağlıklı bir şekilde dünyaya getirilmesini söylemişti. Oysa beceriksiz kocası ve panik annesi ilk kez doğru bir şey söylüyorlardı. Düşünceleri test sınavında sallayıp tutturmaya benziyordu. Gidiş yolu yanlıştı, sonuçsa doğru. Önemli olan da buydu: O bebek hiç doğmamalıydı. Fakat 12 Temmuz sabahı Bükreş kentinde bir saat aralıklarla iki kalp durdu, bir kalp atmaya başladı. Hipokrat yemini etmiş doktorlar, bir uğursuzluk muskasını kucaklarına aldılar. Hemşireler isim tavsiyelerinde bulundular. Olması gerekenler belliydi; sel, depremi erozyon, fırtına, lanet, ölüm, kıyamet… Bunlar yerine Tanrı’nın kutsadığı isimler savruldu havada. Dul ve taze baba hiç birini duymadı. Gözyaşı ve gülümse arasında sıkışmış titrek sesiyle kızın kulağına ‘Narcissa’ diye fısıldadı. Minik bebeğin ciğerlerine çektiği hava o anda ciğerlerini yaktı. Diğerlerinin aksine ne olduğunun farkındaydı. Tanrı’nın sevdiklerine verdiği bir ceza olduğunu biliyordu. Buna rağmen içine kir tutmayacak bir ruh üflenmişti. Acı çekiyordu ve bu ölene kadar devam edecekti. Narcissa yerine ismi Blestema olsaydı, belki yüzünden hiç çıkmayan gülümsemeden daha az utanırdı.
Zaman geçtikçe içinde büyüyen aptal saflık ve insanlarla paylaşmak istediği sevgi arttı. Zihninin diplerinde kalmış, yaratılırken kulağına üflenmiş gerçekleri de yakalayıp, yılan gibi sindirdi. Üstündeki deriye kötü şans ismini verdi. Oysa kötü olan şans değildi. Kötü olan kendisiydi. Her şeyin fazlası zarar olduğu gibi iyiliğin fazlası da zarardı. Havva’ydı o. Havva’nın reenkarne olmuş hali. Cennetten Adem’i attırdığı yetmemiş, insanları da dünyadan aşağı yuvarlamak istiyordu. Başka bir gezegene değil. En kötü kabusların içine. Kirli olandan korkmamak lazımdı aslında. En tehlikeli olan kir tutmayan ruhlardı. Asla kirlenmez gözüken, etrafı en kalabalık olan, en çok çamur sıçratan!
Narcissa doğduğu gün başladı ölümlerle, yaşamı ölümden ayıran manevi değerlerle beslenmeye. İlk önce annesini hazmetti. Bir saat sonra büyük annesini; dört sene sonra babasını; yirmi bir yıl sonra kedi vücudunu, evli kadınların güvenlerini, kendisini seven adamın her şeyini! Sonuncusu işleyeceği en büyük günahtı. Yanlış olduğunu gösteren bir mühür vardı, kanına kızgın demirle işlenmiş.
Sihirsel Soy: Kofti.

9 yaşında. Babasını kaybetti. Üvey annesiyle bakımını üstlendi.
10 yaşında. Üvey annesi evlendi.
11 yaşında. Yaşıtlarının aksine Hogwarts'a gitmesini engelleyen kan bozukluğu yüzünden ilk kez evde küçük görülmeye başladı. Üvey annesi dahil tüm ailesi kendisiyle olabildiğince az konuştu. Bu yüzden kendini ikinci el kitaplara bıraktı.
12 yaşında. Üvey babasının tacizine uğramaya başladı.
13 yaşında. Üvey babası tarafından tecavüze uğradı. Fakat bunu evdeki kimseye kanıtlayamadı. Yalan söylemekle suçlandı, evden kovuldu. Tanrı'ya olan inancını kaybetti.
14 yaşında. Mr. Frandle ile tanıştı. İki yıl boyunca yaşlı adamın bakımına yardım etti ve ona dost oldu.
17 yaşında. Mr Frandle öldükten sonra kendisine bıraktığı miras çocuklarının talebiyle kendisinden alındı. Eskortluk yapmaya başladı.
18 yaşında. İngiliz bir müşterinin yardımıyla İngiltere'ye kaçtı fakat bu sefer de o adam tarafından bu işi yapmaya zorlandı.
20 yaşında. Dorian ile tanıştı. Bu hayatının dönüm noktası oldu. O'nun sayesinde bu işi yapmaktan kurtuldu ve sevgilisi oldu.
21 yaşında. Dorian'ın abisine aşık oldu.

icon:

Konu: Geri: Narcissa. Perş. Tem. 28, 2011 9:35 am

Iliskiler

x Jean-Dorian Bisselo Gautrais
x { Yazar }
O beni izlerdi. Ben de onun için o günkü senaryomu oynardım. Spot ışıkları için parlayan bakışlarını kullanırdım, rüzgar için saçlarımı savururdum, şarkılarsa kahkahalarımda gizlenirdi. Oyunda O'nun bir ismi yoktu, benimse mesleğim meçhul. Aynı çocukluğumda hayal ettiğim gibi, rüyalarda buluşurduk. Bunun için tatlı uykuya bile gerek yoktu.

Jean:

Konu: Geri: Narcissa. Çarş. Ağus. 03, 2011 8:41 am

" O'na ilham perim derdim. Yıllardır uykumda mors alfabesiyle dans eden kızıl saçlı kız. Her sabah uyandığımda senin bana anlatmak istediklerini yazardım. Bileklerinin kıvrılışını, havalanan saçlarını, adımlarının zarifliğini... Buna rağmen her yazdığım yazıda yalnızlık vardı. Çok konuşmazdık seninle; sen gülerdin, ben de izlerdim. Bu yüzden benim için o iki yıl seninle bir hayat yaşamak değildi. Sen yaşarken ben yalnızca izleyebildim. Kötürümlü bir çocuğun top oynayan arkadaşlarını kıskançlıkla izlemesi gibi. Gözlerin kapalı, müzikle kahkahaların eşliğinde dans ederken ayaklarının altına serilmiş halıları kaldırdım ben, Narcissa'nın günahını silmek için. "

Eklenmek istiyorum. Very Happy

İcon işini sen ayarlasana Very Happy

Konu: Geri: Narcissa. Çarş. Ağus. 03, 2011 10:32 am

Ekledim. İcon bulamadım dilediğim gibi güzel, daha sonra değiştiririz. Very Happy