Yâdetme

Konu: Yâdetme Çarş. Haz. 22, 2011 5:48 pm

Bir mezarlık için bile oldukça kasvetli bir hava hakimdi Londra'da. Özellikle böyle bir yaz gününde bu tarz bir manzara hiç bir İngiliz için alışılageldik değildi. Fakat Yıllarını Azkaban'da geçirmiş bir Knockturn'lü için bu bile yeterince pozitif bir hissiyat oluşturuyordu İnsanda. İnce uzun gri pardisusunu el yordamıyla düzelttikten sonra Mezarlık bekçisine eliyle selam verdi Harrison. Fazla değil bir iki gün önce ziyaret etmişti burayı. Ölülerle konuşmayı onlara sırlarını fısıldamayı İhtiraslarına ve gururlarına yenik düşmüş insanlarla konuşmaya yeğ tutuyordu. Yalansız,İnsanı iblisleştiren duygulardan uzak ve buram buram zaafiyet kokan beşeriyattan tamamiyle temizlenmişti burası. Daha çok, bir tarihin kokusu hakimdi. Kanlı ,Saf bir karanlıkla ahenk oluşturmuş kadim Tarih.. Aynen şu an tekerrür etmekte olan gibi. Hiç değişmeyen bir orman kanununa göre peyda olan, her zaman yeni kaoslara hamile doğurgan bir kadın kadar bereketli. Var olma iç güdüsünün evrimleşmiş, güçlendirilmiş son safhası olan En güçlü olma tutkusu bu seferki Senaryonun ana temasıydı.

Şapkasını hafifçe düzelterek Grindlewald'un mezarının hemen bitişine oturdu Theone ve iki elini birbrine kilitleyerek birşeyler mırıldanmaya başladı: " Her şeyi İsa’ya teslim ediyorum, her şeyi O’na veriyorum; O’nu hep seveceğim, O’na hep güveneceğim, Her gün huzurunda yaşayacağım. Her şeyi İsa’ya teslim ediyorum, Kurtarıcım, tamamen sana ait olmak istiyorum. Kutsal Ruhu hissedeyim, Senin benim Rabbim olduğunu gerçekten bileyim.İsa Mesih benim Rab'bim, Kurtarıcım ve Kralım'dır! Amen" Duasını bitirdikten sonra başını yavaşca yukarı kaldırdı Theone. Kabul edilmesi imkansız olan yakarışının yaratıcısına ulaştığını fakat onun bunu hiç önemsemediğini düşünüyordu. Gözlerinin altında beliren küçük bir damla yaşı baş parmağıyla temizledikten sonra doğruldu. Tanıdık ve buz kesmiş bir silüetin samimi bakışlarıyla karşılaştığında ses tonu yakarış halini terketti ve dudaklarından tek bir sözcük döküldü "Wien..." Pardisusuna bir el hareketiyle çeki düzen verdikten sonra Kızın olduğu yöne yavaşca bir iki adım attı: "Uzun zaman oldu. Bambaşka planlar peşinde koştuğunuzu duydum."

Konu: Geri: Yâdetme Perş. Haz. 23, 2011 7:47 pm

Var oluştan itibaren tüm insanlığın birleştiği tek bir nokta olmuştur; mezarlıklar... İyi veya kötü, büyücü ya da Muggle tüm ölümlülerin ortak buluşma noktasıdır ve hiç kimse bunu reddedemez. Acımasız yaşamın bu yönüyle vampirler diğer canlılara nazaran fazlasıyla şanslıdır. Ölüm bir kez tepenize biner fakat siz onu geri çevirirsiniz. Hiçbir ölüm meleği yanınıza yaklaşamaz ta ki siz gün ışığına yaklaşana kadar. Sahip çıkmanız gereken bir uzvunuz yoktur. Her şey size geri döner tıpkı geçmişinizde iz bırakmış düşmanlar gibi.

Bir vampirseniz; kapalı, yağmurlu havalar yürüyüş için en uygun şartlardır. Gökyüzü sizin için hazırlar tüm şartlarını; bulutlar güneşi kapatır, rüzgar içinizdeki tüm dertleri ferahlatır. Wien tüm keyfiyle Knucktorn yolundan Godric's Hallow'a doğru adımlıyordu hayatı. O gün tüm duyuları hareket halindeydi. En ufak bir titreyiş, küçücük bir ses, eskilerden tanıdık bir koku... Yumuşak toprak zeminde gezinen böcekler bile Wien'e sesleniyordu.

"Burda..."
"Kaçmış diye duyduk."
"Azkaban'dan mı imkansız!"
"Geldi, geri geldi..."

Mezarlığın derinliğinden çıkan fısıltılar Wien'in dikkatini çekmişti. Kimdi ölüleri bile korkutan? Azkaban'dan kaçıp bir mezarlığa sığınan? Gözleri etrafta gezinmeye başladı. Ölüm sessizliğiyle mezarlıkların arasında dolandı ve bir kaç ölünün ardında tanıdık birşeyler buldu; Theone... Asil, yakışıklı, oldukça cezbedici bir bedene hapsolmuş bir büyücü. Tarafını şaşırmış, benliğini resmen çöpe fırlatmıştı Wien'e göre. Eski büyücü mezarların ortasında yağmuru hissederken Wien sessizce onu izlemeye koyulmuştu. "Hala çekici..." diye düşündü. Çok defalar onu bir vampire çevirmeyi aklından geçirmiş ama o lanet olasıca herifin taraf anlayışına tahammül edememişti. Çok geçmeden Theone da Wien'i fark etti. Sinir bozucu sesiyle birşeyler söylemeye başladı. Wien ufak bir el hareketiyle gülümseyerek cevap verdi.
"Ben de otel odanı beğenmediğini duydum Theone... Büyücü dostların sana nazik davranmadılar mı yoksa?" diyerek keskin bir kahkaha attı. Aralarındaki senelerdir sürüp giden husumet bir yana Theone iyi bir yandaş olabilirdi Wien için. Fakat Wien'e göre o inatçı keçi tabirini tam anlamıyla hak ederek taşıyan bir büyücüydü. "Söylesene Theone... Neden hala sana bu kadar kötü davranan bir ırk için mücadele veriyorsun?" Bu sorusuna cevap olarak onur, kişilik veya nesillerdir büyüyü kanlarında taşımak gibi bir şek duymak istemiyordu. Daha farklı nedenler olmalıydı altında yatan. Bu güçlü, kararlı ve cesur aramı büyücülükle çürüten bir neden olmalıydı...

Konu: Geri: Yâdetme Cuma Haz. 24, 2011 4:09 pm

Soğuk bakışlarının ardında hala bir umut seziyordu onun için. Fakat muhakkak boşunaydı. Acırmışcasına bir bakış attı ona ve içten bir ses tonuyla konuştu: "Bilirsin uyumak pek bana göre değil. Özellikle yarasalar gibi gündüz uyumak..." " Küçültücü bakışlarına son verdikten sonra tekrar bir anıtın üzerine çöktü yavaşca. Belkide o anlamak istemiyordu. Bu lanet değil de bahşedilmiş bir hediyeydi. Belki de Wien bunu böyle görüyordu. Fakat yavaş yavaş bir ucubeye dönüşüyordu. İlkelerini amaçlarını herşeyini kan uğruna satmıştı adeta. Şapkasını başından çıkararak taşın üzerine yerleştirdi yavaşca Theone. ardından cebinden ince uzun ağır bir tütün kokusuna sahip sigara paketini çıkardı. İçinden bir rulo alarak yavaşca dudakları arasına sıkıştırdı.Ah sence insanları çok mu seviyorum? Fakat çok kolay dolandırıldıkları bir gerçek. Açıkcası bana iyi kazandırıyorlar Konuşmasına bir miktar engel olan rülonun ucunu asasını dayarak yaktıktan sonra içine bir duman kütlesini hapsetti. Mezarlık gecenin karanlığına teslim etmişti kendini. Karanlık gökyüzünde ne bir bulut ne de bir yıldız vardı. Saf karanlığa meydan okuyan tek şey gümüşi aydınlığıyla tezahür etmiş Ayın ta kendisiydi. Kurtadamlar için bir seramoni gecesiydi adeta. Fakat onlar için mezarlıktaki çürümüş bedenler zerre kadar önem taşımıyordu. Bu yüzden mezarlık aslında bir kurtadamdan korunmak için en güvenli yer olabilirdi.

Ürpertici esinti iliklerine işlemeden önce pardisusu ile vücudunu hafifçe sıktı. Ardından sigarasından sıcacık bir nefes daha çekerek içine hapsolmuş duman huzmesini atmosferde özgür bıraktı. Hala elinde olan bir paket sigarasını ve Asasını yerli yerine koyduktan sonra. Cevabı geciken sorusunun sebebini ararmışcasına Wien'in bakışlarını yoklamaya başladı. Ona bilgi vereceğini düşünmese de Eski bir dostluğun getirisi olarak en azından hazırlıksız yakalanmamasını sağlayabilirdi. Ya da onu şuracıkta öldürmeye çalışırdı. Evet acıkırsa bunu yapabilirdi. Yine de ondan korkmuyordu. Garip bir şekilde Wien ona bir canavarmış gibi gelmiyordu. Belki de onu hafife alıyor ve hata ediyordu. Garip sezilerin kafasını karıştırmasına engel olarak sigarasından bir nefes daha çekti.

Konu: Geri: Yâdetme C.tesi Haz. 25, 2011 2:32 pm

Her zaman fazlasıyla ukala bir adam olmuştu Theone. Gülümseyerek dayandığı ağacın uzun gövdesi üzerinde en tepeye doğru yürümeye başladı. Yapraklar, baykuşlar ve gece... Oldukça yüksek bir ağaçtı Wien'e göre. Theone'un vampirlerle ilgili söylediklerini düşündü. Oldum olası gündüz yaşamayı sevmezdi zaten. Omzunun arkasından yere bakarak olabildiğince yüksek bir sesle seslendi. "Zaten gündüz hayatı bana göre değil. Ben gece hayatını severim" diyerek ukala bir tavırla gülümsedi. Arkasından ağacın doruk noktasına çıktığında yerde ufacık bir karınca gibi görünen Theone'a baktı. Ne yaptığını anladığını zannetmiyordu. Kollarını iki yana açarak bedenini boşluğa bıraktı. Boşluk... Bir tüy kadar hafif hissediyordu şimdi benliğini. Sanki tüm günahları Tanrı tarafından affedilmiş, ona masumiyetin en derin hisleri bahşedilmişti. Gözlerini açarak zihnindeki zaman algısını yavaşlattı. Burnu Theone'un tam önünde, zemine değecekken olağanüstü vampir gücüyle işaret parmağı üzerinde durdu. Sızlamamıştı bile... "Vampir olmak böyle bişey işte Theone... Ama sen bunu asla anlayamayacaksın. O kaar yüksekten atlarsan ne boşluğu tadabiliceksin ne de burnun bile kanamadan yere iniş yapabileceksin. Hatta büyük bir ihtimal boynun kırılıcak ve kurt adamlara yem olucaksın. Adın bile hatırlanmayacak bir kaç yıl sonra." gülümsedi. Vampirliğinin küçümsenmesinin yanı sıra aslında bu lanetli ırktan daha düşük seviyede olan büyücülerin bunu yapmaya çalışırkenki komik halleri onu eğlendirmişti her zaman. Parmağının üstünden dönerek yere oturan Wien yüzüne gerçekten de içten bir gülümseme yerleştirmişti. "Kırılmadın değil mi Theone... Amacım seni gücendirmek değildi." Dudaklarını şımarık küçük bir kız gibi büzüştürmüştü. Gözlerini hızlı hızlı kırpmaya başladı. Theone'un böyle ufak tefek alaylara gücenicek biri olmadığını iyi bilecek kadar tanıyordu onu.

Konu: Geri: Yâdetme C.tesi Haz. 25, 2011 4:04 pm

Soğuk vampirin garip bir şekilde ağaca tırmanışını ve aynı gariplikte bir seramoniyle kendisini aşağı atışını izledi. Ardından yere beş kala parmağının üzerinde durduruvermişti kendini. Basit bir güç gösterisi Theone için hayli bayat sayılırdı. Peki neyi amaçlıyordu? Kızın yavaşca tekrar doğrulmasını izlerken asasını kabzasından çekti ve elinin ucunda döndürmeye başladı. "Vampir olmak böyle bişey işte Theone... Ama sen bunu asla anlayamayacaksın. O kadar yüksekten atlarsan ne boşluğu tadabiliceksin ne de burnun bile kanamadan yere iniş yapabileceksin. Hatta büyük bir ihtimal boynun kırılıcak ve kurt adamlara yem olucaksın. Adın bile hatırlanmayacak bir kaç yıl sonra." Vampir kız kendini öylesine şartlamıştı ki Dünya üzerindeki en kült güce sahip olduğu gibi bir yanılgıya kapılmış gibiydi. "Az önce yaptığın bir şeyi elden düşme bir silsüpür ile de yapabilirim emin ol. Fakat benim beşer vücudum bile gücünü kanıtlamak gibi bir zaafiyete düşmezken senin ölümsüz ve Güçlü bedenin neden böyle bir arzunun tutsağı oldu Wien?" Üzerindeki Pardisüyü çıkartrak taşlardan birinin üzerine attı Theone. "Ne kadar güçsüz olduğunu görmüyorsun Wien. Seninki bir zaaf. Bunun bir uyuşturucudan farkı yok. Şerifine ve dönüştürücüne boğun eğmekten başka çaresi kalmamış bir vampirsin. Sen bir kölesin Wien." Pardisusunu çıkarırken taşın üstüne düşen sigara izmaritinin üzerine Postalla bastı. Tütünün alazlanan kısmı sönerken pardisunun cebinden yeni bir rülo çıkararak ağzına yerleştirmişti bile. Asasının ucunu Rülonun ön kısmına dayayarak ucunu yaktı ve derin bir nefes çekerek Wien'i izlemeye devam etti.

Konu: Geri: Yâdetme C.tesi Haz. 25, 2011 5:11 pm

Aslında haklı sayılırdı bir bakıma. Şerif'ine bağlı bir vampirdi Wien. Onun için güneşe bile dalardı ama bu esaretten değil hayranlıktan oluşan birşeydi. Dönüştürücüsüne gelindiğinde ise muhabbet biraz değişiyordu. O iğrenç kadın olur da bir gün karşısına çıkarsa büyük bir ihtimalle Wien onun kalbini sökerdi. "Yanıldığın bazı noktalar yok değil Theone. Ama bir kaç küçük detay açısından haklı da sayılırsın" dedi gülümsemesini bozmayarak. Böyle ufak tefek diş göstermeler onun keyfini hiçbir zaman bozmayı başaramamştı.

Gece tüm ihtişamıyla karanlıklar içinde var olmaya devam ediyordu. Theone yeni sigarasını yakmış, Wien oldukça ufak ayak oyunlarıyla karşısındaki haşmetli bedenin etrafında gezinmeye başlamıştı. Oldukça leziz görünmesine karşın tanışmalar dışında karnını acıktıran biri olmamıştı bu adam. Yaşarken daha eğlenceliydi... Ona kafa tutabilen, burnunu her işe sokan meraklı tiplerdendi. Vampirlere özgü bir çeviklikle Theone'un arkasına geçti. Eski büyücü her ihtimale karşı dikkatliydi fakat Wien'in nefesini ensesinde hissetmes, fazla sürmedi. Nedendir bilinmez tanıştıkları günden itibaren ikisi de birbirini ciddiye almaktan yoksundu lakin atışmaktan, arada bir kavga etmekten zevk alırlardı. Wien sivri dişlerinden biriyle dudağını ısırdı. Ne olursa olsun onu yememeyi kafasına koymuştu. Yine de biraz eğlence fena olmazdı. "Ne güzel kokuyorsun Theone. Kaç paket sigara içtin bugün? İki mi... Hayır sanırım daha fazla. Ama taktir ettim seni yaşlı kaçık. Bir kaçağa göre oldukça iyi besleniyorsun." Başını Theone'un ensesinden çekti. İnce uzun parmaklarını önce Theone'un yanağında gezdirdi ardından yavaşça kirli sakallarıyla absorbe edilmiş düzgün çenesine götürdü. Karşısına geçtiğinde sigara kokusundan başı dönmüştü. "Bir de bu kadar keskin almasam kokuları vampirlikten hiç şikayet etmeyeceğim." dedi gülümseyerek. "Söylesene Theone. Hani yapacağımdan değil ama şuan sen hiç beklemezken boynundan leziz bir ısırık alsam ne yapardın?"

Aslını isterseniz Wien, vampirler dünyasında gariplikleriyle tanınan bir vampirdi. Ölümü hak etmeyen insanları ne dönüştürür ne de yem ederdi. Yaptığı onca şeye rağmen Theone yaşamayı hak edenlerdendi. Öte yandan Wien'in sağı solu belli olmazdı. Eğer bu gece aldığı cevaplardan memnun olmazsa Theone'u da aralarına katmak için "yeniden" ölmeyi bile göze alabilirdi.

Konu: Geri: Yâdetme C.tesi Haz. 25, 2011 6:18 pm

"Ne güzel kokuyorsun Theone. Kaç paket sigara içtin bugün? İki mi... Hayır sanırım daha fazla. Ama taktir ettim seni yaşlı kaçık. Bir kaçağa göre oldukça iyi besleniyorsun." Küçümser bakışlarını hatsafhaya getirerek Soğukbenizli kadının direk olarak gözlerinin içine baktı Theone. "Sen de bir vampire oldukça cürretkar sayılırsın Wien. Durduğun Mesafeye kadar bana yalnızca doğum sırasında annem yaklaşabildi. İmtiyazını kaybetmek istemezsin." Ardından kedisine temas eden kadını yavaşca kendinden uzaklaştırdı. Fakat Wien kesinlikle onunla uğraşmaya kararlıydı. Büyücye doğru büyükçe adımlar atarak buz kesmiş ellerini Theone'un Kirli sakallarında gezdirmeye başladı. "Ateşle oynuyorsun.." Kadına meydan okurcasına elindeki sigarayı Vampirin yüzüne doğru üfledi. Ardından tahrik olmuşcasına kendine yaklaşan yaratığa karşı hiçbir önlem almadan beklemeye başladı. "Bir de bu kadar keskin almasam kokuları vampirlikten hiç şikayet etmeyeceğim.". Hiç beklemeksizin cevabı yapıştırdı Theone. "Bir köpek gibi." fakat Vampir buna hiç de aldırış ediyor gibi değildi. Fıtratının verdiği bir hareketle Theone'un arkasına geçiverdi vampir. "Söylesene Theone. Hani yapacağımdan değil ama şuan sen hiç beklemezken boynundan leziz bir ısırık alsam ne yapardın?" Ölüleri bile uyandıracak şiddete bir kahkaha patlatıverdi Orta yaşlı büyücü. "Nefsinin kurbanı olup bunu denemeye kalkarsan o süt dişlerini sökerek soğuk ellerine vermem yalnızca yarım dakika sürer." Ardından asasını çıkararak "Carpe Portus!" diye bağırdı. Vampirden hemen hemen oldukça uzak bir bölgeye cisimlendikten sonra bağırarak konuşmaya başladı: "İstersen deneriz!" bu bir Düello teklifiydi. Fakat ölüm istemiyordu. Yalnızca antrenman istiyordu.

Out: Uygun olduğunda istersen Online düello da yapabiliriz. Ya da kafamıza göre kurgudan gideriz.

Konu: Geri: Yâdetme Paz Haz. 26, 2011 4:35 pm

"Nefsinin kurbanı olup bunu denemeye kalkarsan o süt dişlerini sökerek soğuk ellerine vermem yalnızca yarım dakika sürer." tehtidi Wien'in oldukça gerilmesine neden olmuştu. "Yaparsın bilirim Theone..." dedi ukala bir tavırla. Açıkça bir meydan okumanın karşısındaydı. O yüzden her vampirin yapması gerekeni yaptı; Ayakları üzerine çöktü, bütün alıcılarını harekete geçirdi ve dişlerini çıkarttı. Theone'u öldürmek istemezdi ama yaralamadan da bırakacağını zannetmiyordu. "Cisimlenmek mi? Daha iyisini yapabilirsin Theone." diyerek en hızlı halinde etrafta gezinmeye başladı. Sadece mezarlıklar arasında dolanıyordu. Ergin vampir olmanın verdiği avantajlardan biri görünmez hız derecesinde koşabilmekti. Bu şekilde onun dikkatini dağıtabilirdi. Wien rüzgarın tenini kesermişçesine esmesini umursamadan ağaçlardan birine tırmandı. Theone'un tam karşısında duran daldan eski büyücünün üzerine atladı. Çarpışmanın etkisiyle ikisi de yere düşmüşlerdi. "Şimdi nasıl kurtulmayı düşünüyorsun The?"

Konu: Geri: Yâdetme Paz Haz. 26, 2011 5:09 pm

Kadının saldırgan tavırları karşısında temkinli bir şekilde etrafını izlemeyi tamamen bırakarak sezilerine güvenmeyi tercih etti Theone. Elbette tahmin ettiği gibi vampirlik iç güdüsüyle ona fiziksel saldırıda bulunacaktı.Ufak bir hız gösterisinin hemen ardından, Bir silüetin kafa mesafesiyle hızla üstüne geldiğini görür görmez asasına sıkı sıkı sarıldı ve Vampirler aynı senkronda yere kapaklandı. Sırtının zeminle temas etmesiyle birlikte akciğerideki tüm hava bir anda dışarı çıkmıştı. Gayet soğukkanlı bir şekilde derin nefes alarak hala yakınındaki kadın göğsüyle bitiştiri verdi asasını ve mırıldandı "Aresto Momentum." çok kısa bir sürede kadının tüm vücuduna nüfuz ederken artık Bir büyücü için bile oldukça yavaş hale gelmişti kadın. Hiçkimseye zararı dokunmayacak bir şekilde zamanda asılı kalmışcasına yerinde öylece duruyordu. Büyünün etkisinden kurtulmadan önce Yerden kalkarak üstüne başına çeki düzen verdi Theone. "Şansın varken beni altedebilrdin ucube." Hemen ardından az önce pardisusun olduğu yere doğru yürüdü ve elini iç astarına atarak gümüş bir kazık çıkardı. Az önceki pozisyonuna pek benzer şekilde olmasına ramen hale momenti normalin kat be kat olan Vampirin bitişiğine geldi Büyücü ve hala kendisini duyduğuna emin olan kadının kulağına doğru yaklaşarak fısıldadı. "Yolun sonuna mı geldik Wien? Fakat hayır senin kadar acımasız olmaya niyetim yok. Senin besinin insanlar benim besinim kadınlar olsa da bu seferlik aç kalmayı yeğleyeceğim." kazığı kadının iki ayağın ortasına-yani toprağa- saplayarak gülümsedi. Ardından pardisusunu Kayanın üzerinden alarak boynuna attı ve Şapkasını da bıraktığı yerden alarak içindeki sigara pakedindnen bir rülo çıkardı. Yepyeni bir sigara yaktıktan sonra ağır adımlara mezarlığı terketti.