Barty Jack Widmore
Karanlık Büyücü
Mesaj Sayısı : 443
Mücadele Tarafı : Widmore
Kayıt tarihi : 28/04/09
Bilgiler
Quidditch Mevkiî:
Rpg Puanı:
    (95/100)
Düello Gücü:
(0/0)
 |  Konu: Widmores Come Back!  Perş. Mayıs 19, 2011 10:36 pm | |
|
Ayaklarımın altında ezilen kuru yaprak seslerinin eşliğinde duraksamadan yoluma devam ediyordum. Asamın ucundan yayılan ışık hüzmesi dışında yolumu aydınlatabilecek bir şey yoktu etrafımda. Birkaç dakika sonra adımlarımı yavaşlattım ve dikkatlice çevreme bakındım. Sonunda gelebilmiştim gizli toplantı yerimize. Asamı havada dolaştırarak çeşitli büyüler fısıldamaya başladım. Bununla birlikte yavaş yavaş bir ev oluşmaya başladı önümde. İçeriden yükselen sesleri duyabiliyordum. Jack ve Aurelia bir şeyler tartışıyor olmalıydı. Ben de toplantıya dahil olmak için kapıdaki iki adamın yanından geçerek içeriye daldım. Kapının gürültülü açılışıyla içeridekilerin hepsi bana dönmüşlerdi. Aurelia'nın bakışlarından bir kararsızlık yaşadığını anlamıştım -ki bu pek rastlanılmaz bir şeydir. Ben de konuyu değiştirmek adına ortaya bir soru attım. ''O ikisi neden kapıda bekliyor.'' Aurelia cevap veremeden Jack atlamıştı soruma. Biraz muzip bir edayla ''Evin çevresinde ve ormana dağılmış on beş tane daha var kuzen. Eskiden başkalarından korkmazdık.'' Jack'in sözleri biraz sinirime dokunmuştu doğrusu. Aurelia'nın kararları hoşuna gitmiyor olabilirdi fakat şuanda çok farklı bir durumdaydık. Tam ağzımı açıyordum ki bu sefer Aurelia sinirlerine hakim olmaya çalışarak söze girdi. Bu sırada Macias'da içeriye girip benim yanıma gelmiş ve selam maksadıyla gözünü kırpmıştı. ''Jack eski durumları ben de özlüyorum fakat hepimizin hayatta olabilmesi için bazı önlemler alınmalı. Eskiden ailemizin tüm ferdleri Londra'da bizim yanımızdalardı ve heran savaşmaya hazır olduğumuzdan tek derdimiz içki stoğumuzdu. Ama artık ölenler ve bizi bırakıp gidenleri sayacak olursak burada sayıca üstünlüğümüz yok. Ayrıca eskiden dostumuz olan ailelerle bağlarımız bir bir kesildi. Bunu en iyi sen bilirsin Barty, bir baskın olduğunda yardımımıza koşan çok aile vardı (Kafamı evet manasında salladım). Şimdi tek fark bizi sevdiklerinden ötürü yardım eden değil, bizden korktuklarından ve saygı duyduklarından ötürü yardım eden kişiler var çevremizde.'' Durumu gayet iyi özetlemişti doğrusu. Bu etrafımızdaki ellerinden asalarını düşürmeyen adamlar konusunda içerideki on bir kişi de eminim ki ikna olmuşlardı.
Kimi bir yere oturmuş kimisi de ben ve Macias gibi ayakta bekliyordu. Ahşap odanın içi yanan şömineyle birlikte oldukça ısınmıştı. Bu nedenle bazı kişiler üstlerini çıkarmış ama hala dimdik Aurelia'ya bakıyorlardı.Bu sırada daha önce hiç görmediğim bir kadın şarap servisi yapıyordu. Toplanışımızın amacını merak etmeye başlamıştım doğrusu. Aurelia elindeki kadehten bir yudum aldıktan sonra anlatmaya başladı planını. '' Biliyorsunuz yeni bir Karanlık Lord var. Diğerinin gidişiyle birlikte bize ve Lord'a sadık ölüm yiyenlerle kendi köşemize çekilmiştik. Şimdi ise tekrar hizmet edeceğimiz bir kişi oluştu fakat öncelikle geri dönüşümüzü sihir dünyasına ilan etmeliyiz. Macias ve Barty ikinizin halledebileceği bir şey diye düşündüm bu nedenle başka birisi olmayacak. İçeriden bir adamımız sizi içeri sokmak için Bakanlığın girişinde bekliyor.'' Bakanlık kelimesini duyunca odada kısık sesli fısıldaşmalar oluşmaya başladı. Ben ise kimseye aldırmadan Macias'a döndüm ve sırıttım. Aurelia'nın sözleri bittiğinde Jack ve bizimkilerle vedalaşarak Bakanlığın olduğu sokağa cisimlenmek için kulübeden ayrıldık...
En son Barty Jack Widmore tarafından Cuma Mayıs 20, 2011 12:35 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
Macias A. Widmore
Anita Bar Sahibi
Mesaj Sayısı : 43
Doğum tarihi : 08/08/90
Yaş : 33
Sihirsel Soy : Safkan.
Kayıt tarihi : 15/05/11
Bilgiler
Quidditch Mevkiî:
Rpg Puanı:
(100/100)
Düello Gücü:
(35/60)
| | Konu: Geri: Widmores Come Back! Perş. Mayıs 19, 2011 11:36 pm | |
|
Gecenin akıbeti Londra'yı sarmalamıştı. Barty'e söz vermiş olmasaydım, belki de toplantıya gitmemeyi seçerdim. Aileden sevdiğim insanların başında Barty geldiği için onu yalnız bırakamayacağımı biliyordum. Ağır adımlarla Londra'nın ücra sokaklarından birinde sessizce yürümeye devam ediyordum. Adımlarımı biraz daha hızlandırmam gerekiyordu fakat, elimdeki sigara bitmeden kimse beni hızlı yürümeye zorlayamazdı. Kafamı yukara kaldırdığım zaman sigara dumanı ve sisten görebildiğim kadarıyla dolunayı gördüm. Suratımda ufak bir gülümseme oluşmuştu ve Barty, tekrar aklıma gelmişti. Sigaradan son bir fırt daha çekip yere fırlattıktan sonra adımlarımı hızlandırdım ve koşar adımlarla arka sokağa doğru harekete geçtim. Arka sokak, çıkmaz sokaktı ve oradan cisimlenmek en doğrusu olurdu... 'Pup.'
Cisimlendiğim yer , bir nevi ormanlıktı ve içerilere doğru girildiğinde devasa bir ev, daha doğrusu eski bir fabrika vardı. Buluşma noktamızın burası olması Aurelia'nın fikriydi ve akıllı bir kız olduğu zaten her halinden belli oluyordu. Yine, aynı hızlı adımlarla yürümeye devam ettim. Kapının önüne geldiğimde kapıda duran iki kişiyi çıkartamadığım için; tek kelime etmeden içeri girdim. Barty, Aurelia ve Jack'ten başka kimseyi görmemiştim. 'Ailemin en sevdiğim insanları' diye geçirdim içimden. İçeri girdiğimde hepsiyle göz göze gelmiş gibiydim, nasıl olduğunu anlamasamda. Aurelia'nın konuşmasını bölmüştüm ve ben girdiğimde tekrar konuşmaya başlamasından buna sinir olmadığı her halinden belliydi. Barty'nin yanına geçtim ve Aurelia'yı dinliyormuş gibi yapmaya devam ettim. Benim için ara konuşmaların hiç önemi yoktu. Çünkü; her zaman son laf en önemlisi olur diye düşünürdüm. Cebimden bir sigara paketi çıkardım ve paketin altına vurarak Barty'e uzattım. -Hiç bir zaman itiraz etmemişti.- Sigarayı ateşledikten sonra Aurelia ile göz göze geldim. 'Dinle' der gibi bakan gözlerine doğru sigara paketini gösterince bana aldırmadan lafına devam etti." - Macias ve Barty ikinizin halledebileceği bir şey diye düşündüm bu nedenle başka birisi olmayacak. İçeriden bir adamımız sizi içeri sokmak için Bakanlığın girişinde bekliyor." Barty'nin bana baktığını hissettiğimden, kıs kıs gülerek ona doğru bakış attıktan sonra Aurelia'ya dönüp; "Olmuş bil patron. " dedim. Birbirimize sarıldıktan sonra Barty ile beraber viraneden ayrıldık...
Bir çift 'Pup.' sesiyle Londra'nın en merkezi yerlerinden birinin arkasında belirmiştik Barty ile. Giriş kapısı görevindeki telefon kulubesine doğru giderken ayak seslerinden başka sesin gelmediği caddede kimseler de görünmüyordu. Bu pek hayra yorulmasa da Barty ile yan yana savaşmak bence zevkli olurdu. Sonucu her ne olursa olsun... Her girdiğimiz savaştan hafif yaralarla kurtulmuş olmamız şans değildi ve bundan sonrada işimizi şansa bırakacak değildik. Kulübeye geldiğimizde, Barty'e bir sigara daha uzattım ve ; " Seninle birlikte bu kulübeye girmemi, benden bekleme B. " Surat ifadesinde her zamanki gülümseme vardı Barty'nin. Sigarasını ve sigaramı yaktıktan sonra derin bir iç çekişle birlikte kulübeye girdi. Kulübede şifreyi girdikten sonra elini dışarı uzattı ve beni göğsümden yakaladı. Ben, daha ne olduğunu anlamadan kulübede Barty'nin yanında bulmuştum kendimi. " Lanet olsun B. Gömleğimi kırıştırdın. Ayrıca bu kravat kaç para senin haberin var mı dostum ? " Belimden asamı çıkarttıktan sonra ; " İşte başlıyoruz. Bombarda Maxima ! " ağzımdan çıkan ilk söz devasa bir patlamaya neden olmuştu. Sonrakiler de bunu izledi ve Barty etrafı kolaçan etmeye devam ediyordu bu sırada. " B. Arkana baksan iyi edersin ! "
En son Macias A. Widmore tarafından Paz Haz. 19, 2011 12:45 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
Barty Jack Widmore
Karanlık Büyücü
Mesaj Sayısı : 443
Mücadele Tarafı : Widmore
Kayıt tarihi : 28/04/09
Bilgiler
Quidditch Mevkiî:
Rpg Puanı:
(95/100)
Düello Gücü:
(0/0)
| | Konu: Geri: Widmores Come Back! Paz Mayıs 22, 2011 4:59 pm | |
| Kent merkezine cisimlendikten on dakika sonra sihir dünyasının merkezindeki binaya girebilmiştik. Dar telefon kulübesinden Macias'la indikten sonra ortalığın parlamasından ve ardından çıkan gümbürtüden niyetimiz biraz belli olmuştu. Aurelia'nın bizi gören herkesi öldürmemiz için net emri vardı. Bu nedenle Macias'ı ortalığı yıkarken bırakarak güvenliği kırıp girişimizi kolaylaştıran John'a yönelttim asamı. Bir an için yeşile boyanan artrium daha sonra tekrar siyaha büründü. Yaşlı adamın bedeni hiç tepki veremeden yere yığılıp kalmıştı. Macias'ın uyarısıyla birlikte tekrar girişe doğru döndüm. Görevliler çıkan sesleri duymuş olmalıydılar ki on kişi kadarı koşar adım gelmişti. Nedense kaçmamızı bekler bir halleri vardı. Fakat Macias'ın büyüsü tam yanlarındaki havuza çarpınca bir anlık bocalamayla kaçıştılar ve asalarını çıkartarak üzerimize büyü yağdırmaya başladılar. Uzun zamandır böyle zor bir durumda bulunmamıştım. On a iki ne akdar iyi olursanız olun çok zor bir durumdu. Kendimi attığım küçük bir duvarın arkasından kuzenime el işaretleriyle ne yapacağımızı anlatıyordum , daha doğrusu anlatabildiğimi düşünüyordum. Üçe kadar saydıktan sonra ikimiz de ayağa fırladık. O ard arda büyüler yollarken ben de gözüme kestirdiğim iki tanesini halletmiştim. Bu böyle olacak gibi durmuyordu. Macias'ı tutup bir kenara çekerken sırtımda taşıdığım ve beni oldukça yoran torbayı yere koyup açtım. Mısır da yaşayan akreplerin kalın derilerinden yapılmış iki tane kalkanı çıkartırken kuzenimin suratındaki parıltı beni de neşelendirmişti. Bu kalkanlar Mısırlı karanlık büyücülerin sürdüğü akreplerden yapılırdı. Efsanelere göre derileri büyü geçirmiyordu. Ve yanlarında tabiki anka ateşinde dövülmüş ejderha dişleri ve Basiliks zehriyle işlenmiş iki tane kılıç vardı. Kuzenime silahını ve kalkanını verirken ''Eski günlerdeki gibi he kuzen'' diyerek gülümsedim. Bununla birlikte ikimiz de olduğumuz yerden fırlayarak var gücümüzle bize lanet yollayan seherbazlara doğru koşturmaya başladık. Macias soldaki ikiliye yönelirken ben de tam önümdeki büyücünün üzerine atlayıp kılıcımı göğsüne daldırmıştım. Ardından onun yanındaki seherbaza yöneldim. Adam kalkan büyüleri yapıyor arkasındaki arkadaşı da lanetler yolluyordu. Kalkanımın arkasına saklanarak yavaş adımlarla ilerliyordum. Büyüleri savuşturan bölüm oldukça ısınmıştı doğrusu. Seherbaza yaklaştığımda kılıcımı boynuna doğru savurdum. Havalanan kafasına yere düşmeden attığım tekmeyle adamın kellesi demin arkasına saklanmış büyücünün kafasına çarparak elinden asasının düşmesini sağladı. Hızlı adımlarla onun da işini bitirdikten sonra nefes nefese kalmıştım. Arkamı döndüğümde Macias'da işini bitirmiş bana doğru yavaş adımlarla geliyordu. İkimiz de birer kahkaha patlatarak şuanda kellesi yerinde olmayan seherbazın üstüne oturduk ve birer sigara yaktık. Çenemden oluk oluk damlayan kana aldırış etmeden nefes nefese sigaramdan dumanlar çekiyordum. Bu sırada tekrar kırmızıyla parlayan Artrium daha çok misafirimizin geldiğini bize gösteriyordu...
| |
|
Macias A. Widmore
Anita Bar Sahibi
Mesaj Sayısı : 43
Doğum tarihi : 08/08/90
Yaş : 33
Sihirsel Soy : Safkan.
Kayıt tarihi : 15/05/11
Bilgiler
Quidditch Mevkiî:
Rpg Puanı:
(100/100)
Düello Gücü:
(35/60)
| | Konu: Geri: Widmores Come Back! Paz Haz. 19, 2011 12:44 pm | |
|
Artrium, seherbazların silüetleriyle dolmuştu ve biz sadece iki kişiydik. *Tam da eski günlerdeki gibi olmuş. Aptalca ! Kendimi savaş stratejileri konusunda hep sorgulardım ve hep cezalandırırdım. Hangi mantık, sihir bakanlığına iki kişi girmeyi göze aldırabilirdi ki ? Widmore'ların çılgınlığı... Barty, kılıçla etrafa dehşet saçarken ben de asamı şaha kaldırmış ve üzerimize hızla gelen seherbazlara doğru yavaş adımlarla ilerliyordum. Üzerimize gelen lanetler bizi es geçip etraftaki duvarlarda patladıkça, seherbazların gözleri korku ve dehşetle açılıyordu. Bizi isabet aldıkları her büyü bir duvarı parçalıyordu. Savuşturma konusunda Barty ile birlikte kendimizi geliştirmiştik. Belki de bu yüzden, Widmore ailesi ikimizi bu göreve uygun görmüşlerdi. Çünkü, diğerleri burada bir saniye bile ayakta duramayabilirdi. Oysa biz, lanetlerin üzerlerine doğru yürüyorduk. Barty, bir seherbazın daha kellesine tekme atarken arkasındaki seherbaz ona büyü göndermek üzere asasını kaldırmıştı. 'Carpe Portus!' sessizce içimden geçen bu iki sözcük beni seherbazın arkasına cisimlendirmeyi başarmıştı. Seherbaz, arkasındaki nefesi fark ettiğinde Barty'e doğrulttuğu asayı bana doğru çevirmeye kalkmıştı ki, elimle asayı tuttuğu elini kavradım ve boynumdan geçirip kemik sesi gelene kadar çevirdim. Seherbaz, acılar içinde inlerken arkadaşlarından birinin gönderdiği lanet ona isabet etmiş ve yere yığılmıştı. Bu belki de onun için en iyisi olmuştu. Tekrar ayağa kalktım ve Barty'nin yanında yürümeye devam etmek üzere yanına koşturdum. Kılıcı belime soktuktan sonra, kafamı çevirmeden Barty'e ; 'O kılıçla oyun oynamayı bırakmazsan, buradan çıkamayız kuzen. ' demiştim. Barty, hep alaycı tavırlarla karşısındakiyle dalga geçmeyi severdi. Bu yüzden beni ne kadar dinleyeceğini de bilmiyordum. 'Bombarda Maxima! ' diye bağırıp seherbazların geldiği yerin arka tarafına ışınlanmıştım. Patlattığım büyü sayesinde, arkalarında ortaya çıktığımı görmemişlerdi ve şimdi hepsini etkisiz hale getirebilme imkanımız doğmuştu. Barty, önden onları oyalamayı başarırsa; ben de arkalarından zayıf halkaları seçerek teker teker indirebilirdim. 'Sersemlet!' büyüleri sessizce telaffuz etmek zorundaydım...
'Arkanızda!' sesin geldiği yere kafamı çevirdiğimde yüzünü göremediğim bir silüet asasını kaldırmış şekilde üzerime lanetler yağdırmaya başlamıştı. Başka bir yere ışınlanıp, adamı daha iyi seçmeye çalışmıştım fakat, bu sefer de başarısız olmuştum. 'Lanet olsun. Barty, yardımın gerek sanırım.' Sesimi duyduğunu umarak kendimi aşağıya bırakıp rastgele lanetler savurmaya başlamıştım. Asamın ucundan kırmızı, yeşil ve mavi ışık huzmeleri art arda dışarı fırlıyor ve yönlerini kendileri belirliyorlardı. Bana gelen büyülerin gönderildiği yerlere doğru bende büyü yolluyordum oysa, nişan aldığım veya gördüğüm hiç kimse yoktu ortalıkta. Bir an yere eğildim ve Barty'nin de benim yaptığımı yaptığını fark ettim. Bu, zor durumda olduğumuzun habercisi sayılabilir miydi ? *Kahretsin B. yere yat. İçimden söylenirken Barty'ye doğru kalkan bir asayı şans eseri fark etmiştim. 'Avada Kedavra! ' yeşil ışık huzmesi adamın suratında patlamış ve Barty ile göz göze gelmemi sağlamıştı... Şimdi ne olacaktı ?
| |
|
