Hızlı hızlı nefes alıyor ve var gücüyle merdivenleri tırmanıyordu Rochelle. Ayrıca kendine olan nefretini yine kendi içine döküyordu. Aptal, salak, aptal, salak... Bu sözleri o kadar çok tekrarlamıştı ki; aptal veya salak biri olup çıkacağından emindi. Hogwarts da geçirdiği onca yıldan sonra, böyle bir şeyi gerçekleştirebileceği aklının ucuna bile gelmemişti doğrusu. Her zaman disiplinli bir kız olmuştu, sorumluluklarını bilmişti ve hiçbir zaman, hiçbir yere geç kalmamıştı. Peki bu düzenli kız Rochelle nereye gitmişti? Son birkaç aydır kendisindeki değişimi görebiliyordu; ancak buna bir anlam veremiyordu. Tuhaftı, o dahil olmak üzere her şey, herkes... Son basamağıda geride bırakmış olmanın verdiği zafer sevincini yaşayamıyordu bile. Dinlenmek için bir kaç dakika olmasını isterdi ya da en kötü ihtimâl bir kaç saniye. Ancak vakit yoktu; bir an önce acı veren gerçekle yüzleşmeli, kendini kendine ve müdüre affettirebilmeliydi. Ciğerlerini sanki bir daha nefes alamayacakmış gibi bol oksijenle doldurdu. Kapıyı var gücüyle iterek, içeriye korkak bir adım attı.
Acı veren gerçekle yüzleşme, beklediği kadar kötü değildi. Tabii dinlediği öğüt dolu sözlerle gerçekten ilgileniyormuş gibi gözükmek için yüz ifadesini sabit tutmak için bayağı çaba harcadıysa da nihayete ulaşmıştı. Bir daha böyle bir olayın tekrarlanmayacağına dair hem kendine hem de Hogwarts'ın anlayışlı müdürüne söz verip, odadan kaçarcasına çıkarken neredeyse mutluydu. Artık kendini iyi hissedebilirdi. Eski Rochelle olacağına dair sözleri tekrarlayıp avunabilirdi. Ait olduğu yere gidebilirdi. Bu fikirden duyduğu hazla gülümseyerek, çıkacağı onca merdivenin olduğu gerçeğinin verdiği sıkıntının, sevincini gölgelemesine izin vermeyerek adımlarını gitmek istediği tek yere doğru yönlendirdi. Ravenclaw ortak salonu, Rochelle'a sesleniyor gibiydi. " Hoşgeldin, geç kalmış Rochelle... "
Konu: Bir İlk. 
Perş. Haz. 11, 2009 9:29 pm