Yvonne Libertine Descoteaux

Konu: Yvonne Libertine Descoteaux Paz Haz. 28, 2009 3:35 pm

Ad: Yvonne Libertine
Soyad: Descoteaux
Uyruk: Fransız
Soy: Muggle Doğumlu
Doğum Tarihi:12 Ekim
Binası: Hufflepuff
Dönemi: Beşinci Sınıf

Yvonne Libertine Descoteaux 5-1

Uzun boylu ve zayıftır, beli de fazlasıyla incedir.
Açık mavi gözleri, oldukça beyaz fakat çabuk kızaran bir teni ve uzun, sarı saçları vardır.
Gözleri büyük olduğu için genelde etrafa şaşkınmış ya da dalgınmış gibi bakar, insanlar başta buna alışamasa da zamanla benimserler.
Yaşıtlarının aksine, siyahı sevmez. Siyahın can sıkıcı ve boğucu olduğunu düşünür, daha çok renkli şeyler giyer.
Parfümlere karşı acayip bir tutkusu vardır; ancak koleksiyon yapacak kadar zengin değildir, bu yüzden elindekileri sihir yoluyla çoğaltmayı tercih eder.
Uzun kolyelere, sallantılı küpelere ve bangle tarzı kolluklara bayılır.
Konuşurken ellerini fazla kullandığı içinse yüzük kullanmaktan kaçınır. Kocaman gözlüklere ve tozluklara bayılır.
Elbise giyinmeyi sever, elbise giyinmediği zamanlardaysa skinny jean
tercihidir. Topuklu ayakkabılardan pek hazzetmez, tozluklarıyla kombinlemeyi en sevdiği ayakkabılar topuksuz Mary Jane'lerdir. Daha spor bir şeyler istediğindeyse Converse'ler imdadına yetişir.

Yvonne Libertine Descoteaux 5-2

Onu hiçbir zaman tanımamış bir annenin ve tanıdığına pişman olduğu bir babanın evladı olarak dünyaya gelmesinin, dünyada kalmaması için verilen işaretler olduğunu düşünmüştür bazen Yvonne; fakat yine de hayat güzeldir. İyi bir arkadaştır, hayatında güvenebildiği sadece iki kişiye sahip olduğu ve birini de kaybettiği için, güven meselesini gözünde oldukça büyütür. Anne ve babasından aldığı için şanslı olduğunu düşündüğü tek özelliği, müzik zevkidir. Ebeveynleri, farkında olmadan olsa da bir miras bırakmışlardır; Hogwarts’a gelirken getiremeyeceğini duyduğunda delirdiği binlerce plak ve kaset Yvonne’un odasını doldurur. Yaşadıklarından dolayı kendi yaşındaki birçok kişiden daha olgundur ve buna bağlı olarak etrafındakilerle iletişimi pek de iyi değildir-klasik ergen saçmalıklarıyla dolu hayatını ciddiye almamayı öğrenmiş olması, öğrenememiş olanları can sıkıcı kılar onun gözünde. Yapmacık ilişkilerden nefret ettiği gibi, buz küpü insanlardan da nefret eder. Kendini olduğundan farklı gösterenlerden ve gösteriş meraklılarından hiç hoşlanmaz. Düşünmeyi sever; fakat sabah akşam arpacı kumrusu gibi düşünmektense harekete devam etmeyi tercih eder-dostu Priscila sayesinde renkli bir hayat yaşamayı az buçuk öğrenmiştir.

Araştırmayı -zorla dayatılan ödevlere çalışmayı değil- başka şeyleri düşünmesini engellediği için sever. Büyükannesi ve büyükbabası dışında kimseden doğru düzgün sevgi görmediği için(ah, lanet Fransızlar, hepsi öylesine soğuk ve uzaktır ki) insanlara karşı sevgisini göstermekte biraz zayıftır. Buna rağmen, hitabet konusunda oldukça güçlüdür ve insanları ses tonuyla etkilemesini iyi bilir. Cümleleri düzgündür ve İngilizce’si akıcıdır; fakat Amerikan aksanıyla konuştuğu için İngiltere'de biraz yadırganır. Fiziksel kavgaları ve fikir beyan etmekten farklı amaçlar taşıyan tartışmaları sevmez. Midesine düşkündür; fakat patlayacak kadar yemek ona her zaman insanlık dışı gelmiştir. Fazla dikkat çekmemeye özen gösterse de, özgüven doludur zavallı insanların dünyada boşu boşuna yer kapladığına olan inancı büyüktür("Bu hayat dersini verdikleri için anne ve babama teşekkürler"). Gençliğin “eğlence” olarak tabir ettiği saçma partilerden kesinlikle hazzetmez-buna bağlı olarak eğlence anlayışı da farklıdır. Genelde kitap ve müzik bazlı bir espri anlayışı olduğu için, esprilerini etrafa açmamayı yeğler. Büyücü dünyasında herhangi bir şey ifade etmese de, fantastik kurgu delisidir ve okumadığı serinin kalmadığına garanti verebilir.

Burcunun getirdiği bir özellik olacak ki; her zaman dengeyi arar. Fakat yine burcunun getirdiği bir özellik olarak, fazlasıyla çalkantılı hisleri vardır. Bir yönü uçmak isterken, diğer yönü her zaman ayaklarını yere basması gerektiğini söyleyerek kanatlarını bir kapının arkasına kilitleme taraftarıdır. Debdebeli ruh hâlinden dolayı uzun soluklu olarak yürütebildiği bir ilişki yoktur. Her şeye rağmen, farklı ruh hâllerinin ortalaması alınırsa, kendisiyle barışık biri olduğu görülebilir.

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Paz Haz. 28, 2009 3:40 pm

Hep kendi yağında kavrulagelmiş bir ailedendir Yvonne, Fransa’daki yaşamı boyunca insanlardan duyduğu “Descoteaux, yoksa…” ile başlayan ve asla aile büyüklerinden biri çıkmayan kişileri soran cümleleri kibarca savuşturmuştur. 1972'de doğmuş babası Lemy Descoteaux ve 1975’te doğmuş annesi Aimée Dubois; The Beatles grubunun Yellow Submarine adlı albümünün kaseti için kapışmalarıyla tanışmış, yepyeni bir Peugeot 106’nın içinde, bangır bangır “Only A Northern Song” çalarken, aile olma yolunda ilk adımı atmışlardır. Bir dönemin hippilerine özenip “Carpe Diem”i hayat felsefeleri yapmış olan bu genç, gayrı resmi çift, aynı yılın sonunda Aimée’in doğum yapması üzerine hayatlarının belki de en ciddi dönemini yaşamıştır. Sevgili kızları Aimée’in hamile olduğunu beşinci aya kadar fark etmeyen Dubois ailesi, işi örtbas etmek için Descoteaux ailesinin parlak oğlu Lemy’yi “satın alır”.

Lemy ve Aimée, evlendiklerinde hayatlarının daha iyi bir hâle geleceğinden emin değillerdir, nitekim ilk gece ikisi de birbirlerinden uzakta, düşünceli bir şekilde oturmuş ve sabaha kadar yarı uyuklayarak vakit geçirmiştir. Henüz yirmi yaşında olan Lemy, kendisini bir baba olmak için hiç mi hiç hazır hissetmiyordur, “karısı”nın karnının gittikçe büyümesine neden olan “şey”e bakmaya dayanamıyordur hatta. Aimée ise aldığı yedi kilodan oldukça rahatsızdır ve eskiden aynalar hayatının en önemli kısmını kaplarken, yeni evlerinde sadece banyoda küçük bir ayna olmasına müsamaha gösterebiliyordur. Lemy, karısından gittikçe uzaklaşır, Aimée’in hamileliğinin son iki ayındaysa salonda yatmaya başlamıştır. Dubois’lar, kızlarını evlendirdikten sonra rahatlamıştırlar, Aimée’i tanımadığı bir aileye bırakmanın getirmesi gereken vicdan azabının açtığı koca boşluğu, diğer üç kızları yeterince kapatıyordur. Descoteaux’lar ise biricik oğullarının hayatını bu düz, siyah saçlı, kahverengi gözlü, haddinden uzun boylu ve kadınlıktan nasibini almamış bu kız için harcadığına inanamıyordur-büyükanne Salomé Descoteaux, olayı öğrendiğinde oğluyla bir daha asla konuşmama yemini etmiş; fakat her ay belirli bir meblağda para yollamayı da bırakmamıştır.

Her ne kadar Descoteaux ailesinin desteği olsa da, liseyi yarım bıraktığı için bir garson olarak çalışan Lemy, ailesine bakamıyordur. Gelecek çocuğun ne gibi masraflar açacağı konusunu düşünmeyi bile denememesine rağmen hınzır bilinçaltı, geceleri, kâbuslarına sorumluluğun vücut bulmuş hâli olan bebeği sokuyordur. Ölü doğması için içten içe her gün dua ediyordur-fakat duaları pek değerli olmayacak ki; dokuz ay on gün sonra gayet sağlıklı bir bebek, Aimée’i fazla zorlamadan dünyaya gelir. Aimée, loğusalık dönemini birçok insanın aksine gayet mutlu geçirir, çünkü o “şey”i içinden atmıştır-annelik içgüdülerinden nasibini aldığı söylenmemiştir zaten hiçbir zaman. Çocuklarının ismini “Yvonne Libertine” koyarlar, içlerindeki sönmek bilmeyen özgürlük ateşi kızlarının ismini de etkilemiştir. Çocuğu Descoteaux’lara göstermeye gittiklerinde büyükanne Salomé daha fazla dayanamaz, bu şirin küçük veledi görmek oğlunu tekrar aileye dahil etmesi için yetmiştir bile; ancak bu sefer de oğlu ve “kızı” aileye dahil olmaya pek hevesli değildir. Salomé, çocuklarının tekrar hayata dönmüş olmalarına sevinmiştir fakat aileye katılan son bireyin ebeveynlerinin onu yok sayması, endişe vericidir. Aimée ve Lemy, dokuz ay süren işkencenin ardından, hayata geri dönmenin verdiği sevinci, bir nevi yaşayamadıkları balayını yaşıyorlardır. Birden her şey Peugeot 106’daki o gecenin öncesine dönmüştür adeta. Hayatlarını yaşamaya devam ederler, Peugeot’ya bu sefer sadece şehri gezmek için atlayıp günlerini gün etmek, aylarca süren aynı evdeki yabancılaşmadan sonra harika bir lükstür onlar için. Küçük Libertine, büyükannesi ve büyükbabasının şefkatine kalmıştır artık, büyük ihtimal Dubois soyunu tanımayacaktır bile. Salomé, hep bir kız evlat için yanıp tutuşmuş olan Salomé, Yvonne’a kol kanat gerer.

Anne ve babası yıllarca Descoteaux’lardan gelen parayla, Paris’in bir ucundan diğer ucuna dolanır-Yvonne Libertine sekiz yaşındayken difteriye yakalanmış, ölümle pençeleşirken, anne ve babasının da durumu pek farklı değildir-Lyon’da bir uyuşturucu partisinde aşırı dozdan dolayı hastaneye kaldırılmışlardır. Salomé ve Jason Descoteaux, evlerine gelen bir telefonla bu durumu öğrenirler ve Jason, karısıyla torununu evinde bırakarak sorumsuz çocuklarının arkasını toplamaya Lyon’a gider. İki hafta sonra Lemy, ölüden farksız bir şekilde eve gelir, bünyesi daha zayıf olan Aimée ise ölmüştür-her zaman dahil olmak istediği “Forever 27” kulübüne katılıp, arkasında onu asla tanımamış bir çocuk bırakarak. Salomé’nin günleri, küçük Yvonne’un büyüme sanrıları ve hâlâ kızından beş yaş daha büyük birinden farksız davranan Lemy’nin bakımı arasında mekik dokumak ile geçmektedir. Yvonne, eve yeni gelen bu solgun, kırışık dolu bir suratı olan, dünyayı bir perdenin ardından seyrediyormuşçasına etrafa boş boş bakan adamın babası olduğuna inanamıyordur. Annesi gibi onun da ölmüş olması belki de hayatı için daha iyi olacaktır; zira büyümenin getirdiği yeni anlayış açısı ve her sabah uyandığında bir şaka olmasını dilediği anne ve babasının geçmişi, derslerini etkilemeye başlamıştır.

Sonunda, herkesin içten içe bildiği ama dile getiremediği şey gerçekleşir: Lemy Descoteaux, otuz yaşında, hayata veda eder. Jason ve Salomé Descoteaux, oğullarının ölümü üzerine ülkeyi terk etmeye karar verirler-yeni ve çok daha güzel bir hayat vaat eden rüyalar ülkesine, Amerika Birleşik Devletleri’ne gideceklerdir. On yaşındaki Yvonne, buna hiçbir şey söyleyemez-okulda öğrendiği kıt İngilizce bilgisiyle hayatını nasıl sürdüreceğini bilmiyordur; ancak sahip olduğu tek aileyi bırakacak cesareti kendinde görmez, hem zaten büyükanne Salomé’yi bırakamayacağını da bilir. Aile, yaşamayı hiç istemedikleri bir geçmişi silme umudunun peşinde, Massachusetts'e taşınır. Yvonne, İngilizce konusunda tam bir felakettir, bütün isteğine rağmen son iki senede yaşadıkları onu biraz hissizleştirmiştir. İngilizce'yi rahatça konuşabilmeye başladığı on yaşını sürdüğü yaz, pek de sevimli olmayan bir başka haber Descoteaux ailesinin gündemine oturur: Hogwarts'tan gelen mektup. Torunlarının büyüyüp saygın bir bilim insanı olacağı günleri görmek istemişlerdir hep, oğulları ve gelinlerinin aksine hayatta ciddi bir şeyler yaptığı günleri görmeyi; ancak Descoteaux ailesinin başlarını şanssızlıktan kurtardıkları ne zaman görülmüştür ki? Çaresiz, ne olacağını doğru düzgün anlamamış Yvonne'u o tuhaf okula gönderirler. Yvonne, doğru bir karar olup olmadığına henüz karar vermemişse de, bu konuda anne ve babasının ona bıraktığı; fakat uyguladığının farkında bile olmadığı iki kelimelik felsefenin izinden gitmektedir: 'Carpe Diem.'

Yvonne Libertine Descoteaux Lle6

[Dostum]
[Yakınımsın]
[Kanım Sana Isınık]
[Çene Çalması Zevkli]
[Tanıdık]
[Tanışmalıyız]
[İlgimi Çekiyorsun, Tatlım]
[Sadece İsmini Duydum]
[Eksikliğini Hissetmem]
[Zavallının Tekisin, Biliyor Muydun?]
[Senden Hoşlanmıyorum]
[Rakibimsin]
[Komiksin, Pöh]
[Şimdiki]
[Platoniklerim]
[Eskilerim]

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Paz Haz. 28, 2009 3:41 pm

Eklenmek için icon ve kurgumsu yeterli, lütfen lejant linkinizi atıp "takıl kafana göre" demeyin. ^^

Priscila Vasquez

Yvonne Libertine Descoteaux Pikon2

Priscila. İlk başta bir çeşit makarna zannettiğim bu ismin zamanla beynimde en çok yer edecek isim olacağını nereden bilebilirdim ki? Seçmen Şapka'nın beni Hufflepuff'a koymasının ardından yaşadığım seçimden kurtulma rahatlığı, etrafımdaki herkesin Safkan oluşunu fark etmemle birlikte havaya karışmıştı-ve uykusuz geçirdiğim gecenin sabahına doğru sızmışken ayak ucumda yatan Guen'le bir başka kedinin kapışmasına uyandığımda görmüştüm seni. İlk başta Muggle Doğumlu oluşun benim için yeterliyken zamanla ihtiyacım olduğunu hiç fark etmediğim, ama eksikliğini hissettiğim yaşama sevincine sahip olduğunu gösterdin bana. Nasıl olduğu konusunda hiçbir fikrim yok açıkçası-sanırım taşıdığın İspanyol kanının sıcaklığı cezbediyor bu soğuk Fransızı, dostum.
[Dostum]

Eryn Dorothy Brenton

Yvonne Libertine Descoteaux Icon4

Aynı binada olmamız Hufflepuff'ı sevmemi sağlayan şeylerden yegâne şeylerden, hani. Oturduğu yerden milletin kılığına kıyafetine bakıp ayar vermekten hoşlanan benden başka birilerinin çıkacağını hiç düşünmemiştim Eryn'le konuşana kadar. Bu kız yanımdayken gülmekten boğulmamak için kendimi zor tutarken, nasıl ayırabilirim ki?
[Dostum]

Angie Daphne Doolin

Yvonne Libertine Descoteaux Zooey01

Angie Daphne; sana ilk ismini duyduğum anda kanım ısınmıştı zaten, o çok sevdiğim The Rolling Stones şarkısıyla adaştın. İkinci sınıfın başlarında milletle dalga geçmek epey zevkliydi açıkçası, o zamanlarımızı özlüyorum. Senin dertlerin içinde boğulurken kendiminkileri unutmaya bayılıyorum, beni bir işe yarar hissettirdiğin için sana minnet borçluyum.
[Yakınımsın]

Katerina Hermia Adlersflügel

Yvonne Libertine Descoteaux Gubanova

7 yaşında oturduğumuz yere taşınmıştın babanla, hatırlıyorum. Büyükannem ve büyükbabam, her yeni geleni ciğerine kadar bilmek gibi tuhaf bir özelliğe sahip oldukları için 'en güzel kıyafetlerimi' giydirerek beni zorla yanlarında sürüklemişlerdi. Seninle odanda oynarken gayet rahat bir şekilde dolabın üzerinde duran oyuncak bebeğini dolabın üzerinden sadece elinin bir hareketiyle indirmeni unutamamıştım, eh, Hogwarts'ta karşılaşınca da hatırladım ziyadesiyle. İyi bir kızsın.
[Kanım Sana Isınık]

Delphine Nestra Perséll

Yvonne Libertine Descoteaux Th_s6

Büyükannem Salomé dördüncü yılımın alışverişinde yine para hesaplamasında hatalar yapmıştı-eh, yaşlı bir kadın ne de olsa; fakat bunu tam da bana yeni bir cüppenin hazırlanmasından sonra fark etmesi çok sinir bozucuydu. Sadece 3 Knut için lanet olası bir cüppeyi alamayacağımızı söyleyen aç gözlü kadınla tartışacak gücü kendinde bulamamıştı Salomé; ama onun yerine Uluslararası Sihirsel Hukuk Bürosu'ndan olduğunu söyleyen Delphina tartışmıştı ve fazladan yol yürümememizi sağlamıştı. Eh, daha sonra pek gördüğüm söylenemez Delphina'yı; ama yine bir yerlerde karşıma çıkarsan, iyiliğini karşılıksız bırakmayacağım.
[Tanıdık]

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Haz. 30, 2009 12:30 am

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Haz. 30, 2009 12:41 am

Tamamdır. ^^

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Haz. 30, 2009 5:12 pm

Hogwarts açılmadan önce Hogsmeade'de tanışmış olabiliriz, falan.

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Haz. 30, 2009 6:22 pm

Muggle Doğumlu olduğum için Hogsmeade'e sadece okul zamanları gidiyorum, Diagon Yolu yaptım o yüzden.

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Tem. 21, 2009 5:27 pm

Seda ünlü değişikliği..

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Salı Tem. 21, 2009 6:33 pm

Okulda beni anlayan ve seven az sayıdaki Muggle Doğumlu'dan birisin. Yaşımın küçük olmasını pek fazla takmaman beni mutlu ediyor, kendimi senin yanında mutlu hissediyorum falan

Spoiler:

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Çarş. Tem. 22, 2009 5:47 pm

Löle, tatildeyim. Dönüşte ekleyeceğim, Alyracım. (:

İrem sen zaten yanımdasın, halledicez işte Razz

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Perş. Tem. 23, 2009 8:35 pm

Beni de tanı,beni de sev :PKedinin hayranıyım,onun bir kurgusu yoksa ben hediye etmiş olayım Razz

x

x

Yvonne Libertine Descoteaux Moz-screenshot-3

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Çarş. Ağus. 05, 2009 6:34 pm

Guen'i hediye etmekten ziyade isim babası ol bence =P Elimde FR'ın herhangi bi kitabını görmüş olabilirsin, ben de kedime inatla isim koymayan Breakfast at Tiffany's manyağı biri olabilirim, ama beni ikna edersin falan. Pazartesi günü ekleyeceğim, evet Razz

Konu: Geri: Yvonne Libertine Descoteaux Perş. Ağus. 06, 2009 4:04 pm

Tamaam bana uyar^^

» Yvonne Libertine Descoteaux
» Tarja Susan Descoteaux
» .. Yvonne ..