Delilah,Darlena ve Hermia'nın Odası & Yastık Savaşı.

Yatağının karşısındaki aynada kendisine bakıyordu usulca. Uzun saçlarını başının üzerinde dağınık bir biçimde topuz yapmış ve ayıcıklı pijamalarını giymişti. Delilah ve Darlena haricinde onu böyle gören olsa, fazlasıyla şaşırırdı emindi buna. Çünkü diğerlerinin gözünde sürekli kafası iyi olan bir kızdan fazlası değildi, ama Mariotte ikizleri kendisini fazlasıyla tanıyor ve kendisine değer veriyorlardı, aynı derecede Celeste de onlara tabii. Hafifçe gülümsedi kendi kendisine, aklına çocukluğu gelmişti. O zamanlar bile mutlu değildi yine de bu kadar da sevgisiz bir durumda değildi. En azından ailesinin kendisine değer verdiğini zannederdi. Kapı hafifçe gıcırdayarak açıldığında ardından sarı saçlarla bezenmiş, çilli bir yüz belirdi. Onu görmek hep kendisini neşelendirirdi ve hafifçe gülümseyerek gelsene dercesine ellerini salladı. Saat geç olmasına karşın neden bu kadar geç geldiğini bilmiyordu genç kızın, yine de umurunda değildi. İnsanları davranışlarına göre yargılamayı yılar önce bırakmıştı.

Hafifçe hantal bedenini yumuşacık yatağa attı ve başını yasladı yastığına. Darlena da bu sırada kendi yatağına oturmuştu. Henüz üzerini değiştirmemişti ayrıca Delilah da gelmemişti. Anneleri gibi davranmak istemiyordu ama merak etmişti onu. '' Hey, üzerini değiştirmeyecek misin? '' Yatağının yanındaki komidinden küçük şişedeki içkisini alarak küçük bir yudum içti. Darlena'nın kendisini uyaran bakışlarına karşı omuz silkti ve hafifçe sırıttı. ''Yoksa benden mi utanıyorsun?'' Küçük bir kahkaha attı, sesi bütün odanın içerisini doldurmuştu. Elbetteki şakaydı, yine de her seferinde ona takılmayı severdi. Tabii bu iyi anlamda bir takılmaydı ve aralarında bir sorun çıkmazdı hiçbir zaman. Kavga ettikleri tek konu, kendisinin fazlasıyla alkol tüketmekte olduğuydu. Aslında Celeste, onun bile kendisine alıştığını görebiliyordu.

Birkaç dakikanın ardından Darlena da pijamasını giymiş ve yatağına uzanmıştı. Henüz uykusu yoktu kendisinin ama canı fena halde sıkılmaktaydı. Bazı geceler eğlenmek için her türlü şeyi yaparlardı ve elinin altında oynamakta olduğu yastığına ufak bir göz attıktan sonra. Kafasını kaldırarak, yatağına yayılmış bedene baktı. ''Delilah nerede kaldı? '' Genç kız da kendisi gibi başını kaldırarak cevap vermek için ağzını açtığında parmaklarıyla sıkıca kavradığı yastığı kaldırarak hızla onun suratına attı. Bu beklenmedik darbenin etkisiyle başı yatağa geri düşen Darlena'ya bakarak gülümsedi. Onun kendisine karşılık vereceğini biliyordu. Yine de herkes bilirdi ki Celeste hedefiniz ise onu vurmak pek de kolay olmazdı.

Akşam yemeğinin üzerinden yaklaşık bir buçuk saat geçmişti. Yatakhaneye dağılmak için erkendi ve muhtemelen ortak salonda da üç beş öğrenciden başka kimse yoktu. Çoğu öğrenci bahçede çimlerin üzerinde yayılmış çevrelerindeki diğer öğrencilerle koyu sohbete dalmıştı. Delilah ise birkaç Slytherin arkadaşıyla okuldan uzaklaşmaktaydı. Darlena ve Celeste ile yatakhanede buluşmak üzere sözleşmişlerdi ancak Delilah biraz geç kalacağa benziyordu. Bir süre daha karanlıkta ilerlemeye devam ettikten sonra erkek bir öğrenci Delilah’ a döndü. “Ne yani şimdi bizimle gelmiyor musun?” Delilah kararsızdı. Slytherin öğrencileri zulaladıkları içkilerle bu akşam ufak bir parti vereceklerdi. Ancak Celeste ve Darlena’ yı ekmek istemiyordu. Delilah karanlığa eğilimli bir kızdı ama ona kötü demek biraz zordu. Sadece kötü şeylere eğilimli bir kız çocuğu işte.

“Hayır, biraz yorgunum.” Basit bir yalan ona zarar vermezdi. Onların yanında bariz bir şekilde kız kıza fiskos gecesi yapacağını söylemek biraz utanç verici olurdu ama yinede ikizinin yüzü aklına gelince yalan söylediğine kelimeler ağzından çıkar çıkmaz pişman olmuştu. “Ah bırak Leo, korkak bir Raw işte.” Delilah sinirlenmişti. Ama şu konumda korkak bir Ravenclaw’ dan başka bir şey değildi. Çabuk pes etmeyecekti tabii ki. Yalan mekanizması bir kere çalışmaya başlamıştı. “Aslında yorgunluk bir yana. Sizin bayat kaymak biralarınızdan farklı olarak daha etkili ilaçlarım var. Bu gece onlara vakit ayıracağım.” Kalabalık kıkırdamaya başlamıştı. “Ah, tabii canım benimde bu gece Diagon Yolunda bir partide olmam gerekiyordu ama buradayım işte.” Gülüşmeler devam etti. Delilah ukalaca onlara katıldı. “Evet, belki yeterince iyi olsaydın bir partiye davet edilirdin.” Delilah sinir bozucu bir şekilde sırıttı. “Sen geçen seneki Kara Göl partisine davetiye alamamıştın değil mi?” Delilah kıza yaklaşıp elini omzuna attı. “Ama üzülme şekerim, ben senin yerinede çok eğlendim.” Kızın agresifleştiği her halinden belli oluyordu. Çevik bir hareketle asasını çıkardı. Delilah gerilmişti. Leo Delilah' yı kızın yanından uzaklaştırıp kulağına fısıldadı. “Hadi git, bu kızın ne yapacağı belli olmaz. Git ve eğlenmene bak.” Delilah kafa sallamakla yetindi. Koşar adımlarla okula geri döndü.

Herkes bıraktığı gibiydi. Büyük salondan yukarı çıktı ve sonunda yatakhaneye girdi. Celeste, Darlena ve Delilah aynı odayı paylaşıyorlardı. Bu yüzden hiç biri birbirinden gizli bir şey yapamıyordu. Belki de bu yüzden çok yakındılar. Rutubet kokulu koridoru aştı ve ahşap kapıyı açtı. Dışarıdan duyulan kız kıkırdamaları şimdi daha kulak doldurucu olmuştu. Boğuşmakta olan Darlene ve Celeste kapının açılmasıyla Delilah ‘ ya döndü. Delilah gergince sırıttı. “Biraz geç kaldım sanırım üzgünüm.” Kafasını kaşıyarak mahçup görünmeye çalışıyordu.

Out: Ravenclaw'a 10 Puan! Delilah,Darlena ve Hermia'nın Odası & Yastık Savaşı. 146178