Marchelle Castineira ♪ Piyanist ♪
Mesaj Sayısı : 71 Mücadele Tarafı : Fandango. Evcil Hayvanı : Yok. Kayıt tarihi : 13/02/10
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (0/0)
| Konu: Marchelle. Perş. Haz. 16, 2011 8:24 pm | |
| Que una paloma triste, muy de ma, ana le va a cantar. A su casita sola, con sus puertitas de par en par. Juran que esa paloma, no es otra cosa mas que su alma... Marchelle Ariadna Castineira Vidal. 3 Ekim'de, Barselona'da doğdu, İspanyol. 22 yaşında. Hem muggle dünyasında hem de sihir dünyasında büyük bir şöhrete sahip büyücü bir adamla, muggle bir kadının melez kızı. İspanyolca ve Katalanca anadili. Akıcı bir İngilizcesi ve Almancası var. Az da olsa Fransızca ve İtalyanca konuşabiliyor - araya bol bol İspanyolca sözcükler sıkıştırarak tabii. Hogwarts'ta Ravenclaw binasında eğitim gördü. Beşinci senesinde okulu bırakıp müzik eğitimine devam etmek için Viyana'ya gitti. Clara Schumann ve Maria Mozart hayranı. Niña esta llorando por dento.~ Fabiana Castineira, belki de bininci kez kendini suçladı bir yabancının cazibesine safça kapıldığı için. Bir kış gününde kendini Damian Vidal'in kollarına bıraktığı için bininci kez pişmanlık duydu. Ve kendi aptallığına lanetler okuyarak ona hâlâ âşık olduğunu fark etti. Eğer hamile olduğunu bildirmeseydi asla onu arayıp sormayacak olan Damian Vidal'e, belki de dünya üzerinde aşkını hakedecek en son kişiye! Onu pişmanlığından ve aşkına duyduğu nefretten sıyıran şey, kucağındaki Marchelle'in ağlayışı oldu, kızına sarıldı sevgiyle. Artık dünyadaki tek varlığı, korkak babası evlenmeye cesaret edemediği için babasız büyüyecek olan Marchelle'di. - Spoiler:
"Anne," diye sordu küçük kız. "Babam niye yok?" Üç yaşındaydı ve bildiği kadarıyla tüm arkadaşlarının bir babası vardı. "Yuva" olarak nitelendirilebilecek güzel bir evleri ve birbirlerini seven ebeveynleri vardı. Kendisininse sadece annesi. Fabiana'ya bir itirazı yoktu ama yine de babasının olup olmadığını ve eğer varsa nerede olduğunu merak ediyordu. "Unut onu, Marchelle," dedi annesi, nadiren sesine yansıttığı donuk bir tonla. "O... Öldü." En azından Fabiana'nın kalbinde öyleydi. Damian Vidal'i içinde öldürmüş ve onu ruhunun karanlık bir yerlerine gömmüştü. ~ Fabiana, Damian'ın yaşantısını hep gazetelerden, zaman zaman televizyonlardan izledi. Damian ona her ay belli bir miktar para göndermeyi ihmal etmiyordu, ama Fabiana ısrarla parayı geri gönderiyor, kendi kazandığıyla yetinmemeyi gururuna yediremiyordu. Damian'ın yolladıklarını kabul ederse çok rahat bir yaşam süreceği kesindi ancak bir daha asla Damian'dan gelen bir şeye elini sürmeyecekti. Yine de Marchelle hızla büyürken, arada sırada kızının babasının hayatının nasıl gittiğini merak etmeden duramıyordu. Marchelle biraz büyüdüğünde, Fabiana onun evlerindeki Fabiana'nın annesinden miras kalan kuyruklu piyanoya olan ilgisini fark etti. Kendisi çok az piyano çalabiliyordu ve kızı da ilgili olduğuna göre ona öğretebilirdi. Bildiği kadarını beş yaşındaki kızına öğretti, kızının ince uzun parmakları da son derece uygundu piyano çalmaya.
- Spoiler:
"Anne! Bak, bunu eski bir defterin arasında buldum!" Marchelle sevinçle gülümsüyordu, heyecanla salladığı elinde bir kâğıt vardı. Başta kâğıtta yazanların ne olduğunu anlayamadı, ama sonra fark etti. Notalar. Tabii ya. Marchelle nota okumasını biliyordu, kız mutlulukla koşarak piyanoya doğru gitti, kapağını güçlükle kaldırdı ve kendisine adeta gülümseyen pırıl pırıl tuşlarda gezindi bakışları. Nota kâğıdını özenle piyanonun üzerindeki tutacağa yerleştirdi ve küçük parmaklarını hızla tuşların üzerinde gezdirmeye başladı. Melodi son derece tanıdıktı; Cucurrucucu Paloma. Marchelle'in piyanoda son derece yetenekli olduğunu o anda iyice fark etti Fabiana. Oysa o an nereden bilecekti, kızının hayatının tıpkı şarkı gibi hüzünlü olacağını. ~ La Vanguardia'nın son sayısına baktı, kızarmış ve şişmiş gözleriyle bir şey göremese de. Göreceğini görmüştü zaten. Damian Vidal - aşkını, bedenini ve ömrünün geri kalanında sahip olabileceği mutluluğu verdiği adam, genç Fabiana'yı kollarındaki çocukla kaderine terk edip korkakça kaçan ve vicdanına olan borcunu her ay para göndererek ödeyebileceğini düşünen adam, evlenmişti. Fransız bir diplomatın en genç kızı Vivienne Bartoix ile. Güzel, kültürlü, zengin, kısacası Fabiana'nın olmadığı her şey olan biriyle. Bir çocukları olduğu hâlde evlenmediği Fabiana yerine, Vivienne ile. Kış yerine yazı tercih etmişti. Ağladı, o ana dek yüzleşmekten kaçındığı çoğu şey için ağladı. Normal bir aile yaşantısını arzularken düştüğü durum için ağladı, Damian için hiçbir şey ifade etmediğini anladığı için ağladı, küçük kızı için ama en çok kendisi için ağladı.
- Spoiler:
Marchelle, tek söz söylemeye cesaret edemeden ilk defa öylecene yıkıldığına şahit olduğu annesine bakıyordu. Kadının hıçkırıkları, fısıldayışları, haykırışları çalınıyordu kulağına. Bir isyan, diye düşündü. Kadere karşı bir isyan. Onu teselli edemezdi, annesi şimdi hiçbir şeyin tesellisini aramaksızın kendince ağlıyordu. Ellerinde tuttuğu gazetenin üstü gözyaşlarıyla sırılsıklam olmuştu. Annesi gazeteyi yere doğru fırlatarak ağlamaya devam ederken, Marchelle eğilip gazeteyi yerden aldı. Gülümseyen, yakışıklı bir adam ve yanında eşi olduğunu tahmin ettiği gelinlikli genç, güzel kadın. Hiçbir anlam veremeden gazeteyi bıraktı ve dönüp annesine baktı. Hâlâ ağlıyordu. ~ Fabiana, kızını yedi yaşına bastığında Viyana'daki yatılı bir müzik akademisine gönderdi. Bunun için iki yıldır para biriktiriyordu ve Marchelle'in ilgi duyduğu alanda başarılı olacağına yürekten inanıyordu. Kızı için her şeyi yapmaya hazırdı, artık kızının Damian'ınkilerin aynısı olan mavi - yeşil gözleri bile içini acıtmıyordu. Belki de en sonunda Damian Vidal'i tamamıyla unutmayı başarmıştı. Marchelle, Viyana'da Avusturyalı ve Macar piyanistlerden alabileceği en iyi eğitimi aldı. O kadar yetenekliydi ki eğitmenlerinden biri olan Bayan Auenbrugger, onu İspanyol Schumann olarak nitelendiriyordu. Eğitimine ara vermeksizin devam ederse, çok başarılı olabilirdi Bayan Mayla Auenbrugger'e göre.
- Spoiler:
"O okula gitmem ben!" Marchelle Castineira, ateş saçan gözlerle annesi Fabiana'ya bakıyordu. Fabiana kızının önünde çaresizce durmuş Hogwarts'tan gönderilen mektupu elinde tutuyor, kızını ikna etmeye çalışıyordu. Maddi durumu Marchelle'in Viyana'daki eğitimini tamamlamasına yetecek kadar iyi değildi ve bunu açıklamaya çalışıyordu. Marchelle ise hem bir cadı olduğuna inanmak istemiyor, hem de Viyana'daki okulundan ayrılmak istemiyordu. Yaz tatili için Barselona'ya dönmüştü ve şimdi annesi onu saçma bir okula, İngiltere'ye göndermeye kalkıyordu. Bir süre daha tartışmaya devam ettiler, ta ki Fabiana maddi durumlarını hatırlatana kadar. O zaman Marchelle de çaresizce razı oldu. ~ Talihsiz kız, Hogwarts'taki üçüncü senesinin yaz tatilinde annesini kaybetti. Fabiana, dayanma gücünü yitirdiği bir anda can verdi. Marchelle için bu ağır bir yıkım olmuştu, daha on üç yaşındaydı ve onu teselli edecek tek bir akrabası bile yoktu. Son varlığını kaybetmişti. Artık ne yapabilirdi? Bu hâlde daha ne kadar dayanabilirdi? Babası hangi cehennemdeyse niye ortaya çıkmıyordu? Yine de yaşama olan bağlılığını asla terk etmedi, çok sevdiği annesi gibi asla pes etmeyecek ve vaktinden önce ölmeyecekti. Marchelle Castineira, kendi kendine yemin etti. Yıkılmayacaktı ve kimseye güvenmeyecek, hayatına kimseyi sokmayacaktı.
- Spoiler:
Siyah, düz elbisesinin içinde hiç olmadığı kadar dik ve vakur durarak, annesinin gömüldüğü yere baktı hareketsizce. Birkaç kişi daha vardı etrafında, annesinin pek de samimi olmadığı dostlarıydı bunlar. Marchelle'i teselli etmeye çalıştılar, ancak bunun kıza pek yararı yoktu. O kendi kendini teselli etmeyi başarmıştı zaten. Eğer başını kaldırıp dikkatlice etrafına baksaydı, mavi - yeşil gözleri yaşlarla dolu ama aynı Marchelle gibi dimdik ayakta duran bir adamla, yanındaki siyah kadife şapkalı sarışın kadını fark edebilirdi. ~ Viyana'da verdiği ilk resitalinde yüzleşti Damian Vidal ile. Resital sona erdiğinde ve salonu dolduran konuklar birer birer çıkışa yönelmeye başladıklarında kendisi de sahneden indi ve onu tebrik eden öğretmenleriyle kazandığı yeni hayranlarını kibar gülücüklerle geçiştirerek çıkışa doğru yürüdü. Binanın dışında, onu çok şık giyinmiş orta yaşlı bir adam bekliyordu. Adamın yüzünde ona son derece aşina olan bir şeyler vardı ancak Marchelle ne olduğunu çıkaramamıştı. Birden adam onu kusursuz bir İspanyolca ile tebrik edince şaşırmadı, teşekkür etti. Adamsa gülümsedi ve Marchelle'e babası olduğunu söyledi. Genç kız o an hissettiği şoku hâlâ en derin ayrıntısıyla hatırlar. Başta Marchelle adamın söylediklerine inanmadı ve sonra onun yüzünü daha önce nerede gördüğünü hatırladı, yıllar önce annesinin fırlatıp attığı o gazetede görmüştü. Adama inanıyordu inanmasına, ancak samimiyetine inanmıyordu. Olanların bir karışıklıktan ibaret olduğunu ileri sürerek yürüyüp gitti. Damian Vidal arkasından gelmedi, ancak o hafta Marchelle'e her şeyi açıklayan ve bağışlanmayı dilediği bir mektup atmaktan geri kalmadı. Marchelle mektubu yanıtlamadı, tıpkı daha sonra defalarca kez gelecek benzer mektupları yanıtlamadığı gibi. Damian Vidal ise bir an bile pes etmedi, Marchelle'in her resitalinde özenle ön sıralarda boy gösterdi, kızını - gurur duyarak - dinledi.
- Spoiler:
Montreux'deki resitali yeni sona ermişti. Marchelle sahneden ağır ağır indi ve sevgilisi Maxime'in koluna girdi. İkisi beraber insanların arasından sıyrılarak yürüdüler ve salonun dışına çıktılar. Ancak Maxime daha ne olduğunu bile anlayamadan Marchelle onun kolundan sıyrıldı ve sağda duran bir adama çıkışmaya başladı: "Ne istiyorsunuz benden!" Maxime onun İspanyolca söylediklerini anlayamıyordu, kendisi bir Valon'du. Yine de kızın söyleyiş biçiminden yola çıkarak onun çok kızdığını söyleyebilirdi. Damian Vidal, kendisine bağıran kızına baktı sevgiyle. Keşke bazı şeylerin değerini önceden bilseydi... "Beni affetmeni, Marchelle," dedi sessizce. Bu sefer geride kalanın cevap vermesine fırsat vermeden çekip giden o oldu. Paloma, büyüdü. Başarılarla dolu bir hayatı vardı, piyanodaki kıskanılası yeteneğiyle herkesi büyülüyordu. Müzik camiasında onun özel hayatında ne kadar soğuk ve gizemli olduğu konuşuluyordu, geçmişi, ailesi, bilinmiyordu. Bu konularda soru sorulunca cevap vermiyordu. Onun hakkında bilinen tek şey İspanyol olduğuydu. Barselona ve Londra, kalbinde tahta sahip iki şehirdi ve yılın farklı zamanlarında ikisine de gitmeyi ihmal etmiyordu. Arada sırada sergi açılışlarında ve resitallerde sahne almaya devam ediyordu. Hayatı kendince mükemmel olarak nitelendirdiği bir çizgide ilerlemekteydi ki, Nicholas Lyndon ile tanıştı. Daha önce birkaç sevgilisi olmuştu ama onların hiçbirine aşık değildi ki... Oysa Nicholas ona bildiği her şeyi unutturmuş, kendi kendine verdiği sözleri sorgulamasına sebep olmuştu. Nicholas Lyndon tüm düşüncesi, tüm hayatı olmuştu aniden. Ve çok iyi bildiği gibi, Nicholas'ın kalbi başkasına aitti. Su personalidad.İnsanlara güvenmeyi ve onlarla çok gerekmedikçe ilişki kurmayı yıllar önce bırakmış, dışarıdan son derece ulaşılmaz gözükse de aslında içten içe küçük bir kız gibi savunmasız olan biridir Marchelle. Yine de en yakınlarına karşı hiçbir zaman soğuk davranmaz. Duyguları sürekli bir değişim içerisindedir ve duygularını sergilemekten nadiren kaçınır. Belki de sanatçı olduğu için, doğadaki en basit bir olayı bile gözünde ilahlaştırıp hayranlıkla saatlerce izleyebilir. Hem bakan hem gören nadir insanlardan biridir, son derece dikkatlidir. Aynı zamanda karşısındakinin duygularını sezmekte de mükemmel bir kabiliyete sahiptir. İnsanların verecekleri tepkileri çok iyi tahmin ettiğinden, her zaman ılımlı biri olmuştur. Zekî biridir, çabuk düşünür. Yine de pratik zekâlı değildir, en azından yeterli miktarda merağa sahiptir. Gerekmedikçe yalan söylemez, dürüstlüğe önem verir. Soğukkanlı biri olduğu söylenebilir, kolay kolay yıkılmaz. Tuttuğunu koparan, iradeli bir yapısı vardır. Neşeli bir mizaca sahip insanlardan hoşlanır, kendisine benzeyen insanlarıysa pek sevmez. Ona soracak olursanız, karanlık bir sahnede tek ışık kendisinin ve piyanosunun üzerindeyken ölmek ister. Yine de yaşanacak daha çok şey varken ölmek fikri onu korkutur. Nicholas Lyndon'a olan aşkını ise kimseye anlatmamıştır ve anlatmayı da düşünmez. Annesinin bir resmini her gittiği yere taşıyor. Damian Vidal'den gelen mektupları yanıtsız bırakmakta hâlâ ısrarcı. İçinden bir ses en sonunda pes edip o adamı bağışlayacağını söylüyor, ama o bundan pek emin değil. Kendi besteleri de var, ancak bunları çalmaktansa başkalarına ait olanları çalmayı yeğliyor. Kendi bestelerini ve balladlarını fazla amatör buluyor. Barselona ve Londra'ya âşık. Paris ve Roma'nınsa abartıldığı kadar güzel olmadığını düşünüyor. İngiliz edebiyatı tutkunu. Bir zamanlar bir profesörden "I love everything between Beowulf and Virginia Woolf" diye bir söz işitmişti, bu söze sonuna kadar katılıyor. Muggle dünyasında olup bitenlerle pek ilgilenmese bile, kendisini bir "ütopik sosyalist" olarak tanımlıyor. Marx'tan sonra gelişen komünizm ve sosyalizmin düşüncede mantıklı, uygulamada başarısız olduğunu görünce ilkel sosyalizmi seçti. Annesi koyu bir Katolikti. Kendisi de annesi kadar bağlı olmasa da dine, inanıyor. Boynunda her zaman minik, gümüş bir haç taşıyor. Müzik, onun Nicholas'tan sonraki ikinci tutkusu. Müziğe bağlı. Piyanosuna adeta tapıyor. | |
|
Marchelle Castineira ♪ Piyanist ♪
Mesaj Sayısı : 71 Mücadele Tarafı : Fandango. Evcil Hayvanı : Yok. Kayıt tarihi : 13/02/10
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (100/100) Düello Gücü: (0/0)
| |
Valerie Jane Renaud
Mesaj Sayısı : 661 Doğum tarihi : 28/03/95 Yaş : 29 Mücadele Tarafı : Belirsiz. Sihirsel Soy : Safkan Kayıt tarihi : 02/05/09
Bilgiler Quidditch Mevkiî: Rpg Puanı: (97/100) Düello Gücü: (0/0)
| Konu: Geri: Marchelle. Perş. Haz. 16, 2011 10:12 pm | |
| " Hangi olay sebebi ile tanıştığımızı anımsamıyorum, Hogwarts'ta tanışmıştık, göl kenarında, okul zamanlarında çok iyi anlaşırdık fakat ben Fransa'da oturduğum için mezun olduktan sonra pek görüşemedik. Dırdırcıya başladığım yıl, Londra'da karşılaştık. Eski dostluğumuzu koruyor olmamız beni mutlu ediyor. Karakterini beğendiğim arkadaşlarımdan biridir. Birbirimizin pek özel hayatlarına girmeyiz, arada bir hal hatır sormayı biliriz. Birbirimizi kırmamaya özel gösteririz. " yazıyor bende, sende nasıl düzenlersen. İkonlar lejanttan. | |
|
Aurora Chavez Ravenclaw V. Sınıf
Mesaj Sayısı : 72 Mücadele Tarafı : I. Sılazabeth. Sihirsel Soy : Safkan. Evcil Hayvanı : France, birman kedisi. Kayıt tarihi : 31/10/09
| Konu: Geri: Marchelle. C.tesi Haz. 18, 2011 3:17 pm | |
| Nikılısla olan kurguyu biliyosun kanka. İkonu da bulup upload etmeye üşendim özel model listesinde var. faksnlfasfas
Aurora ile aranız iyi olabilir çünkü Aurora piyanoya tapar. Böyle sana saygı duysun falan. Bu Marchelle de artizlik yapsın. İkon Laudine'in lejoda.
| |
|