Sihir Bakanı'nın Odası

Konu: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Haz. 19, 2010 1:12 pm

Sadece Sihir Bakanı ve randevusu olan kişiler girebilirler

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Haz. 19, 2010 1:30 pm

Eski günler ne güzeldi. Herkes birbirini yiyedursun biz ailemizle birlikte istediğimiz her şeyi yapabilirdik. O geniş ,güçlü ailemiz Lord'un yanında yer alan aileler arasında aktif söz sahibiydi her zaman. Toplantıları biz açar biz kapatırdık. Eğer bir aileye takarsak son bebeğe kadar hepsini öldürürdük. Çünkü geri kalan her beden bize intikam almak için döneceğinden buna izin vermemek için her şeyi yapardık. Aile her Widmore için öncelikli şeydi. Bizi böyle güçlü kılan belki de Lord'un bize verdiği görevlerdi. En önemli işleri hep biz alır ve zor da olsa hallederdik. Fakat o gün gelip çattığında , Lord Hogwarts'a yürüdüğünde Londra'daki ailemiz ikiye bölündü. Bir kısmımız Lord'a bu görevde katılmamamız gerektiğini aksi taktirde ailemizin yara alacağını ve bazılarımızın öleceğini düşünüyorlardı. Bazılarımız ise Lord'a nolursa olsun hizmet etmemiz gerektiğine inanmaktaydılar. En sonunda ailemizin eskilerinden olan ( Bizde eski ve bilgelerin sözü geçerliydi her zaman) Barty ve Aleida isteyenlerin katılmasına ve istemeyenlerin malikane de güvenlik önlemleri alarak kalmasına karar verdiler. O gece Potter'ın kazandığı zaferde birçok akrabamızı kaybettik. Özellikle Barty'nin eşini kaybetmesi gerçekten de bizi derinden sarsmıştı. Barty görevlere gittiğinde eşi kararları alırdı ve bu bizi ona bağlamıştı. Evet Barty oldukça yaşlıydı fakat o ve eşi birer vampirdi ve bu yüzden her zaman için genç gösterirlerdi...

Düşüncelerimden sıyrılmaya çalışırken aklıma Barty takılmıştı. Uzun süredir görmüyordum onu. Stenly ile beraber bir seyahate çıkmışlardı... Masamda duran viskimden bir yudum aldıktan sonra sonunda yapmam gereken şey aklıma geldi. Yanımda duran yazışma kağıtlarından birini alarak içine ''James Dean Caliente acil olarak odama gelin lütfen'' yazdıktan sonra James'in odasına yolladım ve onu beklerken kendime bir bardak viski daha doldurdum...

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Haz. 19, 2010 6:35 pm

Seherbaz Karargahı olağan, hareketli günlerinden birini geçiriyordu yine. Birbirinin benzeri giyinmiş, sert bakışlı büyücüler ciddiyetle önlerindeki parşömenleri inceliyor, masa başında olmaktan sıkılanlar ise sıra sıra dizilmiş ofislere girip ellerindeki afişleri duvarlara asıyordu. Yine onlardan biri elindeki afişi asmak için bir ofisin kapısını iki kez tıklatıp açmıştı ki, kafasının dibinden kağıttan bir uçak vınlayıp geçti ve hemen kapının karşındaki masanın üzerine konup bir daha hareket etmedi. Ofisin sahibi önce kağıttan uçağı ihmal edip gözlerini içeri yeni girene dikti. İçeri giren genç adam telaşla elindeki hareketli bir afişi duvara yapıştırdı ve hiç bir şey söylemeden geldiği gibi çıktı. James birkaç saniye gözlerini afişteki çürük dişli adamın üzerinde gezdirdikten sonra elini masadaki uçağa doğru uzattı ve tek bir hareketle mesajı açtı. Mesaj kısa ve netti. Tam da sahibinden bekleneceği gibi, diye düşündü hemen ama masasından kalkmak için hareketlenmişti bile. Pek umudu yoktu gerçi, şimdiye kadar hangi görüşmeleri olumlu geçmişti ki? Yine de masasından kalktı ve Sihir Bakanı’nın odasına doğru ilk adımını attı.
~~
Sonunda kapıya dayandığında biraz gergindi. Sihir Bakanı’yla daha önceki görüşmeleri pek de iç açıcı olmadığından bu görüşmeler artık gereksiz birer zorunluluk halini almaya başlamıştı gözünde. Anlamıyorlardı. Aslında James de onları anlamıyordu artık. Bu kadar bariz kanıt önlerinde dururken bu olayların niye hala görmezden gelindiğini bir türlü anlayamıyordu... Yine de kibarca vurdu ahşap kapıyı. Olabileceği kadar sakindi şimdi. Kapıyı açtığı an o bilindik sima karşıladı onu. Uzun saçları altından parlayan zeytin yeşili gözleriyle Sihir Bakanı yine karşısındaydı işte. Birkaç adım ilerleyip odayı ortaladı ve yeşil gözlerin derinlerini yakalayıp ölçülü bir sesle konuştu. “ Sayın Bakan? ” Şimdi yine yürümeye başlamıştı. Birkaç adım sonra da rahat bir koltuk karşıladı onu. Tam masanın önüne istiflenmişti ve üzerindeki deri kaplamanın rengi Bakanın göz rengiyle uyumlu seçilmişti sanki. Hemen kuruldu en yakındakine ve tekrar bakışlarını Sihir Aleminin Başkanına çevirdi. “ Sanırım benimle görüşmek istemişsiniz? ”

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Haz. 19, 2010 8:42 pm

Caliente ailesiyle geçmişte sıkı bir dostluğumuz bulunmaktaydı. Onlardan da çoğu kişi karanlığa hizmet ederdi fakat sonradan bizim gibi bölünmeler yaşadılar. Bizim daha katı kurallarımız sayesinde belki de hala hepimiz aynı tarafta gibi gözüküyoruz. Fakat örneğin James ben görevime geldiğimden beri içeriye tıktığı Ölüm Yiyenlerle tarafını belli ediyor. Şu zamana kadar bunu engellemek için fazla şey yapmıştım. Yargılanan birkaç ölüm yiyeni serbest bırakmak vb. şeyler belki de onun benden nefret etmesini sağlamıştı. Gene de he rzaman bana karşı saygılıydı. Bu taktir edilesi bir şeydi...

Karanlık taraftakiler artık Hogwarts'daki öğrencilere takmış durumdaydılar. Özellikle Slytherin öğrencilerini etkileri altına alıp okulda istedikleri şeyi yaptırabiliyorlardı. Geçen hafta bir akrabamızın kızı Hogsmade civarında tam bir Ölüm Yiyen'in saldırısına uğrayacakken James'in yetiştiğini öğrenmiştim. O günden beri ona karşı tutumum değişmişti. Hiç karşılaşmamıştık biliyordum fakat duygularım ve düşüncelerim yavaş yavaş tersine dönüyordu. Eğer kızımızı orada bıraksa bir şey kaybetmezdi. O da büyüyünce bizler gibi Karanlığa hizmet edecekti ve James belki de onu içeriye tıkacaktı. Ama gidip her şeye rağmen rezilce küçük bir çocuğa asa doğrultmuş o salağı oracıkta yakalamıştı. James'e büyük bir iylik borçluydum. Bu nedenle odama çağırmıştım zaten...

Yavaşça yerimden kalkıp masamın yanındaki ahşap dolaptan bir viski bardağı daha çıkarttım. Şişenin ağzını açıp bardağı doldurduktan sonra James'in önüne koydum ve söze girdim. ''Seni buraya çağırmamdaki neden geçen ay yakalayıp getirdiğiniz yedi ölüm yiyenden serbest bırakılan dördünü tekrar arananlar listesine eklediğimi bilmeni istemem. Bu sefer yüce mahkemenin hepsini içeriye tıkacağından eminim.'' Sözlerimden sonra James'in açıkça şaşırmış suratına baktım. Acaba sadece bu yetermiydi bir Widmore'un canını kurtarmasına. Tabiki de yetmezdi. Aslında ne yapsam yetmezdi borcumu ödemeye ama bunları söyleyemezdim. En iyisi nedenini bilmemesiydi. Zaten onun gibi akıllı bir adam biraz düşündükten sonra bunların nedenini anlayabilirdi. Viskimden bir yudum alıp devam ettim. '' Eğer bu konuda bakanlıktan istediğin bir şey varsa bana söylemen yeterli. '' Sanırım bir konuşmada onu bu kadar şaşırtmak hem ona hem bana yeterli olmuştu.

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası Paz Haz. 20, 2010 11:28 am

Başta biraz umutsuz görünsede Bakan konuştukça içinde birşeylerin filizlendiğini hissetti James. Duydukları gerçekten doğru muydu? Daha bir ay önce yakalanan pisliklerin salıverinmesini sağlayıp açıkça tarafını belli eden bu adam, şimdi niye bu kadar değişmişti acaba? Açıkçası bayağı şaşırmıştı. Şaşkınlığını da gizleme zahmetinde bulundamadı ama önüne konan bir bardak viskiyi o şaşkınlıkla bir dikşte mideye indiriverdi. Ateş viskisi anında etkisini gösterip vücudunun sıcaklığını arttırdı. Artık kendini daha cesur, daha ateşli hissediyordu. “ Sadece adalet istiyorum Bakan. Sadece adalet… ” Viskinin etkisiyle sesi de gürleşmişti. Aldırmadı, bir soluk süresinde bekleyip konuşmasına devam etti. “ Açıkçası şaşırttınız beni ama nedenini sormayacağım. Eminim bir şeyler sizi bu kararı almaya itmiştir. Eh, umarım böyle devam edersiniz. ” Şimdi bakışlarını Bakandan çevirip dizlerine dikmişti. Bakandaki bu ani değişimin nedenini düşünüyordu. Bu bir şaşırmaca mı acaba, diye düşündü önce ama bu pek mantıklı gelmedi. Sonra bu bir iyiliğin karşılığımı acaba, diye geçirdi içinden ama bu seferde ona ne gibi bir iyilik yapmış olacağına dair bir şeyler canlanmadı zihninde. “ Sayın Bakan sizden bir şey rica edeceğim. Sizin ne kadar güvendiğinizi bilmiyorum ama Esrar Dairesi Başkanı hakkında bazı şüphelerim var. Lütfen ona asla Seherbaz Bürüsonun icraatlarıyla ilgili bilgi vermeyin. ”

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası Paz Haz. 20, 2010 3:40 pm

James söylediklerimin üstüne bir dikişte viskisini bitirince ona bir bardak daha ateş viskisi doldurdum. Aslında Karanlık taraftakilerin nefret ettiği kadar acımasız birisi değildi. Sadece işini severek yapan biri olması onu bu noktalara getirmişti. Kuzenim Barty'den bu görevi alırken bana bakanlıkta çalışan herkes hakkında bilgi vermişti. James'i çok saygılı ve işinin eri biri olarak tasvirlemişti. Söylediklerinin doğru olduğunu şimdi anlıyordum. Tabi Barty için bu iş o kadar zor olmamalıydı. Kuzenim sorumluklarını tamamen yerine getiren birisiydi ve yakalanan Ölüm Yiyenlere asla yardım etmezdi. Ona göre yakalanan bir karanlık taraf üyesi çürük bir yumurtaya benzerdi ve en kısa sürede atılmalıydı. O dönemlerde çok fazla kişi Azkabanı boylamıştı fakat şimdilerde ben çoğunluğu engelliyordum. Bunu gene yapacak mıydım yoksa kuzenimin yolundan gitmeye mi başlamalıydım. Yaptıklarımdan haberi olsa sanırım bana çok kızardı.

Ben bunları düşünürken James söze girmişti tekrardan. Dediklerini büyük bir dikkatle dinledim. Evet haklıydı. Esrar Dairesi Başkanı'mız Catherine karanlık tarafın ileri gelenlerindendi. Kendisini çok iyi tanımama rağmen çok fazla muhabbetim yoktu. James'e gülümsedikten sonra viskimden bir yudum aldım ve söze girdim. '' Bak James... Eskiden Widmore ailesi ve sizin aileniz birbirlerine çok yakın ailelerdi. Sanırım kuzenim Barty'le saflarınız ayrı olsa da bir dostluğunuz bulunuyordu. O konumlardan buralara gelmek üzücü. Bu nedenle belirtmeliyim ki şuan ki konumumuzdan hoşnut değilim. Bize hep ne kadar dostumuz olursa o kadar güçlü olacağımız öğretildi ve şimdilerde sadece kendimiz düşmanlarımızla savaşıyoruz. Ben yani demek istiyorum ki...'' Ne diyordum ben böyle. Biraz daha ilerlersem Widmore'ları aydınlığın parıldayan yüzleri olarak gösterecektim. Viskimden bir yudum daha aldım.'' Her neyse sen bana bakma. Merak etme bu konuşma sadece bu odada kalacak. Bu arada sabah Esrar Dairesinde olan konuşmalarınızdan haberdarım. Farkında olmadan sinirlenip sesinizi tüm bölüme duyurmuşsunuz. Biraz daha dikkatli ol James. Evet işini iyi yapıyorsun ve hiçbir şeyden korkun yok fakat karşına aldıkların küçümsenmeyecek kadar güçlüler.''

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası Paz Haz. 20, 2010 6:14 pm

Duyduklarına bir süre inanamadı. Karşısında durmuş güzel güzel konuşan, hatta dostluk teklif eden bu adam da kimdi böyle? Söylediği şeyler o kadar uçuk geliyordu ki James bir süre inanmakta güçlük çekti. Şaşkınlığını gizlemek istercesine bardağına yeniden doldurulan içkiden bir yudum daha içti ve tekrar kendini normal hissedice hemen konuşmak için atıldı. “ Her ne kadar icraatleri kötü olsa da iş görevini yapmaya gelince çok iyiydi Barty, evet… ” Soluklanıp viskisinden bir yudum daha içti ve artık biraz kafasının döndüğünü hissetmeye başladı. “ Sizin de sadece onun kadar olmanız benim için yeterli. ” Sözlerini bitirip bir süre karşısındakine kulak kesildi. Sabahki olayı duymuştu demek. Gerçi kim duymamıştı ki. Koskoca Esrar Dairesi Başkanı bir Seherbaz tarafından tehdit edilmiş, odası dağıtılmıştı. Ama yaptıklarından piman değildi, bu işe başlarken bütün pisliklerin soyunu bitirmeye yemin etmişti ve o akrabası olduğu için utandığı kadının Azkaban’a attığı lanet Ölüm Yiyenlerden farkı yoktu gözünde. Dikkatle Bakan’ı dinlemeyi sürdürdü. Son söyledikleri ise bir hayli keyiflendirmişti onu. Viskinin de etkisiyle bir kahkaha patlatıp biraz garipleşen sesiyle konuşmaya girişti. “ Güçlüler ha? Onlardan korksam şimdi evimde oturuyor olurdum değil mi? Şu anda Bakanlıktakilerin çoğunun yaptığı gibi görmezden gelirdim her şeyi. Sadece ailemi korur bayağı da iyi yaşardım hani. Sizce neden böyle yapıp tehlikeden uzak durmuyorum da bu pisliklerle uğraşıyorum? ” Şimdi ciddileşmişti ve dikkatle Bakan’ın gözlerinin derinliklerine bakıyordu. “ Çünkü şimdi buna bir dur demezsem eninde sonunda karanlık yayılacak ve bir gün benim aileme de bulaşacak. O zaman keşke demek istemiyorum ben. Yılanın başını küçükken ezmeli.”

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası Paz Haz. 20, 2010 6:36 pm

James'te birçok Ölüm Yiyen de olmayan bir özellik vardı. ''Cesaret'' ! Evet çoğu ölüm yiyen karanlıktakilerden korktukları için bu tarafı seçmişti. Çünkü eğer karanlığın içindeyseniz ve sadece emirlere göre hareket ediyorsanız çoktan satılmış bedeninizin ölme riski çok azdır. Tabi karanlıkta olupta kendince hareket eden ve asasını kaldırdığında ortalığı tozu dumana bulayan biriyseniz o ayrı. Fakat Seherbazsanız bulutlar güneşi her kapattığında , her dolunayın gökyüzündeki tahtına oturduğunda ölüm ruhunuzu almak için bir adım arkanızdan sinsice yaklaşır. Bu nedenle genel olarak Seherbazların işleri zordur. Şuan da tek bir şeyden eminim ki karşımdaki adam zıt tarafta olsaydı onunla müthiş işler çıkarabilirdik...

Söylediklerini birer birer dinlerken viskimi de ağır ağır yudumluyordum. Söyledikleri demin söylediklerime benziyordu. Aile kavramı her ikimizde de önemli bir yere sahipti. İlk baştaki şaşkınlığından eser kalmamıştı artık ve gayet rahattı. Sözlerini bitirdiğinde boğazımı temizledim... '' Düşüncelerine saygım var James. Aileni düşünmeni de takdir ediyorum. Diyebileceğim bir şey yok. Evet gayet cesur birisin ve adamlarınla iyi işler çıkartıyorsun. Eğer diyeceğin başka bir şey yoksa işinin başına dönebilirsin.'' Sözlerim bittiğinde James bardağında kalan son kırıntıları da içtikten sonra yavaşça koltuktan kalktı ve ''İyi günler dilerim Sayın Bakan'' dedi. Ardından kapıyı yavaşça kapattı...

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Tem. 10, 2010 1:52 pm

Arkasında sürüklene siyah pelerini akşamın karanlığında onun varlığını gizlerken gecenin siyahı kadar karanlık bir duygu vermesine rağmen derin ve canlı bir maviyle parlayan bakışlarıyla *buradayım* diyordu adeta Sylvia. Bugün içinde hiç bitmeyecekmiş gibi hissettiği nedensiz bir enerjiyle uyanmıştı. Belki de aylardır içki içmediği için bu kadar sağlamdı kafası. Belki de hiçbir şey yüzündendi. Zaman zaman yaşadığı tuhaf dönemlerden biriydi sadece. Ama çabuk geçmemesini umdu Sylvia. Kendini yorgun ve yaşlı bir kadın gibi hissetmekten bıkmıştı. Böylesi iyiydi, çok daha iyi.
Eski püskü, kırmızı telefon kulübesi gözüne çarpınca adımlarını hızlandırdı biraz. Birkaç dakika sonra camları kırılmış telefon kulübesinin kapısını açıp içeri girdi ve zaman kaybetmeden eğri büğrü, paslanmış ahizeyi kaldırıp numarayı çevirdi. Kadının sakin sesinin dar alanı doldurmasıyla adını ve geliş sebebini belirttikten sonra telefondan gelen tuhaf bir sesle, üzerinde ismi yazan bir rozetin para atılan delikten çıktığını gördü. Rozeti siyah cüppesine iliştirdi ve telefon kulübesinin sarsıntıyla karanlığa gömülüp, tekrar normale dönmesini sabırla bekledi. Sonunda az önceki kadın sesi “Sihir Bakanlığı iyi günler diler.” cümlesini sarfetmesiyle Sylvia kapıyı açıp bakanlığın zeminine ayak bastı. Ahşap zeminde tempolu adımlarla yürüyüp, meşhur fıskiyenin yanından geçti. Kapısı kapanmakta olan asansöre son anda yetişip içeri attı kendini. Birkaç tanıdık simaya selam verdi isteksizce. Geriye çekilip kadar herkesin asansörden teker teker inmesini izledi. Asansör son kata geldiğinde o da indi asansörden ve doğruca karşısındaki kapıya doğru ilerledi. Geç kalmış olmaktan, Matthew’in çoktan bakanlığı terk etmiş korkuyordu. Sonunda üzerinde *Sihir Bakanı’nın ofisi* yazan ahşap kapının önündeydi. Kapını hemen yanındaki sekreterin masası boştu. Bu durum umutlarını biraz daha söndürse de kere tıklattı kapıyı hafifçe. İçerden “Girin.” sesini duyunca büyük bir rahatlamayla birlikte keyifle içeriye girdi.

“Merhaba Sayın Bakanım.” dedi eski dostuna muzip bir sesle. “Sizi bu saatte burada bulamamaktan korkmuştum ama bir işkolik olduğunuzu unutmuşum.”

Konu: Geri: Sihir Bakanı'nın Odası C.tesi Tem. 10, 2010 3:51 pm

Gene yorucu bir gün ve fazla mesayi... Bu lanet olası iş gerçekten de fazla olmaya başlamıştı. Bir yandan sürekli baskı yapan karanlık ve aydınlık , bir yandan bitmek bilmeyen mahkemeler. Özel hayatım büyük bir boşluk içinde yer alırken kendimi kariyerine sarılan salaklar gibi hissediyordum. Barty bu işleri nasıl yürütüyordu hala anlamıyorum. Bir yandan Francesca ile o barda takılıp barı işletirken bir yandan da tüm bu işleri nasıl yapıyor olabilirdi ki ? Ehh adam neredeyle üç yüz yaşındaydı sanırım büyüklerinden öğrendiği şeyler olmuştur. Düşüncelerimden sıyrılarak masamın çekmecesini açtım. Büyük görkemli bir kutudaki viskim ile sarılmış özel bir hediye olan şarabım yan yana duruyordu. Nedense canım viski yerine şarap istiyordu bugün. Fransa'daki dostum yaklaşık üç ay önce yollamıştı bunu ve özel bir konuk için saklıyordum fakat bu işlerle boğuşurken özel bir konuğumun olacağını artık düşünmemeye başlamıştım. Şarabı elime alarak ambalajını yırtarken kapı çalındı. ''Girin'' diye seslendim merakla. Sağ elim ister istemez asama gitmişti çnkü bakanlıkta pek kişi kalmamıştı. Kapı açılıp içeriye o özlediğim yüz girdiğinde nedense bir mutluluk hissetmiştim. Gülümseyerek ''Sylvia, bana Matthew diyebilirsin biliyorsun. Ayrıca tam zamanında geldin ben de tam mükemmel bir kırmızı şarap açmıştım.'' Hemen iki kristal şarap bardağı çıkartarak misafirime ikram ettm ve yerimden kalkarak yanına oturdum. ''Seni bu saatte buraya getiren şey de nedir? Umarım bir sorun yoktur.''