Sisler arasında gözüken Newtown kasabası oldukça sakin gözüküyordu. Sıralanmış tipik kasaba evleriyle, kenarından geçen deresiyle ve meydanda bütün görkemiyle duran anıt heykeliyle; Londra’nın güneydoğusundaki bu şirin kasaba kimselere zararlı gelmeyecek cinstendi. Yılın belli zamanlarında şehrin yorucu gürültüsünden sıyrılarak sakin bir şekilde tatil yapmak isteyen işadamlarıyla dolup taşardı. Buna alışmışa benzeyen kasaba sakinlerine oldukça doğal gelen bu manzara birkaç aydır azalmakta ve tahminen iki haftaya kadar bitmiş olacaktı. İki gündür hüküm süren yağmurlu ve kapalı hava, çimenlerin yeşilliğini ve gökyüzünden neşe saçan güneş ışıklarını yok etmişti sanki. Az evvel gökyüzündeki yerini alan turuncu topun bir hikmeti olacaktı ki yerdeki ve gökteki sular birbirine karışarak bütün kasabayı kaplamıştı.
Kasabada halen sürdürülen eski sisteme göre şerif olan emekli asker Bay Clawbonny; gösterişli çizmeleri, deri yeleği ve cowboy şapkasıyla meydanda gezintideydi. Birkaç senedir ateşlenmemiş yadigâr tabancasını kemerine iliştirmiş, kenarlarına aklar düşmüş bıyığını sıvazlayarak önünden geçtiği “Newtown Pub” a girdi. İri vücudu ve yaşına nazaran şişkin bir şekilde beliren kaslarıyla güçlü kişiliğini dışa vuruyordu. Kenarda duran müzik kutusundan çıkan neşeli müzik eşliğinde biralarını yudumlayıp pipolarını tüttüren kasabalılar, poker masalarında gelen ziyaretçilere kiraladıkları evlerinden kazandıkları paraları harcıyorlardı. Eski usûl bar tezgâhına yaslanmış, 20’li yaşlarında, siyah saçlı adam kömür karası gözlerini içeri giren adama dikti. Yüzündeki yaraları bu değersiz mugglelara araba kazası sonucunda olduğunu söylese de her biri birer dolunay hatırasıydı. Hâlâ neden burada olduğunu çözmüş değildi; aşağılık bir muggle kasabasında… O kadar çok büyücü mekânı varken bu iğrenç ve sefil yerde konakladığı için kendinden bile iğrenmeye başlamıştı. Ne yazık ki burası daha güvenliydi… Birkaç gün önce esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolan işadamı herkesin içine bir kurt düşürdüğü için, eskisine nazaran boş gibi gözüken mekânın neşesini yerine getiren Clawbonny bulduğu ilk poker masasına çökmüştü. Elindeki bardağı bir kez daha boşaltırken göz ucuyla ona bakan Derek, içindeki nefretin katlandığını hissetti. Tezgâhta duran sigara paketini eline aldıktan sonra bir tanesini dudaklarının arasına sıkıştırdı. Herkesin dehşete düşmesini sağlayan cinayetin tek sorumlusunun mekânlarında oturduğunu bilememeleri kasabalılar için vahim bir durumdu. Ve şimdi o katil öldürdüğü adamdan aldığı kaliteli çakmakla sigarasını yakıyordu. Şerifin Derek’le göz göze geldiğinde kaçan keyfinin yerini öfke alıyordu. Buna bir anlam veremeyen genç adam ise büyük bir zevkle bakışların karşılığını veriyordu. Bu devam ederken günlerdir düşündüğü şey tekrar zihnine hücum etmişti. Mz acaba nerdeydi? Ayrıldıktan sonra ondan haber alamamıştı. Fakat bu düşünceleri bir sigara gibi yavaşça biterek bir izmarit gibi kalıyordu. Ciğerlerine doldurursun, yok olup bitene kadar sürdürürsün... Sık sık gazetelerde boy gösteren Richard Shandon’ın ölü bedenini meydandaki Kral VIII. Henry heykeline asılmış bir şekilde bulmak turizm hayalleri için trajikomik bir sonuç olmuştu. Bay Shandon’ın cüzdanındaki her şeyi almış olan Derek burada kral gibi yaşamayı sürdürüyorken evini kullandığı çiftçi Hatteras’a kirasını iki misli ödeyebilmişti. Poker masalarından birinde oturan Hatteras şansı yaver gidiyor olacaktı ki müzik kutusundan gelen şarkıya eşlik ediyordu. Ancak kasabada Sam adıyla anılan delinin müzik kutusunu tekmelemesiyle değişen şarkı üzerine küfürler yağdıran çiftçi komik bir manzaraydı sadece. Masalardan yükselen kahkaha seslerinden sıkılan Derek için en mantıklısı birkaç sokak ötedeki eve dönmek olurdu. Tezgâha cebinden çıkardığı banknotlardan birkaçını koyduktan sonra ceketini alarak kapıya doğru yöneldi.
Dışarı çıktığında ciğerlerini dolduran bu koku şüphesiz mükemmeldi. Kasabayı çevreleyen yeşilliklerin ıslanmasıyla ortaya çıkan çimen kokusunu içine çekerken çamurlu yolda ilerlemeyi sürdürdü. Bahçe kapılarının önünden geçerken içerideki sıcak ortamlara aralanmış pencerelerden tanıklık ediyor, ister istemez içerideki mutluluğu paylaşıyordu. Ancak kulakları onu yanıltmıyorsa –ki bu hiç olmadı- takip ediliyordu. Olduğu yerde durduktan sonra arkasından gelen ayak seslerinin de durduğunu işitti. Bunu birkaç sefer daha tekrar ettikten sonra aniden arkasını döndü. İlk defa karşılaştığı sert bakışları ve elindeki silahı kendisine doğrultmuş olan Şerif Clawbonny elinde tuttuğu gazeteyi gösteriyordu. Bir an için şaşırsa da manşette kendi fotoğrafını görmek bunu doğal olduğunu anlatıyordu adeta. İçindeki duygular çekilmiş gibi duran şerifin kendisine fırlattığı gazeteyi yakaladıktan sonra göz atması yeterli olmuştu.
“Seri katil Derek Ross görüldü! Londra’nın güneydoğusundaki Newtown kasabasında görlen Ross, ünlü işadamı Richard Shandon’ın ölümüyle ilişkilendirildi. Yetkililerin çalışmalarını hızlandırdığı...”
Demek muggle dünyasında da meşhur olmuştu. Bu işe yaramaz et yığınları da gördükleri yerde kaçacaklardı Derek’ten. Gazeteyi buruşturarak yere atarken Sihir Bakanlığı’nın mugglelara da yaydığı kaçaklığının tescillendiğini öğrenmek Derek’e inanılmaz bir öfke veriyordu. Elindeki silahı tehditkâr bir şekilde tutan Clawbonny’nin bu gezintideki amacı belli olmuştu. Bu meşhur gazeteyi, kasabada tek temin edebilen adam olmak ihtiyara büyük bir haz vermişti doğrusu. Eski günlerine dönmeye çalıştığı ve aksiyon aradığı belli olan adam bir katili yakalamanın verdiği hazla bağırdı.
"Teslim ol serseri! Polisler birazdan gelmiş olur...”
Ah, birde polislere haber vermiş bu kaçık! Zaten ona geldiğinden beri sinir olan Derek için alay konusu olan bu davranışının üzerine kahkahayı basmıştı. Biraz şaşırmış olsa da ciddiyetini bozmamaya çalışan şerifin tehditleri sürerken bundan büyük bir zevk duyan Derek asasını olabildiğince geç almaya çalıştı. Ancak kasabanın girişinde yankılanan siren sesleriyle birlikte eli pantolonunun cebine gitti. Birkaç saniyelik bu sürenin ardından parlayan yeşil ışıkla yere devrilen ihtiyar ve bir buhar demeti hâlinde gökyüzüne karışan adam... Arabadaki polislerin gördüğü tek şey bundan ibaretti. Kasabaya birkaç mil mesafeye cisimlenen ve aralıksız küfürler savuran Derek yine Bakanlık tarafından engellenmişti. Uzun zamandır planladıkları toplantının muhtemel adresini de kaybetmişlerdi. Şimdi ne yapacağını düşünürken çamurlu yolda bir yürüyüş temposu tutturdu...
OUT: Başka bir sitede, hatta sitelerde kullandığım bir rol oyunudur. Bazılarında kullanıcı adım bile aynı. Ergun derseniz rp'nin sahibi olduğum söylenecektir. Saygılarımla...
Konu: William. 
Paz Mayıs 10, 2009 6:04 pm
