Yaşadığım haksızlık nedeniyle kendi kendimi yiyip duruyordum.Sinirlerimin yatışacağını umut ederek Balyumruk'a,birkaç şekerlemeyi mideye indirmeye gelmiştim.Kendime hakim olamadığım zamanlar yemeğe verdiğimi söyleyebilirim.
Büyük,turuncu kapıyı iterek içeri girdim.Girer girmez çikolata ve karamel kokularını almaya başlamıştım.O kadar tatlı kokuyorlardı ki bu başımı döndürüyordu.Bir şeker dükkanından çok,uyuşturucu bağımlılarının şirin mekanı gibiydi burası.Buraya girdin mi çıkmanın ne kadar zor geldiğini biliyordum.-Tecrübe ile sabit.-
Etrafta rengarenk şekerler,türlü türlü çikolatalar ve istemediğim kadar çok pasta vardı.Üzerinde "Alabilirsiniz." yazan küçük,şirin sepetten bir kese kağıdı alıp içini tıka basa doldurdum.İçerisi o kadar kalabalıktı ki kendi etrafımda dönmek bile çok zordu.Son olarak pastaların olduğu bölüme gittim ve kendime bol çikolatalı,albenisi yüksek bir dilim pasta aldım.
Oturacak bir yer olmadığından köşede dikilip birilerinin kalkmasını bekledim.Ve nihayet bir kadın yanındaki üç çocukla beraber kalkmak üzere toparlanıyordu.Hemen geçip oturdum ve pastamdan bir çatal aldım.
Tadı o kadar güzeldi ki yerken kendimden geçiyordum.O an yalnızca ben ve pastam vardık.Bir de içinden çıkamadığım düşüncelerim.Yaşadığım şeyleri hazmedemiyordum bir türlü.Hırsla çatalımı bir kez daha pastama batırdım.Bir ses düşüncelerimden sıyrılmama neden oldu. "Afedersiniz , etrafta masa yok buraya oturabilir miyiz ? Sizi rahatsız etmeyiz." Yüzüne bakmadım.
"Konuşursanız sizi mahvederim. Şimdi oturabilirsiniz."
Biraz sert konuşmuş olabilirdim.Ama kimin umrunda? Bir daha
karşılaşmayacağım insanlara ince davransam ne olur sanki?
Oturdular ve kendilerine birer pasta söylediler.Aradan geçen bir beş-on dakika sonra kız tekrar bana seslendi.
"Hey Rosalie,beni tanımadın mı ?"
Kim olduğunu anlamak için gözlerimi üstüne dikip -artık düzeltilmesi gereken- kahküllerimin arasından ona baktım.Ben yüzüne bakmaya devam edince konuşmaya devam etmek ihtiyacı duydu."Filberta.Hatıralamayabilirsin ama,Hogwarts'da iken bir arada bulunmuşluğumuz vardı."
Ah,şimdi hatıralayabildiğimi söyleyebilirdim.O zamanlar biraz pasif ve içine kapanık biriydim.Arkadaşlarım da biraz canlanmam için beni türlü türlü ortamlara sokuyorlardı.Filberta da onlardan birinde bulunmuş olmalıydı. Yüzüme küçük bir gülümseme yerleştirdim."Ah,evet.Şimdi hatırlayabildim.Gerçekten uzun zaman oldu.Ben,şey...Az önceki durum için özür dilerim." "Sorun değil canım,ama hafiften korkmadım da değil.Çok dalgın görünüyordun."
"Sorma." der gibi başımı salladım.
{Başka bir sitede yazdığım rpyi koydum.}
Konu: Rosalie d'Hourt başvuru. 
Paz Mayıs 02, 2010 1:25 am