Kompartıman 7.

Konu: Kompartıman 7. C.tesi Nis. 24, 2010 7:00 pm

Sıkıcı geçen yazdan sonra Hogwarts'a dönmek mutluluk vericiydi. Bütün yaz boyunca sıkıntıdan patlamıştım. Ailemden kurtulup kendi evime, Hogwarts'a dönebilmek için can atıyordum. Bütün yaz boyunca yaptıklarım bahçe işleriyle uğraşıp, denize gitmekti. Etraftaki diğer aptal Hufflepuff çocukları gibi aylak aylak gezip baloncuk büyüleri yapmak istememiştim. Aptal Rus kız arkadaşlarımın erkek tavlamaları da beni tiksindiren ayrı bir şeydi. Yani bütün yazı evimde geçirmiştim. Rusya'dan ayrılırken annem ağlıyordu. "Seni özleyeceğiz kızım." demişti buruk sesiyle. Son bir kez daha bana sarılmıştı. Annemin kolları arasında ezilmek zor olsada, annemi de özleyecektim. Küçük kedimi de son bir kez öptüm. "Hadi kızım, geç kalıyoruz." Bu babamın sesiydi. Bavullarımı aldım ve hiç vakit kaybetmeden King's Cross' Tren İstasyonu'na doğru yola çıktım.

Tren istasyonu, her zamanki gibi çok kalabalıktı. Bütün öğrenciler telaş içerisindeydi. İnsanların arasından zar zor sıvışarak, duvardan geçtim. Trenin etrafında öğrenciler gülüşüyorlar ve konuşuyorlardı. Etrafıma biraz bakındıktan sonra, hiç bir arkadaşımın etrafta olmadığını fark ettim. İnsanların bana çarpmasına daha fazla dayanamayıp trene bindim ve boş bulduğum bir vagona kendimi attım. Artık tek yapmam gereken kitabımı okurken, birilerinin gelmesini beklemekti.

Konu: Geri: Kompartıman 7. Paz Nis. 25, 2010 8:26 pm

Lucija gittikten sonra, bir süre durup istasyonda bekledim sessizce. Miss Piggy'nin başını okşuyordum arada sırada, küçücük farem elime sıkışmıştı. Diğer elimdeyse sandığımı tutuyordum. Daha fazla beklemenin bir anlamı yoktu, bir an önce trene girip boş bir kompartımana atmalıydım kendimi. Trene girmeden önce, etrafımda koşturan birinci sınıf öğrencilerine şöyle bir baktım. Ne kadar şaşkın ve aptal görünüyorlardı! Aslında biraz daha büyük olsalar onlarla uğraşabilirdim, ama bugün kendimi tuhaf bir biçimde alay etme konusunda yorgun hissediyordum. Tek yapmak istediğim, bir an önce Hogwarts'a gitmekti. Piggy, sessize viklerken, kompartımanlarda gezdiriyordum gözlerimi. Hepsi ağzına kadar doluydu. En sonunda, içeride sadece tek bir kızın oturduğu bir kompartıman bulmayı başarabildim. Kapının sürgüsünü kaldırıp içeri girerken, bir yandan da yolculuğu beraber geçireceğim kıza bakıyordum. "Girmemin bir sakıncası yoktur umarım." diye mırıldandım, sandığımı tavandaki bölmeye yerleştirirken. Bu sırada çoktan kızın oturduğu koltuktaki bir açıklığa yerleşmiştim bile. Sıkıntılı bir durumda olduğumda hep yaptığım gibi, parmaklarımı sarı saçlarıma dolamaya başladım. Bu arada mavi gözlerimi kısmış, etrafa bakıyordum dikkatle. Miss Piggy ise, ortamın sessizliğini bozmak istemezcesine avcumun derinliklerine saklanmıştı. Baudoin ve Lucija ile geçirdiğim harika bir yazın ardından, Hogwarts'a dönüyordum işte. Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum... Baudoin ve Lucija ile birlikteyken her hafta başka bir yeri ziyaret eder, her gün yeni bir şeyi denerdik. Aslında, Hogwarts'ın da pek farkı yoktu. Altı yıldır bu okulda olmama rağmen, gizemlerini henüz tam anlamıyla çözemediğimi hissediyordum. Hâlâ bambaşka, keşfedilmeyi bekleyen köşeleri vardı sanki. Ah, bir de şu zor dersler olmasa... Düşüncelerimden sıyrılıp kıza baktım yanıt bekleyen bir tavırla. Bu arada kendimi tanıtmakta da bir sakınca görmemiştim: "Ben Alcyone. 'Alcy' diyebilirsin."