Desdemona McGrand

Soğuktu...Titriyordum delicesine.Ne yapacağımı ya da nereye gideceğimi bilmeden yürüyordum sadece bu kasvetli ve soğuk havada.
Yalnız...Tek başıma...Gördüklerimden sonra elim ayağım buz kesmiş,olanlardan sadece 5 dakika sonra kendime gelebilmiştim.Ve bir bakmışım ki koşuyordum...
Oradan uzaklaşmak için delicesine koşuyordum.Gerçekmiydi gördüklerim?Yoksa bir rüya mı?Yıllardır hikayeleriyle büyüdüğüm varlığımı görmüştüm gerçektende?
Oydu...Emindim bundan.Siyah bir cüppeyle kusursuz vücudu dimdik ayakta duruyordu.Gözleri yemyeşil bir zümrüt gibiydi.Sadece bir anlık bir bakışta bile büyülemişlerdi beni.Onu öyle gördüğüm o dakikalarda nefesim kesilmişti.Beni delicesine büyülemişti.Hemen önünde dizlerinin üstüne eğilmiş biri vardı.Yalvarıyor gibiydi.''Beni affet.'' dercesine önünde eğiliyordu.Ama suratına indirdiği bir fiskeyle onu terketmişti.Kafasını eğip ayağının hemen dibindeki iki cesede bakıyordu.İçi burkulmul gibi,acıyordu onlara sanki...Annem ve babam...Lady'nin ayağının dibinde cansız bir şekilde ebedi uykularına dalmıştı.Gözlerimin dolmasına engel olamıyordum.Acımasız,pislik herif!Sen benim idolümdün!Ama bu yaptığın...Gözümden düşmenin en alasıydı.''Kendine çok ama çok büyük bir düşman kazandın seni pislik herif!'' diyordum kafamda.
Gözlerime baktığı andan sonra dışarı çıkmış delicesine koşuyordum.Nefes almadan...Sadece koşmak ve bunları unutmak istercesine.
Koştum...Saatlerce,durmadan...Sadece koştum...Yasak Ormandaydım sanırım...Hava çok soğuktu,titriyordum...Ve o anda bir çatırdı duydum.Yavaş yavaş ayak sesleri de geliyordu.Yalnız değildim orada tam akrşımda biri bana doğru geliyordu.Ve işte o an karşımda dikildi ve elindeki feneri yüzüme tutarak;
''Burada ne arıyorsun ve kimsin?'' dedi asasını tutarak.Yüzü ve vücudu kusursuz mükemmeldi.Masmavi gözleri ve kusursuz dalgalı saçlarıyla beni büyülüyordu.Muhteşemdi.Herşeyiyle kusursuzdu.Afallamıştım.Ne diyeceğimi,hatta kendi adımı bile unutmuştum.Derin bir nefes alarak;
''Desdemona McGrand.Biraz erken geldim sanırım ve uygunsuzca.'' dedim.''Evet,uygunsuz olduğun doğru ama çok üşüyorsun sanırım.'' dedi ve yüzüme dokundu.Elinin sıcak dokunuşuyla istemsizce bir daha titredim.''Evet...Çok üşüyorum itiraf etmem gerekirse.'' dedim.''Bak Desdemona bu gidişle dahada kötü olursun...Adım Aaron.Yanıma gelebilirsin.Sana yardım ederim ve belki de bana başından geçenleride anlatırsın.'' dedi ve elini uzattı.Tanrım...Başıma gelen onca şeyden sonra bu bir mucizemiydi.Bu mükemmel,kusursuz kız hayatımın merkezi mi olmuştu bir anda?Elini tuttum ve beni de sürüklemesine izin verdim.''Teşekkürler Aaron.Sanırım hayatım daha bitmemiş.Aksine yeni başlıyormuş.'' dedim ve tek elimi omzuna atarak yürümemi sağlamasına izin verdim.''Hey...Böyle düşünmene sevindim Dess.'' dedi ve mutlu bir iç çekti.
Evet hayatım daha yeni başlıyordu sanırım.Yitirdiğim her insan adına bir yas tutacakken hayatıma güneş gibi doğan bir insan çıktı karşıma.Eminim bu güneş hayatımdan hiç eksik olmaz.
İşte o an anladım ki ben bu adama delicesine aşık olmuştum ve artık onunla hareket edecektim.Tutkumu,arzumu,hayallerimi ve aşkımı onla paylaşaktım.Hayat yeniden doğuyordu benim için...

Not: Başka bir sitedeki rpmdi, biraz değiştirdim.