Yeni Bir Aşk Doğuyor

Yine sıkıcı günlerden biriydi. Hava çok sıcaktı. Johanna sıcak havalarda sahile gitmekten hoşlanıyordu. Evde oturup sıkıntıdan patlamak yerinedeniz havası onu rahatlatıyordu. Bu her zamankinden farklı olacağını düşündü. Bu yüzden çok ender zamanlardan birinde giydiği kıyafetlerine göz attı. Burası bir Muggle yeriydi. Bu yüzden altına kısa kot bir şortunu geçirdi. Üstünde ise bol ve uzun bir body vardı. Neredeyse şortu hiç görünmüyordu. İşte şimdi oluştu.Artık harektlenme zamanı gelmişti. Çantasına klasik eşyalarını tıktı. Sıra makyajdaydı. Makyajı fazla sevmesede evden çıkarken mutlaka yapmalıydı. Bu onun bir şartıydı. Önce kotuna uygun olması için mavi göz kalemi çekti. Maskaraya zaten gerek yoktu. Kirpikleri yeterince düzgün ve uzundu. Ruja gelince uzun bir süre düşünmesi gerekti. Çünkü hangi rengin yakışacağını hiç bilmiyordu. Uzun bir uğraştan sonra açık pembe bir ruj sürdü. Makyaj çantasını kol çanasına koydu. Hava güneşli olduğu için gözlüklerini taktı. Saçını açtı ve salladı.Üç yıldır uzatıyordu. Kırpmaları vardı. Johanna seviyordu. Ve halinden çok mutluydu. Spor ayakkabılarını aldığı gibi kendini dışarı attı. Sıkı bir tempo içinde işini halletmişti. Merdivenlerden inerken yüzünde tatlı bir ifade vardı. Bu gün bir şeyler olacağına inanıyordu. Ah ne hoştu...

Dışarı çıktığında çok mutluydu. Hava çok güzeldi. Güneş parl parıl parlıyordu. Tam günüydü dışarıda durmak için. O taze parmesan peylirli mısırın kokusunu aldığı gibi kendini cafelerden birine attı. Hemen bir tane aldı. Sıcacıktı. Parasını ödemek için kasaya yöneldi. Fazla kuyruk vardı. Ve beklemeken başka çaresi yoktu. Önlerden bir yerden sesler duydu. Biraz yükselip baktığında bir oğlanın telefonla konuştuğunu gördü. Sesi gittikçe yükseldi. En sonundahışımla telefonu kapattı. Tam giderken benim ona baktığımı gördü. Bana baktı. '' Buyrun siz geçin.'dedi. Şaşkınlık içerisinde ona baktım. Hemen sırasına geçtim. İçimden adama teşekkürler ediyordum. Böylece sıra bekleme derdi ortadan kalkmıştı. Bir süre bekledim. Paramı ödeyip çıktım. Lokantadan çıkarken o harika parmesan peynirinin tadını almıştım...

Çıkarken bir oğlanın ona baktığını görmüştü. Şaşkınlık içinde mısırımı yemeğe başladım. Bir banka geçtim. O temiz havanın kokusu içimi rahatlatmıştı. Bir gözü hale cafenin kapısındaydı. Acaba kendisine bakan oğlan çıkacak mıydı? Oğlanı beklerken bir gün boyunca yaptıklarına göz gezdirdi. Aslında daha hiç bir şey yapmamıştı. Ve saat daha erkendi. Eğer kış ayında olmasaydı denize girecekti. Ama bu ayda denize girmek acayip olurdu. O yüzden bu fikrinden vazgeçti. Martılara baktı. Hepsi öyle ustalıkla uçuyordu ki bir an Johanna onları kıskandı. Onların hiç bir dertleri yoktu. Dünyanıın kötü taraflarından haberleri yoktu. Birden cafeye bakmayı unuttuğunu anladı. Ve cafeye baktı. Kapıdan gördüğü o oğlan çıkıyordu...

Yanına geliyordu. Evet evet yanına geliyordu. O gördüğü oğlan cafeden çıkar çıkmaz yanına yönelmişti. Acaba bir sorun mu vardı? Birazda korkmaya başlamıştı. Psikopat falan olabilirdi. Johanna bu tiplere alışmıştı ama yinede korkmadan edemedi. Acaba oğlan başka bir yöne mi gidecekti? Boşunamı endişe ediyordu? Ahh hayır tam yanna geliyordu. Baktı. Ve ; '' Ne kadar güzel uçuyorlar değilmi? '' dedi. Johanna afallamıştı kimdi bu? Neden yanına gelmişti. Sadece bakmakla yetindi. Ne söyleyeceğini bilmiyordu...