Evan Bourne

Konu: Evan Bourne Cuma Ara. 04, 2009 10:40 pm

Sessiz bir çığlık gibidir Roma'nın soğuğu...

Susmuştu yine gece.Çökmüştü üstüme sanki koca bir karanlık gibi.Ama o karanlığı aydınlatan tek şey,odama giren ayın bembeyaz parıltısıydı.Dolunay vardı bu gece.Odamdaki camın önündeki setin üzerine oturdum.Dışarıda iliklere kadar işleyen bir soğuk müthiş ve kıpırtısız bir ay duruyordu.O hâli ile bütün gün izleyebilirdim.Kâbus gibi,korku gibi üstüne çöken,gecenin zifiri karanlığından korunmanın tek yolu,eşsiz pırıltısıyla ay olmuştu yine.Bütün gerçekleri bir kenara atıp,bir boşluğa düşmek isteği vardı yine içimde.Nedense hep geceleri böyle oluyordum.Ancak,gündüzleri ise sanki yüzüme bir duygu maskesi takılmış gibi,mutlu ve şen olabiliyorum.Nasıl mı başarıyorum ? Kim bilir.Ancak yinede bir şeyi biliyordum.Hemen uyumazsam yarın göz altlarım mosmor olacak.Ay'ın,o eşsiz pırıltısından kendimi zorla kurtararak yatağa attım.Çok uzun bir gece olacak gibi.Çok uzun...

Güneşin ilk ışıkları odamın içine doluşmaya başlarken,yeni yeni açılan gözlerim parıldayan odaya alışamıyordu.Yataktan olduğum hızla ayağa kalktım.Kalktığım gibi tekrar düştüm.Başım dönmeye gözlerim kararmaya başlamıştı.Bir kaç dakika yatakta öylece asılı kaldıktan sonra yavaşça tekrar ayağa kalkmayı denedim.Bu sefer başarılıydı.Güçlükle ayağa kalkıp gözlerimi açtım.Parıldayan güneş gözümü almıyor,içimi sanki nur ile dolduruyordu.Pencerenin önüne gidip gerindim.Bütün vücudum rahatlama etkisi ile elektriklendikten sonra duşa girme hazırlığına başladım.Üstümdekileri çıkardıktan sonra banyoya doğru ilerledim.Sağda ve soldaki cansız bir kaç tabloya isteksizce "Günaydın." dedikten sonra,çoktan sahanlığı geçmiş,banyoya gelmiştim bile.İçeri girip duşun yanına gittim.Elimle hafifçe suyu açtığımda suyun buz gibi olduğunu hissettim.Çivi gibi bir soğuk,vücuduma yayılıyor,tüylerimi diken diken ediyordu.Su aktıkça ısınmaya,ısındıkça altına girmeye hazır oluyordu.Yeterli ısıya geldikten sonra altına girdim ve yıkanmaya başladım...

Tekrar odama döndüğümde ıslaktım.Havluyla kurulandıktan sonra üstümü giyinmeye başladım.Son olarak eldivenlerimi de taktıktan sonra mantomu alıp dışarı adımımı attım.Çıkar çıkmaz,o güneşin sahte olduğunu,havanın iliklere işleyen bir soğuk ile kaplandığını gördüm.Direk mantomu giyip önünü sonuna kadar kapattıktan sonra,Roma'nın puslu sokaklarında ilerlemeye başladım.Daha yola çıkar çıkmaz ilk durağım Spagna Meydanı olmuştu.Sabahın kokusunu içime çektikten sonra yürümeye devam ettim.Dünden kalan hafif yağmur -belki de sadece çiselemişti- etrafı nemlendirmişti.İleride,meydanın ortasında ki açıklıkta bankta kurulmuş tanıdık bir yüz gördüğümü farkettim.Biraz daha yaklaştığımda bunu Adolphe olduğunu gördüm.Yanağından akan iri göz yaşı tanecikleri yüzünü ıslatmış,Roma'nın soğuğunda orada öylece oturuyordu.Yine ne olmuştu ki ? O soğukta orada oturmasının sebebi çok azdı.Adımlarımı hızlandırıp son hızla yanına gittim.Yanına geldiğimde ağladığını gördüm.İçli ve buruk bir ses tonuyla ağlıyordu.Hıçkırıkları daha sessiz ve baskındı.Ancak,önemli soru ne olmuştu ? Yanına yaklaşıp banka oturdum.Hafif buruk bir ses tonuyla konuştum ;

"Günaydın Adolphe.Hey sana ne oldu ?!"
"Hiç,hiç birşey olmadı Evan."
"Olmadı mı ? O zaman neden ağlıyorsun.Hadi ama benden de saklıyacak değilsin herhalde."
"Yine,yine onu gördüm rüyamda.Unutamıyorum,unutmak istiyorum ama olmuyor.Unutamıyorum!"

Şaşırmıştım.Nasıl olurdu ki ? Unuttuğunu,onunla hiçbir alakası olmadığını söylemişti.Hiç bir zaman unutamadığımız biri olmuyor demekki.Ancak,bu Adolphe'ye uymayan bir davranıştı.O hep benim gibi hep avareydi.Biri gelir biri gider yaşam tarzını uyguluamazmıydık hep ? Nasıl oldu da bu kadar değişebildi.Anlamıyorum!En yakın arkadaşımı da bir aşk faciası yüzünden kaybediyorum.Olacak şey değil.Sinirin beynime aktığını,kör ettiğini farkettiğimde sakin olmaya çalıştım.Mutlaka unutacaktı.Ancak zamana ihtiyacı vardı.Sakin bir ses tonu ile onu kırmadan konuşmaya çalıştım.Bu zordu,gerçekten zordu.Onun neşesini yerine getirmeliydim.Kolundan tutup ayağa kaldırdım ve sevecen bir tavırla ağzımı açtım;
"Haydi ama unut onu artık.Hadi kalk,sana bireyler ısmarlıyayım.Hem konuşur dertleşiriz."

Konu: Geri: Evan Bourne Ptsi Ara. 07, 2009 9:35 pm

Anlatımınız akıcı. Betimlemeleri sık kullanmış olduğunuz için RO'nuzu okurken keyif aldım. Ancak noktalama işaretlerinden sonra boşluk bırakmayışınız, bazı noktalama işaretlerinden önce boşluk bırakışınız ve RO'nuzu güzel bir sonla bağlayamayışınız puanınızı düşürüyor.

Puanınız: 94.

» Evan Bourne
» Evan Bourne
» Evan.