Gözünün önüne düşmüş ipeksi, dalgalı saçlarını zarif bir hareketle arkaya atıp, gecenin karanlığına attı kendisini. Normal bir öğrencinin çıkmak istemeyeceği bir saatte (içeri tıkılmaları gereken saate sadece 15 dakika kalmıştı) bahçede, hatta Yasak Orman'ın gayet yakınındaki bir kısmında bulunmak onun için pek de sıradışı bir olay değildi, ama etrafında böylesine ürkütücü ve doğal olmayan bir sessizliğe pek de alışık olduğu söylenemezdi. Tam olarak 30 yılın tecrübesini barındırdığı bedeni, bu Hogwarts öğrencileri arasında dikkat çekmiyor olabilirdi ama neredeyse her gece yaptığı gibi dışarı çıkıp ufak memelilerle beslenmezse, alacağı ucubik görünüm onu hemen ele verirdi. 15 yaşında bir genç kızken ısırılmıştı, şimdi de görünümü açısından 15 yaşındaydı fakat vampir olmasından bu yana bir 15 sene daha geçmişti, etti 30 yıl. Komik, diye düşündü. Bu yaşıma rağmen elde etmiş olmam gereken hiçbir şeye sahip değilim, fakat okuldaki bazı sürtükler benden çok daha deneyimli. Gül kurusu renkli dudakları çocuksu bir ifadeyle sarkarken, iri gözleri giderek koyulaşıyordu; kansızlıktan. Berbat bir köpek taklidiymiş gibi kafasını yukarı kaldırdı, serin havayla beraber içine çektiği koku bir anda onu nereye gideceği ve ne yapacağı hakkındaki bilgilerle donatmıştı.
Saçları arkasından savrulurken, o göl kenarına doğru hızlıca yürümeye başlamıştı. Daha doğrusu, normal bir insan gözü için koşuyordu. 12-13 yaşlarındaki bir erkek çocuğunun damarlarında akan kanın tatlı, cezbedici kokusunu ciğerlerine çekerken bilinci giderek kendisini terkediyor, tüm hareketlerini içgüdülerine bırakıyordu. 3 gün boyunca dışarı çıkamamıştı, o yüzden de bu gece kendisini dandik bir rakun kanının tatmin etmeyeceğini çok iyi biliyordu. Gerçi bu yıl hiç insan kanı içmemişti, hem de çevresi o kadar lezzetli, körpe gençlerle doluyken. İradesi, en azından o zamana kadarki iradesi, kendince gerçekten de takdire şayandı. Ay ışığının vurduğu, ipeksi ve bir o kadar da ince tene takıldı gözleri birden. Çocuk ordaydı, bağdaş kurmuş oturuyordu bir ağacın altında. Kızarmış gözleri ağladığının işaretiydi, ama onun berbat hali Agnes'in açlığını dizginleyecek değildi herhalde. Adımlarını yavaşlattı, ama koşarken olmadığı kadar hızlı ve derin nefes alıyordu. Zümrüt rengi çimenlerin üstünde bir hayalet gibi süzülürken (evet, gerçekten de hiç yürüyora benzemiyordu) çocuğun dikkatini nasıl çekmediğine şaşırdı birden, yani sonuçta o bir vampirdi, teni porselen kadar beyaz ve gözeneksiz olmasının yanısıra kaşmir kadar yumuşak ve pürüzsüzdü, ışık ona vurunca fecî bir şekilde olağandışı görünüm alırdı, ve bu sadece en ön plana çeken özelliğiydi. Ani esen serin bir rüzgar çocuğun sarı saçlarını dalgalandırıp, kokusunu Agnes'e taşırken iradesinin son kırıntılarını da alıp götürdü, henüz yeni sayılan bir vampir olmanın getirisiyle duyduğu zevki belirten ve kesinlikle insanî olmayan bir ses çıkardı, ardından kendine karşı koymaya tenezzül etmeyen çocuğun boynuna doğru hızlı ama zarif bir hareketle atıldı. Ondan sonra hatırladığı tek his, boğazına akan tatlı, baştan çıkarıcı ve erimiş çikolatan bile daha muhteşem olan sıvının kendisini ne kadar iyi hissettirdiğiydi. Çocuğun karşı koymaya çalışan elleri bedenini ittiriyordu, fakat bu önemli değildi, bu geceden sonra minik Jason (adının bu olduğunu nasıl bildiği hakkında bir fikri yoktu) esrarengiz bir biçimde kaybolmuş olacaktı nasılsa. Sonradan pişman olacağı bir şey yaptığının farkında değildi, olsa bile umrunda değildi.
Konu: -Beslenme. 
Perş. Kas. 26, 2009 9:27 pm