Stesha'nın Bürosu *

İşlerime az da olsa çeki düzen vermek, eski arkadaşım Math'dan sıcaklık ve ilgi görmek birazcık moralimi yerine getirmişti. Dahası, gece de sevgilimle beraber olacaktım. Bu ise apayrı bir mutluluktu. Artık yüzüm gülüyordu. Günlük ilişkiler yoktu şimdi. Sadece Charles vardı benim için. Sadece Charles... Ayaklarımı kanepeden indirip bacak bacak üstüne attım. Sağ bacağım üstteydi, dün baldır kısmından incinmişti, onun biraz daha dikkatli hareket etmesi gerekiyordu. Biraz daha geriye doğru yaslandım. Güzel, çok güzel! diye geçirdim içimden. Bedenimi düşünüp mutlu olduğum daha önce de çok olmuştu, ama kendimi, kendi bedenimi daha önce hiç bu kadar sevmemiştim. Güçlü bacağımda bir hafif sızı, soluk alırken göğüs adalelerimde ki hareket beni mutlu ediyordu. Onunla geçirdiğim her anı gözlerimin önüne serildiğinde eski benden nefret ediyordum. Ayağa kalktım. Önce lavaboya gittim. Yüzüme canlılık fışkıran serin suyu boynuma doğru iteledim. Yıkadığım boynumla yüzüme bir serinlik veriyordu. Havluyla kurulanma ihtiyacı duymadım. Üzerimde ki şifon kıyafetimi çıkarmaya da... Öylece kuruldum koltuğuma ve saatler sonra gelecek olan Charles'n hayalini kurmaya başladım.

Saçma bir grubun daha icabına baktıktan sonra Stesha'nın yanına uğramak için Fransa'ya cisimlendim. Onu en son bıraktığımda evdeydi, ancak büyük ihtimalle bu saate kadar kendi iş yerinde olmalıydı Kapıyı iterek etrafa bir göz attım. Oldukça doluydu. Biraz daha ilerledikten sonra büroya vardım. Kapıyı bir kaç kez tıklattıktan sonra yavaşça içeri girdim. Stesha olağanüstü güzelliğiyle tam karşımda oturuyordu. Üzerinde onu oldukça seksi gösteren bir şifon elbise vardı. Ah, o ne zaman seksi değildi ki. Gülümseyerek yanına gittim. Dudaklarına hafifçe bir öpücük bıraktıktan sonra elimdeki çiçekleri kucağına bıraktım. Ona hazırladığım sürprizden eminim ki habersizdi. Belki de bunu beklemiyordu. Ancak mutlu olacağından şüphem yoktu.

Bir çocuk gibi sevinmişti çiçeklere. Ben içeri girince yüzündeki o tatlı telaş beni daha da güldürmüştü. Kollarını boynuma doladıktan sonra duymak istediğim şeyleri söyledi.

'' Seni çok seviyorum aşkım.''

Ellerimi beline dolayarak güzel yüzüne bakmaya başladım. Ona sıkıca sarılarak hasretimi gidermeye başladım. Güzel kokusunu her içime çektiğimde bayılacak gibi oluyordum. Hayatım boyunca istediğim tek insandı o. Evet evet, bugün bunu soracaktım. Ancak hemen değil. Onu bıraktıktan sonra koltuğa oturarak sevecen bir ses tonuyla konuştum.

''Eee tatlım, ne yaptın bütün gün? Bugün kaç müşterin sana asılmaya çalıştı?

'' Bu sexy sevgilin için az insan ölmez ama o sadece seni istiyor sevgilim ''

Güldüm. Evet, Stesha'nın ne kadar güzel -seksi- bir kadın olduğunu bilmeyen yoktu herhalde. Onunla ne zaman çıksak gözleri hep onun üzerindeydi. Birkaç tanesini lanetlemek zorunda kalmıştım, ancak onlar da fazla ileri gitmişlerdi. Elleri tenime değerken sanki vücudum alev alev yanan bir odaya girmiş kadar sıcak oluyordu. Onu kendime çekerek daha yakın oturmamızı sağladım. Ancak fazla yorgundum. Gözlerine bakarken dalıp gidebilirdim her an. Başımı bacağına yaslayıp uzandım. O kadar yumuşaktı ki sanki altımda kuş tüyü bir yastık vardı. Küçük çocuklar gibi huysuzlanıyordum. Ah, nerede dövüş alanındaki Charles, nerede Stesha'nın kucağında yatan Charles...

O kadar mutluydum ki onun kucağında yatarken. İçim geçecekti neredeyse. Odanın bütün perdeleri kapalıydı. Sevinmiştim, fazla ışığı sevemedim hiçbir zaman. Acaba şimdi zamanı mıydı? Galiba evet. Usulca oturuş pozisyonuna geçtim. Stesha'ya dönerek tatlı bir ses tonuyla konuştum.

''Gözlerini kapatır mısın aşkım?''

Sürprizimi görmesini istemiyordum. Gözlerini kapattığından emin olduktan sonra asamı çıkardım. Öncelikle kapıyı mühürledim. Bu güzel anda birilerinin gelip girmesi hoş olmazdı. Ardından küçük bir hareketle ortamın bütün ışığını yok ettim. Onlar yerine her yerde küçük kırmızı mumlar vardı. Arka fona da hafif bir müzik yerleştirdim mi her şey tamamlanmış olacaktı. Küçük bir bilek hareketiyle onu da hallettikten sonra yerlere kırmızı gül yaprakları döktüm. Güzel bir görüntü oluşturmuşlardı. Eğer teklifimi kabul ederse başından aşağı yağacak şekilde ufak bir büyü yaptıktan sonra ellerini tutarak fısıldadım.

''Artık gözlerini açabilirsin sevgilim.''

Stesha'nın yüzündeki o tatlı ifadeyi görmek benim için dünyalara bedeldi. Oldukça şaşırmış görünüyordu ki bu gayet normaldi. Hangi kadın her gün böyle bir manzarayla karşılaşıyordu ki? Tam zamanıydı bunu söylemenin. Yıllardır aradığım gerçek aşkı bulmuştum, ve de onunla bir ömür boyu yaşamak istiyordum. Ellerini tutup koltuğunun önünde diz çöktüm. Müzik hafifçe ortamı yumuşatırken sesim melodiye karışarak Stesha'ya ulaştı.

Belki bunu beklemiyordun ancak, seninle bütün hayatımı birlikte geçirmek istiyorum Stesha. Benimle evlenir misin?

Sonunda söyledim. Uzun zamandır provasını yaptığım şey bu değildi, ancak pratikte gerçekten her şey değişiyordu. Bunu öğrenmiştim. Yine de, kekelemeden sormayı başarmıştım. Peki ya şimdilik bir cevap vermezse? Bunu düşünmek bile istemiyordum. Kendimi 'evet' diyeceğine o kadar inandırdım ki alacağım herhangi bir red cevabı beni yıkardı.

'' Ee şey. Evlilik derken yani sen ne demek istedin? Şakaydı değil mi? ''

Korktuğum başıma gelmişti işte. Stesha kabul etmemişti. Biraz kırılmıştım. Hatta bayağı kırılmıştım. Ancak bunu belli etmemeliydim. Yine de yüz ifademden bunun yeterince anlaşıldığını anlayabiliyordum. Ellerim daha gevşek tutuyordu ellerini.

Aslında şaka yapmıyordum. Ancak görüyorum ki sen bunun için pek istekli değilsin. Hiç sormadım farzet.

Yavaşça ayağa kalktım. Asamla küçük bir el hareketi yaptım. Oda tekrar eski haline dönmüştü. Stesha'nın iki yanındaki koltuğun üzerine kendimi bırakıverdim. Sırtımı arkaya dayayarak tavana bakmaya başladım. Stesha'ya bakmamaya çalışıyordum. Kısmen de başarılı oluyordum bu konuda. Yaptığım büyük salaklığı unutmaya çalışıyordum. Hah, benim neyime biraz daha mutlu olmak? Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordum, ancak birkaç dakika olmuştu herhalde. Oturduğum yerden kalktım. Nereye gideceğimi bilmiyordum. Saat geç olmuştu, Sihir Bakanlığı kapanmış olmalıydı. Eve, ya da başka bir yere gidip içebilirdim. Sanırım ev daha cazipti.

''Ben gideyim artık, saat epey geç oldu. Dediklerim için kusura bakma. Dediğim gibi unut gitsin. İstemeyeceğini düşünememek benim aptallığım.''

Arkamı dönmüş gidecekken bir şeyin beni engellediğini farkettim. Soran gözlerle ona bakıyordum. Beni kendisine çekerek ateşli bir öpüşmenin başlangıcını oluşturdu. Birkaç dakika sonra dudaklarımız ayrıldığında kulağıma yükselerek fısıldadı.

'' Evet. Seninle evlenirim aşkım''

Hayal miydi bu? Yoksa gerçekten evlenmek mi istiyordu? Sonunda aradığım mutluluğu bulmuş muydum yani? Kollarımla onu sıkıca sardıktan sonra havada bir kaç defa döndürdüm. Onu ne kadar sevdiğimi o an daha iyi anlamıştım. Onun bir sözü beni üzmeye, bir sözü mutluluktan havalara uçurmaya yetiyordu. Dudaklarından öpmeye başladım. Stesha'm, biricik sevgilim bundan sonra hep benimle olacaktı. Onu daha sıkı kavradım. Bir daha hiç bırakmayacakmış gibi...

Her ne kadar Stesha'yı bırakmak istemesem de bütün gece orda kalamazdık. Gece çoktan konuşmayı bırakmış, ay gökyüzünde parlayan ışığıyla karanlıkta yol gösterici pozisyonunu almıştı. Camın ardındaki dünya uykuya dalmıştı bile. Stesha öylesine şehvetli öpücükler veriyordu ki neredeyse baştan çıkacaktım. Ancak kendimi tutmam gerekiyordu. Nasıl olsa bizi engelleyen hiçbir şey yoktu artık.

''Saat oldukça geç oldu tatlım. Bu geceyi ben de geçirmek ister misin? Ertesi gün de alışverişe falan çıkarsın.

Reddetmeyeceğini düşünüyordum. Yumuşacık elinden tutarak küçük bir öpücük kondurdum üzerine. Onu sevdiğimi gözlerimden bile anlayabilirdi. Beraberce İngiltere'deki evime cisimlendik. Yeni aşk yuvamızı iyice tanıması gerekiyordu artık.