İçindeki büyücüyü keşfe çıkan küçük(!) kız*

" Clemy, hadi uyan.. "" Ya ama yeni yatmıştık! Bu kadar çabuk sabah olmuş olamaz! 5 dakika daha.. "O ihtişamlı binanın çok yakınındaydım. Bir büyücünün bile nefesinin kesilebileceği kadar yakında... Her taraf ince bir sis tabakasıyla kaplıydı; ve bu, binayı çok daha görkemli kılıyordu. O gizemli havada huzurla seyrediyordum çevreyi. Ta ki, kurukafa motifini fark edene kadar.. Ne olduğunu anlamak için yaklaşmaya çalışıyordum, ama süpürgem daha fazla ilerleyemiyordu. Sanki biri beni çekiyormuş gibi, ya da önümde görünmez bir duvar varmış gibi.. Joseph beni uyandırmaya gelip sırtımdan çekiştirirken tam da bu rüyadan uyanmıştım: Hogwarts ve Lord'un varlığı: Karanlık İşaret. Gördüğüm her rüyanın gerçekle ilgili bir bağlantısı olduğunu biliyordum, ve bunun tek bir anlamı vardı: Slytherin. Nihayet yataktan kalkıp, giyindikten sonra kahvaltı ettik Joseph'le. Annem ve babam bize perona kadar eşlik edecekti. Ama duvardan sonrası sadece ikimiz kalacaktık: iki kız kardeş. Damarlarında Slytherin kanı dolaşan, hırslı, soğukkanlı iki cadı. Gelecekten habersiz -ama asla ümitsiz olmayan- iki yeni öğrenci. Ve birbirlerine asla zarar vermeyecek iki dost. "Evet" dedim kendi kendime.. "Birbirimizden asla kopmayacağız. Kardeşiz biz."  Yüzümü çoktan yıkamıştım, giyinmiştim, saçlarıma çeki düzen vermiştim, kahvaltı edip dişlerimi fırçalamıştım: yani rüyanın üstünden nereden baksam 1,5 saat geçmişti. Ama hâlâ etkisinden kurtulabilmiş değildim. Slyhterin olmalıydım; slytherin olacaktım. Bana en uygun bina Slytherin'di, ailemin ait olduğu bina Slytherin'di, olmam gereken yer Slytherin'di. Karanlık Lord da Slytherin'di, kötülük Slytherin'di, intikam ve hırs Slytherin'di. Kötü müydüm ben? Kötü mü olacaktım?..Perona vardığımızda adrenalin salgılamaya başlamıştı böbrek üstü bezlerim. Az da olsa, yeni bir hayata başlamanın verdiği heyecan dolanıyordu ellerime, ayaklarıma. Baykuşum Patty'nin kafesini 3 kere yere düşürmem bundan olsa gerekti. Gerçi hep son anda yakalayıvermiştim kafesi, Patty de her seferinde "E olmaz ki canım.. " mesajı veriyordu bana gözleriyle. Ama aldırmadım, sadece bir kuştu o. Duvardan geçip 9 3/4 e vardığımızda gerçekten zevk almıştım farklı olmaktan. Birçok muggle'ın haberi olmayan şeyler yapabilmekten, yapacak olmaktan. Üstün olmaktan, daha fazla üstün olmak istemekten. Evet, harika bi' duyguydu bu. Kesinlikle.Gayet sakin ve insanlarla mesafeli durduğum bir yolculuktan sonra -ki sırf kimseyle temas kurmadığım için bana cüppemi giymemi hatırlatacak biri olmamıştı ve benim karmakarışık olan beynim ne yazık ki tek başına hatırlamamakta diretmişti-, birinci sınıf olmanın verdiği eziklikle yöneldim Hogwarts'ın giriş salonuna. Geç kalmıştım, lanet cüppe! 

Çok şey kaçırmış mıydım ki? Ama hayır, sanmıyordum. Çünkü Joseph hâlâ seçmen şapkayı giymemişti ve o anı görememiş olduğumda gerçekten bir şeyler kaçırmış olurdum. Ben etrafıma bakınırken adımı okudu, uzun boylu, kediyi andıran gözleriyle elindeki parşömeni süzen kadın.

"de Lioncourt, Clementine"

Heey, biraz nefes alsaydım? Daha yeni girmiştim içeri, bu ne aceleydi böyle?

Sitemimi, kuruyan ağzımı ıslatarak kullandığım tükürüğümle birlikte yuttum ve o siyah, kargacık burgacık, paçavra benzeri şeye yöneldim: seçmen şapka. 

"Hmm.. Karmaşık.."
Şapkanın sesinin bu kadar tiz çıkacağını düşünmemiştim doğrusu. İlk duyuşumda kulağımı tırmalayan sese ikinci cümlede alışmıştım neyse ki."Yetenek var, cesaret var, kafa da fena değil. Ama hırs hepsini bastıracak güçte.."Şapkanın yorumunu sırf merakımdan dinliyordum, hangi binaya seçileceğimi zaten biliyordum. "Slytherin!" Soydaşlarımdan büyük bir alkış koptu, ve ben de onların arasına katılmak üzere yürümeye başladım. Ailem mutlu olacaktı, ben mutlu olacaktım. Peki mutluluk, kötülükle mi gelecekti? Kötü mü olacaktım? "Kötü ya da iyi. " dedim kendi kendime. "Ne fark eder ki? Ben, benim sonuçta. Başkası değil. Neysem o'yum."Yerime oturduğumda kardeşim seçmen şapkaya doğru ilerliyordu ve "Slytherin!" sesini duymamız çok sürmedi. Gözlerim dalmış bir şekilde, yandan bir gülüş attım karşımdaki duvara. "Slytherinli iki kardeş". Hep bunu istememiş miydik?..