Fransa'da Düğün - Charles Crestor & Stesha Irina Láerod -

Sitemizin değerli iki karakterinin ömür boyu - sitenin ömrü boyu - mutlu olması dileğiyle deyip düğünü açıyorum .

* Mekan hakkında bilgim olmadığı için o konudaki açıklamayı sevgili gelin ve damadımıza bırakıyorum ...

!!! RO İN !!!

Steve sabah kalktığında o gün yapması gereken önemli birşey olduğunun farkındaydı.Gitmesi gereken bir düğün vardı!Düğünleri sevmezdi, düğünlerde dans edilir,tanımadık insanlarla muhabbet edilmesi gerekirdi. Evet yeni insanları tanımaktan hoşlanıyordu belki, ama sırf bunun için o kalabalık ortamlara dalmazdı. Dışarıdan bunu sevecek biri gibi görünse de o an içinde olduğu tozlu tavan arası odasının sersemletici sessizliğini tercih ederdi.Ama en azından düğünlerde yemekler iyi oluyordu.

Sıcak yatağında bir iki dönüp bunu düşündü. Uykunun bedenini yeniden ele geçirmeye başladığını hissettiğinde derhal doğruldu. Yeniden uyumak ve düğünü kaçırmak tehlikeli bir hata olurdu. Jane muhtemelen onu öldürürdü. Öte yandan düğün o kadar kalabalık olacaktı ki belki farkına varmazdı.Kafasında bu düşünceyle özlemle kendisini bekleyen yumuşak yastığına baktı. Birden uykunun zehirli büyüsünden kurtulup düşünceyi kafasından attı. Düğünleri sevsin ya da sevmesin orada olmalıydı. Pariste boşuna 2 gün kalmamıştı.
Gözlerini ovuşturup çevreye kısaca göz attı. Paris pahalı bir şehirdi ve Steve hiç bir zaman zengin biri olamamıştı. Bunu sebebi daha çok babasıydı, beraberlerken ççok seyahat etmek zorunda kalmış ve ellerindeki paraları ucuz otel odalarına ve babasının beraber takıldığı kızlara harcamışlardı. Bir de içkiler vardı tabi! Sonuçta o gitmiş ve Steve beş parasız ortalıkta kalmıştı.En azından ondan gelen hiç denebilecek bir para vardı.Paris'e kadar otostopla gelmişti,ki bu oldukça uzun süren yorucu bir işti,sonunda eyfel kulesinin bir kaç blok ötesindeki ara sokak otellerinden birine varmıştı. Otel o kadar vasattı ki normal bir insanın göz zevkini tek bir bakışta alt üst edebilirdi. Yine de sığınmak için iyi bir yerdi ve 2 gecelik ücreti bedava denebilirdi. Ve buna yemek de dahildi,tabi ona yemek denebilirse. Steve bu fırsatları mükemmel olarak değerlendirmişti,çünkü daha kötülerine razı olduğunu hatırlıyordu.
Yatağın hemen yanındaki tahta sandalyenin üstündeki siyah tişörtünü kapıp üstüne geçirdi. Hemen pencere yanındaki yatağına çarpan güneş ışınları gözünü alıyordu.Yana dönüp tozlu yere bastı ve yerden güç alıp ayağa kalktı. Uykusu hala üstündeydi ama kalıcı gözükmüyordu. Ahşap kapının yanındaki tahta dolaptaki yırtık valizine yöneldi. Ayağının hemen yanından yarım bir kedi boyunda fare geçti ama o görmezden geldi. Burada fareleri evcil hayvan sayıyor olmalıydılar çünkü hepsi aşırı hormonlu görünüyordu.
Yırtık valizinden düğün için getirdiği beyaz gömleğini çıkarıp üstüne geçirdi.Valizin fermuarı rahatsız edici derecede bozuktu ve kapanmıyordu,Steve valize kötü bir bakış atıp tuvalete yöneldi,bastığı tozlu yerde gittiği doğrultuda ayak izleri oluşmuştu.Ayna kırık dökük ve antika kadar eskiydi. O kadar kirlenmişti ki bakan insanın kendisini görmesi çok zordu. Tabi artık bu detaylar Steve'i etkilemiyordu çünkü onlara kötü gözüyle bakmıyordu. Sadece alışılmış bir şeyin parçalarıydılar. Özenle beyaz gömleğin yakalarını ilikledikten sonra kot pantolonunu aranmaya başladı.Altında siyah bir boxerla düğüne gitmek yakışık almazdı, komik ve marjinal olarbilirdi belki ama iyi bir dayak yiyip dışarı atılırdı. Küçük odasında her yere bakındıktan sonra pantolonu yatağın altında buldu. Yerden aldığı pantolonu silkeledi ve üstüne geçirdi.Yatağı düzeltip düzeltmemekte kararsızdı, bir süre öylece baktıktan sonra olduğu gibi bırakmaya karar verdi. Düzenli bir yatak odaya tezat düşerdi,ayrıca boşuna emek kaybıydı. Aceleyle saçlarını düzeltti odada önemli birşey bırakmadığına emin oldu ve odadan çıktı. Düğüne geç kalıyordu.

Adres elinde buruş buruş olmuştu. Fransızcası olmadığından yol bulmak çok zordu,çünkü bu Fransızlar kendi dilleri haricinde başka dil konuşmayı reddediyorlardı. Bir tanesini denemek için adama ingilizce bilip bilmediğini sormuş, bilmediğini söyleyince ingilizce küfür etmişti. Anlaşılan o ki ingilizcesi gayet yeterliydi,kıpkırmızı kesildikten sonra mükemmel bir ingiliz aksanıyla ağıza alınmayacak şeyler saymıştı. Steve canını kurtarmak için kaçabildiğine tekrar şükretti.
Ama sonunda,Paris'i saatlerce gezdikten sonra yeri buldu. Kapıda korumalarıyla oldukça şık bir mekandı. Hayranlık ve böbürlenmeyle karışık bir gülümsemeyle baktı binaya. Buraya çağırılmıştı ve genelde bu kadar şık yerlere anca izinsiz girerdi.
Pantolonunun ceplerini yokladı aceleyle,davetiye oradaydı.Kapıdaki 2 metrelik adamlara bulaşmak pek akıl karı olmayacağından davetiyeyi cebinden çıkarıp sıkı sıkı elinde tuttu ve kapıya ilerledi.
Takım elbiseli sert bakışlı eleman bir cüceye bakar gibi bakışlarını indirip Steve'e baktı;
Davetiyenizi görebilir miyim? diye sordu ardından, besili bir gorili andıran kalın sesiyle.Steve yamuk gülümsemesiyle davetiyeyi uzattı.
Buyur bakalım ahbap!
Ardından göğsüne yavaşça iki kere vurdu.
Anlaşılan bu herifler şakadan anlamıyordu,önce Steve'in vurduğu yere ardından Steve'e öle zehirli bir bakış attı ki gülümsemesi biran soluklaşır gibi oldu. Ama gözü davetiyeye kaydığında buraya davet edildiğini hatırladı. Yani onları işe alan kişi tarafından. Bu onu daha üstün kılıyordu, fiziken değil belki ama rütbece.
Adam hımmlayıp iki kere başını salladı ve kağıt parçasını geri uzattı.
Girebilirsiniz.
Steve böbürlenen gülümsemesiyle salına salına içeri girdi.İçerisi kelimenin tam anlamıyla etkileyiciydi. Tanımlamak fazla güçtü. Steve yutkunupp etrafı kolaçan etti ve sonunda boş masalardna birini gözüne kestirdi.Saatlerce yürümüş,koşmuş ve sonucunda yorulmuştu,biraz dinlenmeyi de hakediyordu. Masaya yaklaştı ve kendini sandalyeye attı.
Çok yorulmuştu.

Ahh... Sonunda Fransa'ya doğru yola çıkmıştık. Yanımda oturan menejerime dönerek; " Her şey tamam değil mi? " diye sordum. " Bir aksilik çıkarsa bu dünyada bir daha iş bulamazsın! " Kadın, sertçe yutkunup listeye göz atarak bir şeyler karalamaya başladı. Kısa bir süre sonra da; " Her şey tamam Bayan Williams. Hiçbir aksilik çıkmayacak. " dedi. Rahatlamıştım. Limuzinin arka kısmına dönerek dansçılara baktım. Hepsi, zinde gibi görünüyorlardı. Umarım hiçbiri sakatlanmazdı. Böyle bir şey olsa bile ben onları sakatlardım. Limuzinin siyah camını yavaşça aralıyarak gözlerimi dışarıya çevirdim. Böyle erken saatte düğün yapmak hoş olabilirdi. Gerçi geceye kadar insanlarda ne kadar enerji kalırdı bilemezdim ama ben sabahlara kadar dansedip şarkı söyleyebilirdim.

Artık hiç olmadığım kadar ünlüydüm. Şöhretimi duymayan kalmadığına emindim. Benden şarkı söylememi Stesha rica etmişti. Böyle bir teklifi geri çevirebilir miydim? Hem oraya gidecek, insanlara kendimi gösterecek; hem de düğünü hafifçe karıştıracaktım. Kim bilir, kimler benim yüzümden kavga edeceklerdi? Bunları düşünürken hafifçe gülümsedim. Sağ elimin orta parmağıyla güneş gözlüğümü yukarı ittikten sonra camı kapatıp içeri döndüm. Menejerim arkamızdan gelen alet aracını gösterek; " Müzik sistemleri de tamam efendim. " dedi. Yine her zamanki gibi harika bir şov yapacaktım. " Sana söylediğim kıyafetleri aldın değil mi? " diye sert bir bakış attım. Kafasını aşağı yukarı sallayıp yutkunduğuna göre almış olmalıydı.

Kısa bir süre sonra limuzin, büyük bir meydanın ortasında durdu. " Bayan Làerod'un düğününün yapılacağı yere vardık efendim. " dedi önümüzdeki şoför. Ters bir bakış attım. " O, artık bir Crestor sayılır. " dedim. Kafasını eğip; " Haklısınız efendim. " dedikten sonra arabadan inip bana kapıyı açtı. Dönerek; " Konser çıkışından 15 dakika önce Susan -menejerimden bahsediyordum- seni arayacak. Beni bekletirsen canına okurum! " dedim. Kafasını sallayarak; " Pekala Bayan Williams. " deyip arabaya bindikten sonra hızla uzaklaşmaya başladı. Kafamı yukarı kaldırarak meydanı iyice süzmeye başladım. Aslında hoş bir yerdi ama düğün yapmak için biraz fazla açış bir alan değil miydi? Kafamı çevirip, yanımızda duran alet aracına baktım. " Yavaş yavaş kolonları indirmeye başlayın. " diye emrettikten sonra Susan'a dönüp; " Umarım iyi bir şov olur. " diye gülümsedim. " Öyle olacak efendim. " diye cevap verdikten sonra sistemleri incelemek için yanımdan uzaklaştı. Bir anda etrafımda çığlıklar duymaya başladım. Bu da neydi böyle? Fransa aksanıyla bağıran sesler duyuyordum. " Lady GaGa! On vous aime!* " Ahh... Tanrım, böyle ünlü olduğumu bilmek büyük bir zevkti. Gülümseyerek bana yaklaşan insanların uzattıkları fotoğraflarımı imzalamaya başladım.

Ro Dışı: * Seni seviyoruz!

Mesaj Sayısı : 313 Kayıt tarihi : 02/05/09

Çatlaklarla dolu aynamdan yansımama bakıyordum. Bu benim hoşuma gidiyordu. Nedenini bilmiyordum aslında. Ama sarı saçlarımı mavi gözlerimi görünce içimi huzur kaplıyordu. Gözüme çektiğim siyah kalem ise asaletimin üstüne asalet katıyordu. Kendimi çok mu beğeniyordum ? Aslında aptal ve çirkin bir kızın tekimiydim ? Çatlak aynadan yansımam böyle söylemiyordu. Ama etraftakiler beni aynanın gösterdiği gibi görüyor muydu ? Garip duygularım birbirine karışmıştı. Biricik arkadaşım Stesha'nın düğününe gitmeden önce neler düşünüyordum ? Boy anamın önüne geçtim ve tekrar ansımama baktım. Siyah mini elbisem üstümde çok güzel duruyordu. Sapsarı belime kadar uzanan saçlarımı açık bıraktım. Tekrar baktığımda mükammel gözüktüğümü fark etmiştim. Siyah küçük çantamı aldıktan sonra odamdan dışarı çıktım .

Cisimlenme noktasına geldim ve gözlerimi sıkıca kapatıp Fransa'ya cisimlendim. Düğün Salonuna girmeden önce yüzüme bir gülümseme yerleştirdim ve ilk adımımı attım. Her yer harika gözüküyordu. Stesha'ya da bu yakışırdı. Stesha etrafta gözükmüyordu. Beyazlarla döşenmiş sandalyelerden birine oturup Stesha'yı beklemeye karar verdim. Acele etmelisin Stesha !

Charles ile bir hayat paylaşmanın verdiği heyecan ile oradan oraya savrulup duruluyordum. Bu kadar çok hareket edersem eğer günün sonunda en çok yorulan ben olacaktım. Scar ve Peter ile görüştükten sonra, yeni gelmekte olanların kapıda ki görevlilerle yaşadıkları komik maceralarını seyrettim. Çoğu kişi davetiyesini çantanın derinliklerinden bulup çıkarıyor, kimi cebinden buruşmuş bir davetiye çıkarıyordu. Özellikle mevki ayrımı yapmaksızın yetişkinlerin öğrencilerle oturup muhabbet etmesi beni çok sevindirmişti. Bu gece ki –belki beş yüzüncü kez- yaptığım gülümsemem yeniden yüzüme hakim oldu.

Traw ve Andrew’n yanından ayrıldıktan sonra uzaktan onları seyre daldım. Yeni başlamalarına rağmen çok yol kat etmiş gibilerdi ve birbirlerine de çok yakışıyorlardı. İnşallah bu mutlulukları ben ve Charles'n ilişkisi gibi sonsuza uzanırdı. Bu hayatta en çok istediğim şeylerden birisiydi. Andrew aslında Traw’e önceden bir şeyler hissediyordu. Fakat hep arkadaş grubu içinde bulunduklarından ona karşı açılamamıştı.. Fakat -deli ben.* bu duruma daha fazla dayanamamış ve direk Traw’e olan biten her şeyi anlatmıştım. Kızmasını beklerken Trew’in de Andrew’e aynı duyguları beslediğini duyunca keyfime diyecek yoktu. Ve o günden sonra ilişkileri tam gaz devam etmişti. -bu ilişkinin mimarı benim yani,öhm.*

Bu kısa düşüncelerimin ardından uzaklarda yalnız başına oturan Ardyne yı gördüm. Bu gece onu ilk defa görüyordum. Bu kadar güzel bir kızı nasıl fark edemediğimi kendı kendime sorup durdum. Tam yanına gitmeye hazırlanırken Matt’ın yanına gittiğini gördüm. Çok şaşırmıştım. Matt ve Ardyne .. Süper ikili olurlardı. Onların konuşmalarına ve birbirlerini tanımalarına müsaade etmeliydim. Ne de olsa bu ikilinin havadislerini yakında öğrenirdim.

Ama herkesten daha çok düşündüğüm birisi vardı. O da Antunez ^^. Buraya beni o getirmişti ama bütün gece *sap* gibi kalacaktı. Çok yakışıklı olmasına rağmen, kalbini kimselere açamıyordu. Üzülüyordum onun için. Ama o bu durumdan hiç etkilenmiyordu. Beni salona bırakır, bırakmaz, sigara için dışarıya çıkmıştı.*İnsan deli olmasın..* Her neyse, etraf kalabalıklaşmaya başlıyordu ama Charles ortalıkta yoktu. Onu merak ediyordum.

Yoksa düğünden vaz mı geçmişti? Yok canım daha neler. Birazdan tüm salonu etkileyecek yakışıklıkla içeriye girecek ve kollarında bulacaktım kendimi. Evet, evet öyle olacaktı. Köşede durmamın da bir anlamı yoktu demi? Bu güzelliğimi kimden saklıyordum ki? Charles, nasıl olsa birazdan buraya damlamış olurdu. Büyük bir adım atarak sahnenin tam ordasında durdum. Kırık beyaz gelinliğim, gelin topuzum ve makyajım ve fiziğim ile harika görünüyor olmalıydım. Ee ben sahneye çıkar çıkmaz, herkesin bana dönüp, hayranlıkla bakmasından da anlaşılmıyor muydu? Güzeldim, hep güzel ^^.

Yağmur ışıyordu. Ellerimi göğe kaldırmış öylece bakıyordum sessiz yakarışlara. İstediğim hayatı mı yaşıyordum? Yoksa hayatımda ki bu gelgitler beni yoruyor muydu? Steole markası adı altında hizmet veren bar’ın sahibesi olan büyük kuzeni Stesha'nın bugün düğünü olacaktı. Genel de küçük yaştaki cadı ve büyücülerin aileleri ile gelme bir zorunluluğu vardı. Ama bu beni etkilemiyordu, çünkü o zaten ailedendi. İlk defa Laerod* olmanın ayrıcalığını yaşıyordu. Düğünün bugün olması büyük bir şansızlıktı benim adıma. Tüm geceyi Sonia ile geçirmiştim. Ee bu da haliyle bir yorgunluk bırakmıştı. Ama tatlı bir yorgunluk denilenilirdi buna demi? Ee bir de düğünde onun şarkı söyleyecek olması işi güzelleştiriyordu. Sevgilimi sahne de izlemek... Mükemmel bir duygu olsa gerek ^^. Bütün bu yorgunluğumdan sıyrılması gerektiğini biliyordum. Kuzenimin zevkini, büyüce cıkan haberler de ilk sayfayı süslediğini ve günlük birliktelikleriyle tanındığını biliyordum. Oldukça kalabalık ve eğlenceli bir düğün olacak gibiydi. Böyle birşeyi neden kaçırayım ki? Üzerime mavi dar bir gömlek geçirdim. Altına pantolan olarak beyaz mı siyah mı giysem diye düşünürken, evde büyük yengemin olduğunu gördüm. Hemen yanına gidip, ona ne giymem gerektiği konusunda danıştım. Saçım sarı, gözlerimse mavi. Beyaz pantalonumu giymemi söyledi. Onun söylediğini dinledim ve beyaz pantalonumu geçirdim. Bu gece Sonia için zor bir gece olacaktı. Zaten playboy* tabiriyle adlandırılan biriydim. Ee bir de bu yakışıklılıkta ^^. Sonia'nin işi zor gerçekten. Yüzüme her zamanki o sinsi ifade yerleşti ve aşağıya indim. Yengem ve amcam kapı önünde bekliyordu. Onlarla gidecektim. Yalnız gitmeme ne yazık ki henüz izin verilmiyordu. Yolculuk sırasında sağa bakayım, sola bakayım derken, geldiğimizin farkına varamamışım. Yengemin '' Geldik, kalkmayacak mısın? '' demesiyle kendime geldim ve arabadan aşağıya indim. Görkemli salona girmeye hazırlanırken kapıda ki korumalar sinirimi bozdu. '' Bir dakika, biletler lütfen...'' demesi az da olsa sinirimi bozsa da hemen cevabımı yapıştırdım. '' Seni ahmak, benden de mi bilet soruyorsun. '' dedim. Ama çıkarma zorunluluğum olduğunu bildiğimden hemen cebimden çıkardım o buruşuk bileti. ''Al bakalım, seni pislik ! '' dedim ve gülümseyerek salona girdim. - bu gece sinirimi hiçbir şey bozamazdı..* Direk bir sandalye çekip oturdum. Sonia'yı gördüm o sırada. Sahnede durup, organizasyonu yapıyordu ve oldukça şık görünüyordu. Onun beni görüp yanıma gelmesini bekliyordum. Çünkü daha birinci dakikadan benimle tanışma umuduyla yanıma damlayanlar olmuştu. Ben, bu durumdan rahatsız değildim. Ama Sonia'yı bilemiyordum.

''Uyanmayacağım''

Baş ucunda ki çalar saati parçalamak istemişti sanki.Düğünlerden hep nefret etmişti.Üstüne uykusuzluk eklenince taamül edilemez bir durumdu gerçekten.Kan ter içinde gözlerini açtı Leo .Gördüğü rüyanın etkisiyle kalbi hala hızlı hızlı çarpıyordu ,başı onu çıldırtacak derecede zonkluyordu .Boğazında hafif bir acı hissediyordu Birkaç saniye sonra,rüyanın etkisinden kurtulup tekrar kendine gelince yatağından kalktı.Doğruca duş alma gitti.Dün çok içmişti.Bakanlıkta ki arkadaşı evleniyordu ve bir an kendisinin ne zaman evlenceğini düşündü.Sonra bu düşüncelerden sıyrılıp,başka şeyler düşünmeye karar verdi..

Suyun Leo'nun kafasına her defa vuruşunda Leo'nun beyninde ki düşünceler kayboluyordu.Suyun bedeninde yaptığı dansı hissederken kendinden geçiyordu adeta. Her damlayı teninde hissediyordu ve her damlanın vücudundan kayışı leo nun düşüncelerinden arınmasına yardımcı oluyordu.Duş aldıktan sonra,hemen kendine bir gömlek ve kıravat seçecekti.Beyaz bir gömlek ve üstü desenli,kırmızı bir kıravat gerçekten şık olurdu.Hiç karar vermeden bunları üzerine geçirdi ve şöyle bir aynaya baktı.İyi görünüyordu..

Herkes bu düğünü konuşacaktı.Gelin ve damat birbirlerine öyle uyuyorlardı ki, parmakla gösteriliyorlardı. Onlar kadar iyi bir çift bir daha zor gelirdi. Çift derken aklına kendisi geliyordu hep, acaba o ne zaman evlenecekti?Belki Leo daha bunu planlamıyordu bile.Ama arkadaşlarının bu konuda olumsuz fikirlerini de yok saymıyordu. Sayamıyordu daha doğrusu. Sonra bu düşüncelerden sıyrılıp gitmeye karar verdi Leo.Davetiyede düğünün Fransa'da olacağı yazıyordu.Evin bahçesine çıktı.Nefes aldı,bir süre tuttu,gözlerini kapadı..O ani sıkışma hissini yaşadıktan sonra gözlerini açtı.Fransadaydı.

İşleri nedeni ile Fransa'ya hiç gelemeyen Leo,burayı gerçekten çok beğenmişti.Ama Fransa'ya geldiğinde kafasındaki düşüncelerin yerini başka bir şey alıverdi.Sabahın olağan trafik sıkışıklığında,garip giyinimli bir kadın gördü.''Fransadaki insanların hepsi mi böyle..?''diye geçirdi içinden.Artık düğün yerine gitmek zorundaydı.Bir kez daha cisimlendi ve kendini istediği yerde buldu.Üzgün ve kızgın olduğu zamanlar yanlış yere cisimleniyordu Leo ve bu huyunu hiç sevmiyordu...Heyecanlı bir şekilde içeri girdi.Sevgilisi ile karşılaştı.

''Selam,nasılsın?''

Misafir

Lanet olsun! Kendi düğününü unutan tek insan benim bu dünyada herhalde. Eğer Jack gelip almasaydı bütün gün orada uyuyor olacaktım. Kapıdan içeri hızla girerken önüme geçmeye çalışan görevliyi elimin tersiyle uzaklaştırdıktan sonra Stesha'yı aramaya başladım. Fazla aramama gerek yoktu. Stesha güzel fiziği, kırık beyaz gelinliği ve müthiş güzelliğiyle kendini hemen belli ediyordu zaten. Jack'in sırtına bir kez vurarak ona güldü.

''Hadi dostum, ben müstakbel karımın yanına giderken sen de düğünün tadını çıkar. Çevrede bir sürü yalnız bayan var. Mutlaka bir tanesi seni bekliyordur.''

Haklıydım, Jack buraya da yalnız gelmişti. Bütün gece yalnız takılmasını istemiyordum. Gerçi mutlaka bir kaç kadın onun yakışıklılığını farkedecekti. Çoğu belki de kendisine koca bulmak için gelmişti. Gülümsedim, hayır hayır. Koca arıyorlarsa Jack'ten uzaklaşmaları gerekirdi. Jack bir kadına bağlanacak birisi değildi. Gerçi ben de öyle değildim ancak şu an evleniyordum.

Salonun ortasında duran Stesha'nın yanına ilerledim. Tanrım, yakından daha da muhteşem gözüküyordu. Dudaklarına küçük bir öpücük kondurarak sarıldım. Parfümü oldukça hoştu, derin derin içime çektim güzel kokusunu. Bundan böyle bu kokuyu hep duyacaktım. Ve itiraf edeyim, bundan oldukça memnunum.

Son kolonun da kablosunu taktıktan sonra Stesha'nın salona geldiği farkettim. Ahh... Tanrım, gerçekten çok güzel olmuştu. Üstümdeki siyah, parlak taşlı mayoya bakarak kendimi gelinlik içinde hayal etmeye başladım. Evlilik bana göre değildi ama gelinliklere bayılıyordum. Bunu en yakın zamanda bir yere not etmeliydim. Güzel bir kıyafet tasarımı gelmişti aklıma. Stesha'nın girişinin kasvetli olmasını istiyordum. Sahne ekipmanlarına dönerek işareti verdim. Bir anda Stesha'nın iki tarafından büyük havai fişekler gökyüzüne doğru süzüldü ve mükemmel bir görsel şov gerçekleştirdiler. Arkadaki Dj'ye de işaret vererek mikrofonu elime aldım ve slow ama hoş bir şarkı mırıldanmaya başladım. İnsanlar, sesimi duyunca önce bana dönüp alkışlarla karşılık vermişler sonra da Stesha'ya dönüp hayranlık içinde kalmışlardı. Ardından Charles da içeri girdi. Yapay bir gülümseme takındım. Çok yakışıklı olmuştu ama evleniyordu. Stesha'nın bana döndüğünü görünce göz kırptım. Her şey harika ilerleyecekti...

Pencereden içeri süzülen güneş uyandırmıştı Barty'yi. Uzun ve güzel bir gecenin ardından erkenden uyanmamanın verdiği mutluluk ile doğruldu yataktan. Hala uyuyan sevgilisine hiç dokunmadan yavaş adımlarla aşağıya indi. Mutfağa vardığında yaktığı purosuyla beraber kahvaltı hazırlamaya başladı. Yaklaşık yarım saat süren hazırlıkların ardından cam masanın üstü tamamen donatılmıştı. Francesca'yı uyandırmak için yanına çıktığında dudağına kondurduğu hafif bir öpücükle sevgilisi gözlerini araladı. Çok bitkin olan gözleri dayanamayıp tekrar kapanmıştı.

-- İyi görünmüyorsun ..

Barty'nin endişeli sesleriyle beraber kafasını evet anlamında sallaması bir olmuştu Francesca'nın. Ona doktora gitmeyi bile teklif etmemişti. Çünkü hayatta gitmiyeceğini biliyordu. Elini cayır cayır yanan alnına götürdü. Gözlerini kapatarak latince şeyler sölemeye başladı. Birkaç yıl önce öğrendiği bu muska hastalığı yavaş yavaş geçiriyordu. Gene de düğüne gelemezdi Francesca. Muskayı tamamladığında sevgilisi uykuya dalmıştı bile. Barty ise gidip takımını giymeye başladı. Aklı hep burada kalıcaktı ama gitmeliydi. Son kez yatakta yatan solgun kadına bakarak oradan cisimlendi..

Düğünün yapılıcağı yer yavaş yavaş dolmaya başlamıştı. Etrafı süzerken beklediği kişi gözüne çarptı. Kuzeni Stén oldukça şık bir takımla kendisine doğru geliyordu. Birbirlerine sarıldıktan sonra konuşa konuşa gelin ve damatın yanına doğruilerlediler. Barty tebriklerinden ve Francesca'nın gelemiyeceğini anlatmasından sonra kuzeniyle beraber içkilerin bulunduğu kısma ilerledi. Oldukça zengin bir menü sıralanmıştı önlerinde..

-- Ohhoo kuzen bugün yaşadık sanırım.

İkisi arasındaki kahkahalardan sonra yudumlamaya başladıkları viskiler yavaş yavaş tükenirken havanın güzelliği muhabbetlerini coşturmuşa benziyordu. Ortam oldukça şahaneydi. Güzel bir gece olucağa benziyordu. Barty elindeki bardağın dibini gördüğünde kuzenine döndü.

-- Sölesene Stén işlerin nasıl. Yani bakanlıktakileri sormuyorum. Anladın sanırım..

Bu gece düğünde oldukça önemli kişiler bulunuyordu. Ama Stén buradayken birilerinin gelip çılgınlık yapmasını beklemiyordu Barty.. Kuzeninin cevabını beklerken bir kadeh daha viski alarak yudumlamaya başladı.

Mesaj Sayısı : 157 Kayıt tarihi : 08/05/09

Üzerine giydiği siyah elbiseyle tam anlamıyla büyüleyici ve vahşi gözüktüğünü söyleyebilirdi. Hülyalı bakışlarını işin içine kattığında ise kesinlikle red edilemeyecek birine dönüşüyordu. Bir kaç gündür adetinin gecikmesi onu endişelendirse de, bu gece olacakları kesinlikle biliyordu. Bir erkek tavlayacak ve düğünden sıyrılıp gecenin karanlığına karışacaklardı. Sıcak temaslar ile zevklenecek, belki de bir ara düğüne geri döneceklerdi. Kafasında tasarlardıklarının tümü bunlardan ibaretti. Aynanın karşısına geçtiğinde kendi kendine gülümsediğini fark etti. Gerçekten büyüleyici görünüyordu. Her zamankinin aksine beyaz bir kumaş elbiseyi seçmişti. Sağ bacağından baldırına uzanan yırtmacı ise hayli dikkat çekiciydi. Bacaklarını ortaya çıkartıyordu.

Düğüne katılmasının sebebi damat veya gelinle olan konuşmuşluğu değildi. Yanlızca kafa dağıtmak ve zaman geçirmekti amacı. Eh bir de birilerini bulmak, iki gündür süren yanlızlığını sonlandırmaktı. Hazır olduğundan emin olduktan sonra Fransa'ya cisimlendi. Düğün için hoş bir kombinasyon yaratılmıştı. Etrafa yaydığı çapkın bakışları birden tamamen yanlış bir kişi üzerine yerleşti. O gece kendini rezil eden, ortada öylece bırakıp giden adama takıldı. Kısacası Sihir Bakanı - bay çok bilmiş - Barty Jack Widmore. Yanından geçerken kısa bir bakışma yaşadıktan sonra umursamaz bir tavırla Barty'nin arkasında duran adama baktı. Göz kırptı ve bir içki almak üzere arkasına dönerek Barty'e söylendi. " Bayım bir viski uzatabilir misiniz?" Her zamanki bakışlarını yöneltiyordu ona. Vahşi ve intikam isteyen bakışlarını.

Dolabının önünde üç saattir duran güzel bayan Breéna'dan başkası değildi. Ne giyeceğine üç saattir karar veremiyordu. Mecaz anlamda üç saat değil, tamı tamına üç saat geçmişti. Can sıkıntısıyla kendini yatağının üzerine attı. Düğüne sadece iki saat kalmıştı ve o hala ne giyeceğini bilmiyordu. Bugün güzel olmalıydı ama hayal ettiği şeyler dolabından çıkmıyordu. Pembe kıyafetim var, ama altına ayakkabım yok ki diye düşündü. Tam o sırada kapı çalmıştı, kim gelebilirdi ki? Yatağının üzerinden kalkarak odasından çıktı. Merdivenlerden hızla inip kapıyı açtı. Görünürde kimsecikler yoktu. Etrafına baktıktan sonra yerde kocaman bir kutu gördü. "Ablasından Breéna'sına..." Yüzünde kocaman bir gülücükle kutuyu aldı ve ayağıyla kapıyı kapattı. Heyecanlı adımlarla odasına çıkarken az kalsın takılıp düşüyordu.

Odasına çıkınca kutuyu yatağının üzerine koyarak açtı. Kutunun içinden tam düğüne uygun gök mavisi bir elbise çıkmıştı. Kolları karpuz koldu, dizlerinin üzerinde elbise bitiyordu. Breéna aynanın karşısına geçerek elbiseyi üzerine tuttu. Üzerine çok yakışacaktı. Yeniden kutunun yanına giderek en dipteki notu çıkardı. "Benim kararsız meleğim. Yine elbise seçemeyeceğini tahmin ederek sana bunu gönderdim. Orada olamadığım için çiftten de özür dilediğimi söyle. Dolabın en altında benim ayakkabılarım olacak, onlar elbiseye uyar. Seni seviyorum birtanem, öpüldün." Notu hemen makyaj masasının aynasına sıkıştırdı. Ablasını gerçekten çok seviyordu ve özlemişti. Elbiseyi giymeden önce duş almaya karar vererek kısa bir duş aldı. Bu elbiseye gözü gibi bakmalıydı, sakar Breéna için bu biraz zordu gerçi. Hemen aynanın karşısında elbiseyi üzerine geçirerek dolaptan da ayakkabıları alıp giymişti. Taşlı ve kalın topuklu ayakkabılar bunun altına gerçekten muhteşem uymuştu. Mavinin tonlarında bir göz makyajı, kalem ve pembe ruj sürmüştü. Saçlarını da omuzlarına salıp tepesine bir taç kondurduğunda hazırdı.

Tam saatiydi, hiç geç kalmamıştı. Bunu ablasına borçlu olduğunu da biliyordu. Yüzünde yine bir gülümseme belirdi. İçeri girerken dikkat çekmek istemese de bakanlıktan birkaç kişi hemen gelip ona sarılmıştı. Onlarla kısaca selamlaştıktan sonra muhteşem salona girdi. İçerisinin kalabalığına rağmen ne kadar güzel dekore edildiği belli oluyordu. Güzel gelinimiz ileride müstakbel kocasıyla duruyordu. Hemen onları rahatsız etmek istemedi Breéna, onun yerine gözü ilerideki arkadaşı Jack'e takıldı. Daha önce onu hiç böyle resmi kıyafetler içerisinde gördüğünü hatırlamıyordu. Böyle çok daha...yakışıklı görünüyordu. Yanında da başka bir tanıdık sima vardı, Barty Jack Widmore. İkisinin de isim ve soyadlarının aynı olması Bakanlık'ta hep konuşulan bir konu olmuştu. Breéna Jack'in yanına giderek arkasındaki masadan içki aldı ve omzuna dokundu. "Selam Jack. Merhaba sayın bakanım." dedi saygılı bir biçimde. Önemli bir konunun ortasında gelmediğini umdu.

Düğünün olacağı alanı cisimlenmişlerdi işte. Şimdilik etrafta kimseler görünmüyordu, zaten çok kişi olması ya da olmaması Jack' in umrunda değildi. Sadece gelmesi gereken kişilerin gelmesi onu ilgilendiriyordu ve gelmesi gereken kişilerin yaklaşık on dakika içinde burada olacağını umuyordu. Düğünde bulunanların hiç biri kendisinin olduğu tarafta değildi ve içlerinden birinin çıkartacağı bir olay çabuk yayılabilirdi. Kendisinin görevini ne kadar kişinin bildiğinden haberi yoktu, ne kadar güçlü olduğunu da bildiklerini sanmıyordu. Ama yinede ölüm yiyenlerin ne yapacağı belli olmazdı, sayıları oldukça fazlaydı ve sihir dünyasının bu kadar gözde iki büyücüsü evlenirken hazırlamış oldukları bir sürpriz olabilirdi. Bunun olmaması ve düğünün tatlı başlayıp tatlı bitmesi için dua ediyordu Jack. Onlardan korktuğu ya da sayılarından tırstığı için değildi elbette ki; en yakın dostlarından ikisinin düğününe leke düşmesini istemiyordu. Bu düşünceler aklında dolandığında birden irkilmiş ve etrafına bakmıştı. Gelenlerin çılgınlık yapacak gibi bir halleri yoktu, hepsi de sadece düğün için gelmişe benziyordu. Düşüncelerinin dağılmasını sağlayan Charles' in heyecandan boğuklaşmış sesiydi " Hadi dostum, ben müstakbel karımın yanına giderken sen de düğünün tadını çıkar. Çevrede bir sürü yalnız bayan var. Mutlaka bir tanesi seni bekliyordur. " Gülümseyerek başını sallayan Jack Charles' in yavaş adımlarla Stesha' nın yanına gitmesini izledikten sonra etrafa tekrar dikkatle bakmıştı. Yine görmek istediği şeyi görmüştü, Barty, kardeşi gibi sevdiği Barty orada kendisini süzüyordu. Barty' yi gördükten sonra gerginliğinden kurtulmuş ve yüzündeki gülümsemeyle hareket etmişti Jack, Barty' nin yanına doğru...

Barty' nin yanına geldiğinde iki kuzen birbirlerine sarılmıştı.İkisininde yüzünde mutluluktan kaynaklanan bir gülümseme belirmişti. Sarılma faslı bittiğinde ikili basit konuları konuşarak mutlulukları gözlerinden okunan çiftin yanına gitişlerdi. Barty ikiliyi tebrik etmişti ve Jack' in de merak ettiği sorunun cevabını vermişti. Frencasca' nın neden aralarında olmadığı sorusunun... Sorunun cevabını anlatan Barty' konuşması bittiğinde içkilerin olduğu yere doğru yürümüşlerdi. Geldiklerinde önlerinde uzun bir liste vardı ancak Jack için seçmek zor olmamıştı. Yine viskiyle başlatıp birayla devam edeceklerdi. Barmen viskileri ikilinin önüne koyduğunda Jack' in yüzünde bir gülümseme belirmişti. Bardağı alıp bir çırpıda bitirdiğinde yenisi için barmene seslenmişti. Bu arada Barty' de içkisini bitirmiş ve konuşmaya başlamışrı."Söylesene Stén işlerin nasıl. Yani bakanlıktakileri sormuyorum. Anladın sanırım.." Jack' in yüzündeki gülücük kaybolmuş ve yerini gerfin bir ifadeye bırakmıştı. Barty' nin ne sorduğunu oldukça iyi anlamıştı ve cevap vermek için düşünüyordu. Bardağından ufak bir yudum aldıktan sonra gayet ciddi bir şekilde cevap vermişti. İşte bu yüzündeki maskeyi çıkardığı anlardan biriydi " İşlerin çok iyi olduğunu söyleyemem kuzen... Güvenebileceğim ve örgüte dair haberdar edeceğim büyücü sayısı bir eldeki parmak sayısından az... Bakanlıktan medet umuyorum ve bu konuda yardımının dokunabileceğini düşünüyorum... "Yüzündeki gergin ciddi ve gergin ifadeyi silmek için bardaktan bir yudum almış ve yeniden gülümsemeye başlamıştı. Bu arada yanlarına bir bayan gelmişti ve bir viski istemişti. Onun hemen ardından da Jack' in bakanlıktan tanıdığı başka bir bayan gelmişti. Jack' e çok güzel görünen bayan selam vermiş ve karşılık beklemeye başlamıştı. Nazik bir şekilde selam veren Jack, yüzündeki gergin ve ciddi ifade yerini gülümseyen ve her zamanki Jack ifadesine bırakmıştı. İşte benim maskem...

Salona henüz yeni girmiştim ki; Sonia'nın süpriziyle karşılaştım. Canım benim ne de tatlı kız. Misafirlere doğru ilerlerken iki tarafımdan büyük havai fişekler patladı ve göğe doğru süzüldüler. Biraz irkilmiş olsam da hemen ardından söylediği parçayla birlikte rahatlamıştım. Ona ve şarkılarına hayrandım. Brian, Sonia yı seviyordu. Umarım gelinimiz olurdu ileride ^^. Ona dönerek minik bir öpücük yolladım. O ise sadece göz kırptı ve şarkısına devam etti. Charles'n ne zaman geleceğini merak ederken, belimi kavrayan sıcaklıkla kendime geldim. Ellerimi yanaklarına dayayarak, öpücüklere boğdum ve ardından sıkıca sarıldım. Bir iki adım ondan uzaklaştım ve damatlığına baktım. Siyah ceket ve beyaz gömlekle mükemmel görünüyordu. Bir süre hayranlıkla izledim onu. Bundan sonra, her sabah uyandığımda bu yakışıklı prens karşımda olacaktı. Onu çok seviyordum, çok... Gözlere bakıp dalıp gitmişken, Sonia'nın şarkısı beni dans etmeye itelemişti. Hemen Charles'n elini kavradım ve pistin ortasına getirdim. Gözlerimizin içine baka baka dansımıza başladık.

Jack'in garip selamına şaşırmıştı Breéna. Büyük ihtimalle iki kuzen önemli bir konu hakkında konuşuyorlardı. Yinede Breéna arkadaşının ısıtan gülümsemesini hafiften fark etmişti yüzünde. Elinde içkisiyle yavaşça oradan ayrılarak Sonia'nın sahnesinin oraya gitti. Bu kızı tanıyordu, oldukça güzel bir sesi vardı. Bir masanın yanına geçerek dans eden muhteşem çifti izlemeye başladı. Ablasının düğününden beri bu kadar yakışan ve uyumlu bir çift görmemişti.

Şöyle etrafa göz atıp başka bir tanıdık aradı. İleride göz aşinalığı olduğu bir iki çalışandan başka kimse görünmüyordu. Hafiften sıkılarak önüne döndü ve kendini müziğin uyumuna bıraktı. Ayaklarını müziğin ritmiyle yere vuruyordu. Canlı bir şarkı çalsa dans edebilecek kadar enerjikti.

O sonu gelmeyecekmiş gibi hissettiren müziği ile çalar saatim çalıyordu işte. Ben ise yatakta, okula gitmek için kalkmak istemeyen küçük kızlar gibi yatağımda kıvranıp duruyordum. Yorganımın içinden sağ elimi çıkartarak saati kapadım. Biraz daha uyuyacaktım. Tam sırtımı saate dönüp, uyumaya devam edecekken, aklıma saati neden kurduğum gelmişti. Tanrım, Stesha'nın düğüne bir kaç saat vardı ve ben hala yataktaydım. Hızlıca yatakta doğruldum. Belime dolanan yorgandan kurtularak hızla ayağa kalktım. Ah, gözlerim kararıyordu. Bu kadar ani kalkmamalıydım. Her seferinde bu olurdu zaten. Elimle kaşaklarımı tutup, duvara yaslandım. Bu şekilde biraz beklersem geçeceğini umuyordum. Bir süre öylece bekledim. Daha sonra başımı hafifçe iki yana sallayarak banyoya yöneldim. Sıcak bir duştan başka bir şey beni ayıltmaya yetmeyecekti. Hızlı bir şekilde duş almaya başladım. Sıcacık su bedenimden akarken, dinçleştiğimi hissedebiliyordum. Yanımda asılı duran havluya sarınarak hemen giysi dolabıma yanaştım. Her zamanki gibi içinde bir şey bulmak imkansızdı. Neyseki giyeceğim kıyafeti önceki gün hazırlayıp yerleştirmiştim. Koyu kırmızı mini bir elbiseydi. Yakasındaki parıltılar ise elbiseye hoş bir hava katıyordu. Hızlı elbisemi üzerime geçirdim ve fön makinama sarıldım. Kuaför için vaktim yoktu. Makinem ile şekil verdiğimde de gayet hoş oluyordu. Saçlarımla uğraşırken gözüm ise saatteydi. Az bir vakit kalmıştı. Saati daha erkene kurmalıydım diye düşünüyordum. Neyse ki işim uzun sürmemişti. Ayaklarıma elbisemle aynı renk saten kumaştan yüksek topuklu bir ayakkabı geçirdim. Hemen aynanın karşısına geçtim. Evet, gayet hoş görünüyordum. Çoğu zaman ayna karşısındaki daha uzun süre kalırdım; ancak vaktim çok azdı. Çekmecemden çıkardığım ayakkabımla uyan çantamın içine makyaj malzemelerimi doldurdum. Burada yapmaya vaktim kalmamıştı. Asamı başucumdan alarak düğünün olacağı yere cisimlendim.

"Ah, ne kadar hoş." diye mırıldanmaktan kendimi alamamıştım. Stesha'dan da bu beklenirdi. Düğünün mekanı öylesine hoş dizayn edilmişti ki gözlerimi alamıyordum. Gelin ve damat henüz gelmemişti ve sahnede öğrenci olduğu belli olan bir sarışın genç şarkı söylüyordu. Kendimi müziğin ritmine verdim ve etrafa göz atmaya devam ettim. Bir süre etrafta dolaştım. Daha sonra ağır adımlarla kendime içki almak için mini bar benzeri yere doğru yürümeye başladım. Bara yaslanarak bir viski istedim. Bu sırada Charles ve Stesha mekana gelmişlerdi. Ah, ne kadar da güzel görünüyor diye düşündüm. Sanırım, Charles ile Micheal*'dan daha çok yakışıyorlardı. Viskimi aldım ve danslarını izlemeye başladım.

*Kurgumuza göre eski bir arkadaşım.

Davetliler yavaş yavaş mekanı doldururken iki Widmore içmeye devam ediyorlardı. Stén'in cevabı bittikten sonra Barty'den içki isteyen bayana döndü. Marg her zamankinden daha ateşli bir şekilde Barty'nin suratına bakıyordu. Kendisinden bekleneni yaptıktan sonra bakanlıktan tanıdığı samimi bir yüzü görmek rahatlatmıştı Barty'yi. Masum bir şekilde gülümseyen bayanla selamlaştıktan sonra elindeki kadehi dikip yenisini istedi. Aklı hala sevgilisindeydi. Böle güzel bir günde burada olması için herşeyini verebilirdi. Yanlarındaki bayanlardan izin isteyerek kuzenini kolundan çekti ve konuşmaya başladı..

-- Stén bu gece burada çok önemli kişiler var. Bakanlıktan adamlarımızı yerleştirdik ama biliyorsun James ve şu Karanlığın Bekçileri karşısında bir gücümüz yok. Sana güveniyorum kuzen. Benim Francesca'ya bakmam lazım yarım saate dönücem bensiz çok içme.

Sözlerinin ardından gerilen ortamı yumuşatmak için bir kahkaha atmıştı Barty. Ardından oradan cisimlenerek Francesca'nın yanına geldi...

Barty Jack' i dinledikten sonra yanda duran bayana dönmüştü. Kadınla aralarında bir şeyler varmış gibi hırslı ifadelerle birbirelrine bakıyorlardı. Bu durum karşısında gülümseyen Jack içkisinden içmeye devam etmişti. İçmeyi gerçektende çok seviyordu ve içeyince içinde bir yerlerde, bir eksiklik duyuyor gibiydi. Bu arada Barty' de önündeki kadehi tepesine dikmiş ve kısa bir zaman zarfı içerisinde bitirmişti. Deminki hırslı ifade, yerini düşünceli ve tedirgin bir ifadeye bırakmıştı. Yanındaki bayandan kibarca izin istemiş, ardından Jack' in koluna asılıp yaklaştıktan sonra konuşmuştu. " Stén bu gece burada çok önemli kişiler var. Bakanlıktan adamlarımızı yerleştirdik ama biliyorsun James ve şu Karanlığın Bekçileri karşısında bir gücümüz yok. Sana güveniyorum kuzen. Benim Francesca'ya bakmam lazım yarım saate dönücem bensiz çok içme. " Jack gülümseyerek başını sallarken Barty çoktan cisimlenmişti.

Bu arada yanlarından ayrılan bayanın güzelliği hala Jack' in aklındaydı ve o bayan eline bir şişe alıp yanlarından ayrılmıştı. Etrafına bir anormallik var mı diye bakan Jack, her şeyin normal olduğunu gördükten sonra, bir şişe bira alıp bayanın yanına gitmişti. Bayan müziğin ritmine kaptırmışken kendisini Jack gelip selam vermişti ve irkilmişti. " Belki beraber içmek istersin diye düşündüm" Yüzünde ufak bir gülümseme vardı...

Mesaj Sayısı : 313 Kayıt tarihi : 02/05/09

Bacak bacak üstüe atmış oturuyordum. Önümden geçen insanlar bana bakmadan edemiyordu. Belki kendimi çok beğeniyodum ama harika gözüküyordum. Siyah mini bir elbise siyah topuklu ayakkabılar ve siyah küçük çanta üstümde çok güzel durmuştu.Bir çok insan girmişti içeriye. Stesha'ı arıyordu gözlerim. Neredeydi gelinimiz ? Bir çok büyücü içeri girmişti. Öğrenci yetişkin ... O sırada beyazlar içine bürünmüş Stesha girmişti içeri. Bir anda ayağa fırlamıştım. Stesha'yı görünce mutlu oluyordum. Harika gözüküyordu. Bir melek gibiydi. Heyecan içinde birtanecik dostumun yanına doğru ilerledim. Gözleri parlıyordu Stesha'mın . Gülümsüyordum. Çünkü Stesha'yı ilk defa bu kadar mutlu görüyordum. Yanına geldiğimde beni fark etmemişti.

''Oooo Stesha süpersin canım . Gerçekte harikasın. Bayıltacaksın Charles'i '' dedim ve gülümsememi tüm yüzüme yaydım.

Breéna çifti hala sabit gözlerle izliyordu. Müzik sırf onların daha fazla dans etmesi için ısrarla yavaşlardan gidiyordu. Kendisini çoık sevdiği şarabına verdiği için zaten canı da pek sıkılmıyordu. Müzik, şarap ve biraz gevezelik olduğu sürece canı sıkılmazdı. Stesha kendinden tarafa baktığında ona el salladı ve güzelsin anlamında bir el işareti yaptı. Stesha ona güzel gülümsemesiyle karşılık verdikten sonra kafasını damat adayının omzuna koymuştu. Tam o sırada dans eden çiftin yanına sarışın bir kız gelmişti. " Belki beraber içmek istersin diye düşündüm" Küçük çaplı bir şaşkınlık geçirmişti Breéna. Tam da gevezeliğin eksikliğinden yakınacaktı halbuki. Arkadaşının elindeki biralardan birini alarak masaya koydu. Sonunda eskisi gibi gülümsüyordu Jack. Etkileyici...

Yüzüne etkileyici gülümsemesini takınarak elindeki şarabını içti. "Ah teşekkürler Jack. Bira getirmişsin, şarap ile biraz uyumsuz değil mi sence?" dedi ama gülerek şarabını da bir kenara koymuştu. Birayı önüne alarak kapağını açtı ve bir yudum aldı. Jack yine de etrafı arada sırada tedirgince kolaçan ediyordu. Breéna onun kim olduğunu biliyordu tabiki. Onun endişelerini dağıtmak istiyordu, birkaç şeyden doğal olarak haberdardı. "Kafan rahat olsun Jack. Yeterince kalabalık burası." dedi Breéna onun içini rahatlatmak istercesine. Mantıklı bir insan böyle kalabalık bir yerde birşey yapmaya cesaret edemezdi, ama onların mantıklarının çalışmadığı da aşikardı.

Ahh... Bu slow şarkıyı söylemekten şimdi düşüp bayılacaktım. Sıkılmıştım ve uykum gelmişti. Yavaş yavaş mayışmaya başlıyordum. Böyle giderse, gecenin sonunda derin bir uykuya dalacaktım. Hareketli bir parçaya geçme zamanının geldiğini düşünüyordum. Işıkçıya dönerek şaret verdim. Bir anda bütün ışıklar sönmüş, herkes şaşkınlık içinde kalmıştı. Bu sırada yarı saydam perde arka tarafımda sahneye doğru iniyordu. Karanlık olduğu için seyirciler farkına varmasa da daha önce bunun provasını yaptığımız için biliyordum. Hızlı adımlarla perdenin arkasına geçtim. Biraz sonra yapcaklarımın, herkesi şaşkına çevireceğine emindim. Bunun verdiği heyecanla, perdenin seyircilerle aramıza girmesine aldırmadan hazırlanmaya başladım. Üstüme kat kat elbiseler giyiyordum. İşim bitmişti. bir anda sahnenin arkasında -yani benim olduğum yerde-, perdeye doğru olan ışıklar yandı. Bu ışık, gözlerimi kör edecek kadar parlaktı ama bunca zamandır sahne profesyönelliğim sayesinde alışmıştım. Şarkı çalmaya başlamıştı. Diğer dansçıların da yanıma gelmesiyle şov başlıyordu.

" Let's have some fun, this beat is sick
I wanna take a ride on your disco stick
Let's have some fun, this beat is sick
I wanna take a ride on your disco stick "

Bir anda yüksek bir sesle melodi çalmaya başlayınca, sahnenin uçlarındaki kıvılcım aletleri de patlamıştı. Dans etmeye başlayan dansçılara eşlik ederken şarkıya devam ediyordum.

" I wanna kiss you
But if I do then I might miss you, babe
It's complicated and stupid
Got my ass squeezed by sexy cupid
Guess he wants to play, wants to play
I love game, I love game "

Yavaş yavaş üstümüze giydiğimiz fazlalık kıyafetleri çıkarıyorduk. Işıklar, öyle bir açıyla kurulmuşlardı ki, seyirciler bizi gerçekten soyunurken gördüklerini düşünüyorlardı. Şaşkınlıkla yükselen sesleri, hatta ıslık seslerini duyuyordum. İşimin en çok hoşuma giden yanı buydu. İnsanları şaşırtmak, onlara farklı şeyler göstermek ve ilginç mesajlar vermek... Üzerimdeki son fazlalık kıyafeti de çıkararak şarkıya devam ettim. Artık tamamen çıplaktım (!).

" Hold me and love me
Just want touch you for a minute
Baby three seconds is in it for my heart to quit it

Let's have some fun, this beat is sick
I wanna take a ride on your disco stick
Don't think too much, just bust that thick
I wanna take a ride on your disco stick "

Yaptığım figürler kışkırtıcı ama etkiliydi. Patlayan ateş püskürtücülerin sesiyle, şaşkınlık içerisinde bağıran sesler birbirine karışmıştı. İşte o anda perde hızla sahneden yükseldi ve seyircilerle göz göze geldik. Çıplak olduğumuzu sanan erkeklerin suratlarındaki bozulmayı farketmiştim. Giyinik olmamıza şaşırmışlardı. İşte onlara bir mesaj daha vermiştim. Kadın dansçılar, işleri bittikleri için uzaklaşırken, sahneyi erkek dansçılar doldurdu ve hırsla nakaratı söylemeye başladım.

" Let's play a love game, play a love game
Do you want love, or you want fame
or you win the game
Through the love game
Let's play a love game, play a love game
Do you want love, or you want fame
or you win the game
through the love game "

Bu sırada dansçılar, benimle yakın temas içindeydiler. Hatta o kadar yakındık ki, üç tanesi beni havaya kaldırmış, biri ellerini bacaklarıma dolamıştı. Ağır ol, dercesine adamın böğrüne geçirdiğim tekme, beni yavaşça yere indirmesinde ikna edici olmuştu. Nakarattan sonraki kısa bir bölümde sadece elektronik dans yaptık. Şarkı bitmek üzereydi ve son kez nakaratı söylemek için mikrofonu dudaklarıma tuttum.

" Let's play a love game, play a love game
Do you want love, or you want fame
or you win the game
Through the love game
Let's play a love game, play a love game
Do you want love, or you want fame
or you win the game
through the love game "

Şarkı biterken, alev püskürtücüler her zamankinden yüksek bir alev püskürtmüşerdi. Bu sırada çoşkuyla tezahürat yapan izleyicilere dönerek; " Çok teşekkür ederim. " dedim. Yaptığım şov yüzünden nefes nefese kalmıştım.

Leo deyim yerindeyse tam anlamıyla eğlencenin dibine vurmuştu.Herşey mükemmel gidiyordu.Herkes içinde dans pistine çıkıp oynamak biraz can sıkıcı bir durumdu yanlız.Bütün gözler damat ve gelinin üzerindeydi, ikisinin de eli ayağına dolaşıyordu.Herşey mükemmeldi.Damat çok tedirgin gözüküyordu.Belli ki bu kadar göze batmak onun için problem değildi.. Müzik sesi bütün ortamı sarmıştı.. Leo, kendi sesini duymakta bile zorlanıyordu..O anda sevgilisi yanına gelmişti.

"Nikaha çok az kaldı gidip herşeyin yolunda olup olmadığını öğrenmem gerek.."

Leo, dans pistinden inmişti çok şükür..Charles'in yanına doğru ilerlerken yıllardan beri görmediği bir arkadaşı durdurup boynuna sarılmıştı Leo'nun..Daphne ve Leo çocukluktan beri arkadaşlardı.

''Çok yakışıklı olmuşsun..''

"Çok teşekkür ederim Daphne''

Leo zorda olsa Joss'un yanına gelmişti.. Arkadaşlarıyla o gürültülü ortamdan kaçıp buraya gelmişlerdi anlaşılan.. Slow şarkıları sevmiyordu Leo.Herkes, damat ve geline bakıp sırıtıyordu belliki.En sonunda yanına Joss'un yaklaştı.O anda bir gümbürtü kopuverdi.Yüksek bir melodi çalmaya başladı ve Leo tekrar dans etmek istiyordu.

Mesaj Sayısı : 313 Kayıt tarihi : 02/05/09

[size=11]Stesha çok mutluydu. Bu beni de mutlu ediyordu nedense. Stesha ile yıllardır arkadaştık. Aramızda bazı küslükler oluyordu ama bunlar bir günü geçmiyordu. Bu yüzden çok seviyordum onu. Bunları düşünürken yanına Leo gelmişti. Leo'yla belki yıllardır birlikteydik. Onu çok seviyordum. Benimle çok uyuşuyor. Onunla birlikte olmak beni mutlu ediyor. Ayrıca çok yakışıklı. Simsiyah saçları bembeyaz pamuk gibi teni var.
-Ah merhaba Leo ! Nasılsın ? Uzun zamandır görüşemiyoruz gibi . Bu beni çok üzüyor !
Eğlenceli bir şarkı başlamıştı. Ayaklarımla ritim tutyordum. Dans etmek istiyordum Çünkü onunla olmaktan eğleniyordum. Benimle vakit geçirince mutlu oluyordum. Ama o bunları biliyor muydu ? İşte bunu ben de bilmiyordum. Anladın mı beni ? Seni kaybetmekten korkuyorum Leo ![/size]

Mesaj Sayısı : 31 Kayıt tarihi : 24/06/09

Sabah erkenden kalkamamıştım. Kalktığımda saat üçü geçiyordu. Dün gece çok içmiş olmalıydım. Üstüme şeffaf geceliğimi geçirdim ve balkona çıktım. Hava güneşliydi. Böyle havalardan nefret ederdim ama yapabileceğim bir şey yoktu. Üzerimdekini çıkardım. Şimdi sadece iç çamaşırlarımla kalmıştım. Balkonda bulunan sandalyelerden birine oturdum. Dışarısı insan kaynıyordu. Herkes bir tarafa gidiyordu. Büyük bir olasılıkla bir tek ben evimdeydim. Oturduğum yerden kalktım. Yan tarafta oturan kişi beni izliyordu. Ah şu erkekler. Onun gibi birine bakarmıydım hiç. İçeriye girince aşağıya indim. Masanın üzerinde hala yarısı duran birayı elime aldım ve içmeye başladım. Koltuğumun üzerinde duran zarf yoğunluğuna baktım. Hiçbirini okumamıştım. Hatta ilgilenmemiştim bile. Üzerinde renkli desenler olan bir zarf ilgimi çekmişti. Gidip aldım. Bir düğün davetiyesiydi sanırım. Tarihi de geçmemişti. Şaşırdım. Bu kadar rastlantı olamazdı. Gidip biraz kafamı dağıtabilirdim. Belki de kendime yeni birilerini bulurdum. Kimin düğünü olduğuna bakmadan yukarıya çıktım. Gitmek zor geliyordu. Elimde duran bira şişesini yatağımın kenarına attım. Aynaya baktım. İğrenç haldeydim. Duşa girmem gerekiyordu. Suyu ayarlayıp küveti doldurdum. Uzun bir süre içinde kaldıktan sonra içinden çıkıp odama döndüm. Saat beşi geçiyordu. Ne erken gidecektim ne de geç. Aslında geç gitmek benim için çok daha iyiydi. Dolabımı açtım. Sanki giyecek bir şeyim yoktu. Üzerime yapışan dar bir siyah elbise buldum. Bu benim miydi? Böyle bir şeyim olduğunu hiç hatırlamıyordum. Üzerime giydim. Biraz kısa olmuştu ama umurumda değildi. Ayağıma siyah topuklu ayakkabımı geçirdim. Makyaj masama oturup kırmızı bir ruj sürdüm. Siyah göz kalemimi de çektim ve ikisini de çantama attım. Yanaklarıma da biraz renk verdikten sonra çanta mı aldım ve evden cisimlendim. Düğün alanına geldiğimde gelin ile damadın dansa başladığını fark ettim. Daha iyiydi. Başta ki o sıkıcı anları izlemek zorunda kalmamıştım. İçeriye girince gelin ile dağmada baktım. İkisini de tanıyordum. Gelin yani Stesha gerçekten güzel olmuştu ama Charles için aynı şeyi söyleyemezdim. Sanki biraz sönük kalmıştı. Ya da benim ilgimi çekebilecek bir özelliği yoktu. Etrafa kısa bir bakış attıktan sonra yakın arkadaşım Leonie’yi gördüm. Onu en son mezun olurken görmüştüm. Ne kadar da değişmişti böyle…

“Leonie? Ah hayatım bu sen misin?”

Leonia’nın yanına gittiğimde bir şeylerin çaldığını fark ettim. Sahneye baktım. Küçük bir kız bir şeyler söylüyordu. Bir düğün için bu Hogwarts öğrencisini mi bulmuşlardı? Başımı umutsuzca salladım ve Leonia’ya döndüm. O da şaşırmışa benziyordu.

İngiltere *
Gözlerim kapının girişine takılmıştı. Sol elimde tuttuğum içki bardağı boşalmıştı. Yerimden kalkıp doldurmam gerekiyordu. Bunu yapmak istemiyordum. Düşüncelerim beni kendine hapsetmişti. Aynayı bulmak için yoğun bir uğraş veriyordum. Sevgili Lady'm şu anda uzun bir yolculuğa çıkmıştı. Ayna hakkında aldığımız tüm haberlerin peşinden gidiyorduk. Bu sırada daha bir çok yeni haber çıkıyordu. İnsanlar yeni Lord'u arıyorlardı. Kimse Ölüm Yiyenlere ne olacağını sormuyordu. Hala bundan korkanlar vardı. Ben onlara acırken Lady'm umursamıyordu. Onlarla uğraşmanın gereksiz olduğunu düşünüyordu. Bu konuda haklıydı. Bir çok kişi bizimle yüzleşemeyecek güçteydi. Bizim daha güçlenmemiz gerekiyordu. Şimdilik planlarımızı gerçekleştirecek güce ulaşmıştık. Aynayı bulduğumuzda gücümüz eskisindende yüce olacaktı. Bunu düşündükçe gülümsemeden edemiyordum. Yüzüme yerleşmiş sinsi gülümseme beni rahatsız etmiyordu. Düşüncelerim hoşuma giderken arada kapı sesi girdi. Kapının iki kere tıklatılmasıyla kendime geldim. Sesimin tonunu ayarlıyarak ' Gir! ' diye seslendim. İki büklüm bir şekilde içeriye bir cin girdi. Ona ne var dercesine baktım. İnce sesiyle kesik kesik konuşmaya başladı.

' Efendimiz, düğün başladı. Gitme vakti demiştiniz. Yandaşlarınız sizi bekliyorlar. '

Ona aynı sinsilikle gülümsedim. Seherbaz Crestor'un düğünü bu gündü. Bunu unutmuş olmamalıydım. Bütün bu kargaşada aklımdan çıkmıştı. Onca seherbaz hazırlıksız bir şekilde yeme geliyorlardı. Yandaşlarım şu anda her zamankinden güçlüydü. Bir çok kişi sahte balo kıyafetleriyle hazırlıksız olacağından avantajdaydım. Beklediğim fırsatı bulmuş olmam beni sevindirdi. İki kişinin aşkının bu kadar işime yarayacağını hiç düşünmemiştim. İlk defa bu aşk canımı sıkmadı. Lady'mle benim aramdaki büyük tutku dışında hiç bir aşka inanmazdım. Şimdi bir aşk yuvasını baskına gidiyordum. Bu eğlenceden mahrum kalmamak gerekirdi. Davetiye yollamamak onların ayıbıydı. Elimdeki bardağı cine fırlatarak ayağa kalktım. Gülümsiyerek kapıdan çıktım. Sakar cin arkamdan koşuyordu. Karargahın arka kapısına geldiğimde yandaşlarımı gördüm. Onlarla kısa bir selamlaşmadan sonra Fransa'ya gitmek üzere buharlaştım.

Fransa *
Düğünün yapılacağı yeri bulmak çok zor olmadı. Bütün büyücü dünyası oraya akın ediyordu. Onların arasında saklanarak içeri girmek saçma olacağından herkez gelene kadar beklemeye karar verdim. Balo kıyafetleri içinde davete katılan bir çok güler yüz gördüm. Sihir Bakanı Widmore'da oradaydı. Bu beni daha çok eğlendirmişti. Onunla karşılaşmayı çok istiyordum. Bu gün oldukça iyi bir eğlence olacaktı. Stenly yanındaydı. Zay'ların lideri ve Sihir Bakanı benim ilk hedefimdi. Onlarla karşılaşmak beni heycanlandırdı. Onları herkezin önünde yendiğimde çok keyifli olucaktı. Mekana girmek oldukça kolay olacaktı. Hemen hazırlandım. Sonunda davetliler gelmişti. Düğün bütün hızıyla başlamıştı. Uzaktan gelini seçebiliyordum. Onu kaçırmak için iyi bir gün olmuştu.

Saatin ilerlemesiyle kendime güvenim arttı. Gece benim yandaşımdı. Kimsenin kullanamayacağı kalkan büyümü uygulama zamanı gelmişti. Bu büyü oldukça zordu. Öyleki kimse bunu yamaya cesaret edemiyordu. Bir kısmı gücünün yetmeyeceğinden korkuyordu. Kalkanın gücü tüketerek bir çok kişiyi öldürdüğüne şahit olmuştum. Benim gücüm o kadar fazlaydıki bundan bir an bile şüphe etmedim. Asamı çıkardım. Hafirfce sallayarak ' Absorpe Protegrus ' diye soludum. Kalkanım etrafımda yerini aldığında yandaşlarıma işaret verdim. Hızla mekana doğru ilerledik. Dikkatli davranmaları işime yarıyordu. Bir kaçı hemen sersemletme büyüleri yolladılar. Büyücülerin büyük bir kısmı sersemleyerek yere düştü. Arkalarından kalkanımla ilerliyordum. Damadın olduğu yere doğru yürüdüm. Yanındaki gelin şu anda benim istediğim şeydi. Düğünü bir felakete çevirmiş olsamda buna değerdi.

Dağmadın bana bakışına gördüm. Asasına uzandığı anda asamı salladım. Asamdan çıkar ışık ona çarptı. Bir kaç metre geriye uçtu. Gülümsiyerek ilerlemeye devam ettim. Yandaşlarım etrafdaki büyücülerled uğraşırken geline yaklaştım. Stesha'nın bana bakışını görünce ona sinsice gülümsiyerek yaklaştım. Karargahda beni bekleyen yandaşlarımın bu anı hayal ettiklerini biliyordum. Lady'm çoktan karargahda olmalıydı. Gelini ona yolladığımda hemen bende buharlaşacaktım. Böylece zorluk çekmeden gelini yakalayacaktık. Bu plan mükemmel ve kusursuzdu. Önce uğraşmam gereken Barty olmasaydı bu planı uygulamak için hiç beklemezdim. Etrafıma baktığımda onu göremedim. Geri geleceğine eminim. Böyle bir fırsatı kaçırmazdıç. Bu yüzden beklemeye karar verdim. Yandaşlarım diğerlerini oyalarken bende Barty'i beklemeye başladım. Stenly dikkatimi çekmişti. Bir kaç yandaşımla düello yapıyordu. Benim ilk hedefim Barty olduğundan onun hakkından gelene kadar sabırlı olacaktım. Kalkanım etrafımda güvenle dönerken yanlışlıkla benim tarafıma gelen büyülere çarpıp yollarını değiştirtiyordu. Rahatlıkla masalardan birinden içkiyi aldım. Yudumlarken etrafdaki kargaşayı izlemeye başladım.

Not"
Absorpe Protegrus: Kalkan büyüsü fakat diğer tüm kalkan büyülerinden güçlüdür.Kullanımı çok tehlikelidir.Eğer ki yapan büyücünün gücü yetmezse kişiyi öldürebilir.Çok az kişi tarafından yapılabilir.öğrenmesi aylar hatta yıllar alır.