Irene Descardina
Mesaj Sayısı : 961 Doğum tarihi : 06/11/93 Yaş : 30 Mücadele Tarafı : Saçları. Sihirsel Soy : Safkan. Kayıt tarihi : 09/05/09
| Konu: Ravenclaw Yatakhanesi [Bütün Kızlar Ortak] Çarş. Haz. 10, 2009 1:43 pm | |
| Hogwarts'ın bütün gözleri üzerimdeymiş gibi hissediyordum. Kendimi biraz olsun kalabalıktan soyutlamak istiyordum ki, herkes yatakhaneye doğru ilerlemeye başlamıştı bile. Işıksız ve geniş koridorlarda ilerliyorduk. En baştaydım, bina başkanlığı bana muhteşem bir şekilde gurur veriyordu. Yolumuz Slytherin'lilerle kesilmişti. Ben, Sonia'ya selam verirken, Julian da Jason'a selam verdi. Tekrar yollarımız ayrılırken, gözüm Kevin'e takıldı. Bana el sallamasıyla birlikte gülümseyip, ben de el salladım. Yanaklarım kıpkırmızı olmuştu. Claudia'nın arkamdan sırtıma vurduğunu hissedebiliyordum. "Ooo!" seslerine, "Ne var?" gibisinden tepkiler veriyordum ki bu cevaplar onu tatmin etmişe benzemiyordu. Bu işkencenin çabuk bitmesini umuyordum. Çok geçmeden, gelebilmiştik. Tam beş kat! O merdivenlerin hareketini kesmesini beklemek de çok yorucuydu! Bana şifrenin sorulmasıyla, kendime gelebildim ancak. Kısık bir sesle şifreyi fısıldamadan önce etrafı biraz süzdüm. Boş göründüğünden emin olduğumda, şifreyi fısıldamamla birlikte heybetli bir kartal sesi ardından açılan kapı... Hiç değişmemiş diye düşündüm. Beşinci senemde de aynı görüntüyle karşılaşmıştım. Büyük salona geçti herkes, ben ise yatakhanede Clementine ile dedikodu yapacaktım. Bunu kararlaştırmıştık. Clementine'ye göz kırparak, herkese sesimi duyurabilecek bir şekilde konuşmaya başladım. “İyi geceler, Ravenclaw Kızları!” Herkesin bana bu saatte uyunur mu gibisinden şeyler söylemesine, tepkisiz kaldım. Ağzımı açıp esnemiş gibi yaparak, tembel adımlarla yatakhaneye ilerlerken, Clementine'nin ayak sesleri de arkamdan gelmeye başlamıştı. Gelebildiğimizde, etrafı biraz süzdükten sonra kısık sesle konuşmaya başladım. “Bu kadar güzel olmak zorunda mısın Schmitz? Üzerini değiştirmeyi bırak da başla bakalım!” Üzerimi değiştirmeye tenezzül etmemiştim bile. Her şeyi bilmek istiyordum. Ve aklıma tek bir dedikodu kaynağı gelmişti. Clementine! Yumuşak yatağa sırt üstü uzanırken, bir kulağımda Clementine'deydi. Onun konuşmasını bekliyordum.
Out: Şu anda Clementine ile rp yapacağız. Rp yazmak isteyen başka başlık açabilir. Ve de bütün kızlar birlikte kalıyor, biliyorsunuz. ^^
En son Lorinna Granuerre tarafından Çarş. Haz. 10, 2009 2:51 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi | |
|
Clementine Delacrousé
Mesaj Sayısı : 409 Doğum tarihi : 09/03/94 Yaş : 30 Mücadele Tarafı : Aydınlık Sihirsel Soy : Melez Evcil Hayvanı : Clem Kayıt tarihi : 01/05/09
| Konu: Geri: Ravenclaw Yatakhanesi [Bütün Kızlar Ortak] Çarş. Haz. 10, 2009 2:00 pm | |
| Hogwarts hala aynıydı. Önümüzde bina başkanımızla birlikte uzun koridorlarda yürüyorduk. Portrelerin yerlerini bile ezberlemişik artık. Onlara da selam vermeyi ihmal etmiyorduk ve bundan mutluluk duyuyorlardı. Her bina kendi ortak salonuna doğru yürürken yavaş yavaş dağılmaya başladık. Gryffindor ile yollarımız ayrılırken kardeşim Blanca'nın yanağına bir öpücük kondurmayı ihmal etmedim. "İyi geceler tatlım." O kendi binasına doğru ilerlerken biz de Lorinna'nın peşinden yürümeye devam ettik. Onunla bu gece için bir planımız vardı. Beş senedir devam eden dedikodu sohbetlerimiz. Ben bile bu sohbetlerde başarılı olmaya başlamıştım artık. Aslına dedikodu seven bir insan değildim ama biraz eğlencenin kimseye zararı yoktu. Özellikle de Lorinna ile yapılıyorsa. Ortak salona girdiğimizde Lorinna birinci sınıflar için kısa bir konuşma yaptı. Herkes ortak salonda otururken biz uyku numarası ile yatakhaneye geçtik. Lorinna önden giderken bende arkasından gidip üstümü değiştirdim. “Bu kadar güzel olmak zorunda mısın Schmitz? Üzerini değiştirmeyi bırak da başla bakalım!” Hafifçe ona gülümsedim ve yan yana olan yataklarımızın üstüne oturup birbirimize hin bakışlar atmaya başladık. "İlk olarak tatlım birinin senin arkadaşın olup da güzel olmama ihtimali yok. Tabi bunları geçip asıl işimize başlayalım. Açıkça söylemek gerekirse benim okul başlamadan önceki bar olayı dışında pek bir şeyim yok. Ama senin Kevin hakkında anlatacaın çok şey var bence." Lorinna ve Kevin arasında olanlar okulda yavaş yavaş yayılıyordu. Henüz bu konuyu derinlemesine konuşamamıştık ama zaten bu gece de bu şeyleri konuşmak içindi. Başucumdaki sudan bir yudum aldım ve Lorinna'yı dinlemeye başladım. | |
|
Irene Descardina
Mesaj Sayısı : 961 Doğum tarihi : 06/11/93 Yaş : 30 Mücadele Tarafı : Saçları. Sihirsel Soy : Safkan. Kayıt tarihi : 09/05/09
| Konu: Geri: Ravenclaw Yatakhanesi [Bütün Kızlar Ortak] Çarş. Haz. 10, 2009 3:51 pm | |
| Clementine'nin konuşmasını dikkatle dinlerken bile heyecanlıydım. Onunla konuşmayı bırakıp, dedikoduyu özlemiştim. “İlk olarak tatlım birinin senin arkadaşın olup da güzel olmama ihtimali yok. Tabi bunları geçip asıl işimize başlayalım. Açıkça söylemek gerekirse benim okul başlamadan önceki bar olayı dışında pek bir şeyim yok. Ama senin Kevin hakkında anlatacağın çok şey var bence.” Şok olmuştum. Bunlar ne çabuk yayılmıştı okula. Daha doğrusu, yayanı bulunca öldürecek derecede sinirlenmiştim. Sinirlenince bir vampire ne olduğu belliydi. Kendimi kontrol etmeye çalışsam da, fazla güç geliyordu bu. Elimi sıkıca yumruk yaparak, dişlerimi sıkıca dudaklarıma bastırırken, istemsiz bir krizin kapısı açılmıştı. Kendimi böyle engellemek çok zordu. Çok kasmadım kendimi. Clementine zeki bir kızdı. Ne olduğumu anlamış olmalıydı. Kısık sesle fısıldarken, kokusunun burnuma yayılmaması için sıkıyordum kendimi. “Claudia'ya söyleme.” Biraz su içtikten sonra sakinleşmiştim. Yine de tam damarıma basılmıştı. Beni sinirlendiren bir konu olmuştu bu, her zaman böyle sakin olmayabilirdim. Rahatladığımda Clem'e cevap verebilmek için genzimi temizledim. “Özür dilerim, tatlı Schmitz.” Gözlerimi biraz kıstım ve vücudumu gevşetmeye çalıştım. Tekrar uzanırken, sesim daha rahat çıkıyordu doğal olarak. “Kevin, ha. Evet, hoş çocuk. Yani hoş da, ya çok hoş? Of, rezil oldum değil mi?” Yanaklarımın kızardığını yine hissediyordum. Elim istemsizce, yüzümü kapamak için hareket etmeye başlamıştı. Kafamı aşağı eğmiştim. Clementine'nin benle dalga geçme olasılığı çok yüksekti. İstediğim de, belki buydu. Bunlar tam olarak dışarı anında vurulduğu için, doğru seçilememiş kelimelerdi. Konuyu değiştirmeye çalışırcasına, tekrar konuşmaya başladım. Hoş, Clem'in bu konunun peşini bırakmayacağından adım gibi emindim. “O barmen, benim kuzenim.” Attığım kahkahalara engel olamadan, Clem'in şaşkın yüzünü izliyordum. Şimdi gülme sırası bendeydi. OUT: RP kısa bir süreliğine dondurulmuştur. | |
|